Het is maar een spelletje

Hoofdstuk 26

De dagen vlogen voorbij en Kaitlynn bleef in de war over alles. Haar moeder had haar oude hobby, taarten bakken, zelfs weer opgepakt. Blijkbaar was daar ook genoeg geld voor. Haar gevoelens voor Chase waren er niet minder op geworden, maar Esmée had haar geen blik meer gegund en daarvan baalde Kit als een stekker. Ze miste de vriendschap die ze hadden voordat Esmée en Chase een relatie kregen.

Het was weer maandag en Kaitlynn sjokte met tegenzin naar haar één-na laatste les: Engels. Esmée zat al op haar vaste plek, maar tot Kaitlynns ergernis was er geen enkele andere plek vrij dan naast Esmée. "En? Heb je nou je zin?! Chase wil vanmiddag liever bijles geven aan jou dan met mij mee naar de stad." Snauwde ze. Kits mond viel open van verbazing.

"W-waar heb je het over?" Stamelde ze. "Je hoorde me wel, Chase koos jou over mij." Esmée deed haar best om boos te blijven, maar Kaitlynn zag dat haar ogen vochtig werden. Ze voelde zicht schuldig, echt heel schuldig. Tuurlijk, ze was nog steeds verliefd op Esmées vriendje, maar ze gunde het niemand om verdriet te hebben. "Zeg maar dat ik vanmiddag niet kan, ik heb geen bijles nodig van Chase." Fluisterde Kit. Esmée keek haar met inmiddels betraande ogen aan.

"Dat zeg je alleen maar omdat je je schuldig voelt, ik weet dondersgoed wat je wilt." Zei ze vinnig. Kaitlynn zuchtte en begon aan haar huiswerk. Het had geen zin om deze discussie voort te zetten in de les. Esmée zou haar toch nooit geloven als ze zou zeggen dat ze niets met Chase zou willen. Ze had geen behoefte aan alle drama die het met zich mee bracht.

Na de les haastte Kaitlynn zich het lokaal uit, ze wilde niet nog een keer de discussie aangaan met Esmée. Ze manoeuvreerde zich tussen de andere leerlingen door en vond zo haar weg naar het Nederlands lokaal waar ze weer aanschoof naast Zoëy. "Ze begon er weer over." Zuchtte ze tegen haar vriendin.

"Ik weet ook niet meer wat ik er aan moet doen. Ze luistert niet meer, naar niemand trouwens." Kit knikte. "Ik heb het door, ja. Marike had ook al geprobeerd met haar te praten maar het schoot niks op."

"Dames, moet ik jullie er uit sturen of gaan jullie nu aan het werk?" Riep de docent door het lokaal. De meiden richtten zich meteen op hun boeken, maar Kaitlynn kon zich niet focussen. Ze wist gewoon niet meer wat ze moest doen met Esmée, 'radeloos' was nog zacht uitgedrukt.