Het is maar een spelletje

Hoofdstuk 20

Na de les kondigde Marike in de groepsapp aan dat haar ouders ineens een paar dagen weg zouden zijn en donderdag pas thuis zouden komen. Iedereen was welkom om te komen eten. Kit had er een hard hoofd in dat haar moeder ja zou zeggen, maar toen ze haar belde klonk ze juist heel enthousiast.

"Het is goed voor je om weer eens met je vrienden af te spreken, zolang je maar wel voor negenen thuis bent."  Had haar moeder gezegd. Kit sprong nog net geen gat in de lucht van blijdschap.

Kit fietste zo hard als haar fiets kon met de rest van de groep mee naar Ricky's huis. Olivia zou samen met Esmée, Chase en Sydney naar de supermarkt door fietsen om spaghetti en pastasaus te halen.

Dat was voor Eva de uitgelezen kans om over het Chase-drama te beginnen. Ezra zat samen met Marije en Cassandra in de woonkamer, dus waren Zoëy, Eva, Ricky en Kit strategisch in de grote tuin gaan zitten.

"We zouden hem natuurlijk gewoon een knikker kunnen aanbieden om je mee op een date te nemen." Stelde Eva voor. De andere drie meiden keken haar teleurgesteld en wellicht zelfs een beetje geërgerd aan. "Kom op zeg, Kaitlynn's hart is geen speelgoed, dus Chase mag het niet zien als een spelletje." Zei Zoëy standvastig.

Kit plukte een beetje aan het gras en zweeg. Ze wilde het niet toegeven, maar ze was stikjaloers op Esmée. Esmée kon iedere jongen krijgen door alleen maar naar ze te kijken.

"Waarschijnlijk houden ze het toch niet lang vol, met Milan was het ook zo over." Merkte Marike op. Kit merkte dat ze haar hoop probeerde te geven, maar ze kreeg alleen maar een knoop in haar maag.

"Je kan toch niet de ex van je vriendin gaan daten, zoiets doe je niet." Jammerde Kit zwakjes. "Stelen is ook tegen de regels maar dat gebeurt ook gewoon." Zei Eva koppig.

"Ik denk dat je niks anders kan doen dan afwachten, wie weet waait het allemaal gewoon over. Er zijn genoeg leuke jongens voor je over om uit te kiezen als dit niks wordt." Zei Ricky gerustgesteld. Kit knikte dankbaar. "Je hebt gelijk, het komt wel goed."

Net toen ze dat zei ging de deurbel. "Ah, daar zul je de boodschappen hebben." Zuchtte Eva tevreden. "Kom Ricky, het is tijd om te koken." Met die woorden liep ze naar de voordeur en deed ze open.