Romeo ve Juliet

Birinci Perde | Birinci Sahne

ÖNDEYİŞ

KORO

(Koro girer.)

Sahnemizi açtığımız güzel Verona'da

Şerefte birbirinin dengi iki aile,

Eski bir kin yüzünden kavgaya tutuşur da,

Lekelenir yurttaş eli yurttaş kanıyla.

Bu iki ailenin uğursuz tohumundan işte

Alnı kara yazılı iki sevgili doğar, yürekler acısı ölümleriyle birlikte

Büyüklerin kinini toprağa gömer bunlar.

O korkunç seyri ölüm damgalı aşklarının

Ve ana babaların sürüp giden öfkesi - ki ancak ölümüyle son bulur çocukların —

İki saat oyalayacaktır sahnemizi.

İşte bütün bunları sabırla dinlerseniz, şimdi söylenmeyeni birazdan gösteririz.

(Koro çıkar.)

BİRİNCİ SAHNE

Verona. Bir alan.

(Capulet'lerin uşaklarından Sampson ve Gregory, kılıç kalkanla girerler.)

SAMPSON

Şunu bil ki Gregory, altında kalamayız bu hakaretlerin.

GREGORY

Elbette, biz hamal değiliz ki.

SAMPSON

Yani, kafamız kızdı mı, çekeriz kılıçları.

GREGORY

Öyle! Sağ kaldıkça, cellât ilmiğinden çekmese bak boynunu.

SAMPSON

Çabuk vururum bir kızarsam.

GREGORY

Vuracak kadar da çabuk kızmazsın ama.

SAMPSON

Montague'lerin bir köpeği bile beni kızdırmaya yeter.

GREGORY

Kızmak, yerinde duramamaktır; yiğitlik ise durup dayanmaktır; demek ki sen, kızdın mı tüyeceksin.

SAMPSON

O evin bir köpeği bile kızıp dayanmama yeter. Montague'lerden bir erkek ya da bir kız görmeyeyim, tutarını duvar dibini.

GREGORY

Güçsüz herifin biri olduğunu gösterir bu; malûm a, güçsüzler duvar dibini tutarlar.

SAMPSON

Doğru. Bu yüzden kadınlar, daha güçsüz oldukları için, hep duvara itilirler; ben de bu yüzden, Montague'Ierin erkeklerini duvardan itip kızlarını dayayacağım oraya.

GREGORY

Ama kavga yalnız efendilerle biz uşaklar arasında.

SAMPSON