Amour - under revision

Chapter 04

She's still asleep. 3 hours had past at tulog pa rin siya. Andito lang ako sa tabi niya, nakaupo at malaya siyang pinagmamasdan.   
       
        

"You're my angel Kaira.. I hope you know that." I kissed her forehead before I stood up. I was about to go away when I heard her saying something.
 

      
       
        
"Don't leave.. don't go."
        
       
        
"Kaira?"
        
       
        
I held her hand and touched her bareface,"I'm here, dito lang ako."
        
       
        
I stayed beside her for a minute. Hindi nagtagal ay bigla siyang napabangon, humahangos. Malamig ang ibinigay niyang tingin saakin na ikinakunot ng noo ko.
        
       
        
"I said those?" Walang tono niyang sabi, malamig.
        
       
        
Napakurap-kurap ako, hindi makapaniwala. Napamaang ako at inalis ko ang kamay ko sa  kaniya. Am I dreaming or she gave me a cold stare.
        
       
        
Silence filled the room for a minute.
        
       
        
"Lutris, nagugutom ako." Gano'n parin ang boses niya, malamig. Nakatingin siya sa malayo. Parang may iniisip, kita 'yon sa mukha niya.
        
       
        
"Nagluto ako."
        
       
        
Nilingon niya ako. There was a small smile on her lips, showing me happy face. Hindi ko rin maiwasang mapangiti, siguro ay nahawa ako sa ngiti niya. Kung ganito ba naman kaganda ang nakangiti saakin ay mapapangiti narin ako.
        
       
        
She stood up from the bed and left. Naiwan akong mag-isa sa kwarto. "Damn I'm whipped."
        
       
        
I saw her sitting on the stool when I got out from my room. Nakahalumbaba siya sa counter top. Hindi pa man din ako nakakalapit nang magsalita siya. "Bilisan mo Lutris."
        
       
        
"A'right," maikli kong saad.
        
       
        
I cooked tocino and fried rice for dinner, wala akong maisip na lulutuin. In fact. That's the fastest food I can cook. I just hope huwag na niya akong palutuin pa ulit.
        
       
        
"What's this? It looks delicious," she said.
        
       
        
"Huh?" Masarap?
        
       
        
"What's this? It looks delicious." Pag-ulit niya.
        
       
        
"Kumain kana ba?" She said when she realized I am standing in front of her.
        
       
        
Pinagkrus ko ang aking magkabilang braso ko tsaka sinandal ang kalahati kong katawan sa counter top sa tabi niya. Ngumisi ako ng kauntim
        
       
        
"Kakain narin," sabi ko bago umalis sa tabi niya.
        
       
        
"Nasarapan ka ba?" Tanong ko habang nilalagyan ng pagkain ang aking pinggan.
        
       
        
Biglang namayani ang katahimikan sa pad ko at hindi ko alam kung bakit. Nagsimula akong magtaka kung bakit. May mali ba sa sinabi ko?
        
       
        
Nilingon ko siya, "What? Did I—"
        
       
        
"Oo masarap. Paborito ko kaya 'to," biglang nanlaki ang mga mata niya sa huling sinabi niya, kaya napatawa ako ng konti.
        
       
        
"I mean paborito ko na 'to simula ngayon," dinagdagan niya pa 'yun ng pilit na tawa sa huli.
        
       
        
You're really cute Kaira. You made my day again.
        
       
        
I JUST finished taking a bath and now I am gonna dive into Lutris's bed. I was positioning myself to dive when Lutris saw me. Kaya tinigil ko ito.
        
       
        
"What are you doing?" Kunot noo niyang saad.
        
       
        
"Nothing. I ah.. good night." I said before lying on the bed. Pinikit ko na ang mga mata ko nang maramdaman kong gumalaw ang kama.
        
       
        
Agad akong napabalikwas nang bangon, "What the hell? Bakit andito kapa?!"
        
       
        
"Ahm, 'cause it's my room?" Nagtataka niyang sabi.
        
       
        
"Ako dito, sa couch ka."
        
       
        
"Ayo'ko nga, kama ko 'to kaya dito ako." He then lay down and suit himself on the bed. He even brought his arms under his head, making himself comfortable.
        
       
        
I rolled my eyes, "I am not comfortable with this."
        
       
        
"Edi bahala ka." Tumalikod siya nang padabog, " Good night!"
        
       
        
Hinipan ko ang buhok na nalaglag sa mukha ko at tumalikod sa kaniya pagkatapos kong lagyan ng unan ang pagitan naming dalawa. Baka masakal ko siya at ako pa ang nakapatay sa kaniya. Mas mabuti nang mag-ingat.
        
       
        
Ilang minuto ang nakalipas narinig ko na ang mabibigat na paghinga ni Lutris. Napangiti ako, hindi ko alam na mabilis siyang makakatulog. Umalis ako sa kama nang walang ingay at pumunta sa walk in closet niya.
        
       
        
I borrowed his red long sleeve shirt then I layered it with white tee that has an H printed on ulit. Kumuha narin ako ng biker's shorts na hindi niya pa nasusuot. It was small so I think that's the reason he didn't wore. I tied my hair into a messy two ears then went out of his closet.
        
       
        
Lumabas ako sa pad ni Lutris nang walang ingay dala-dala ang key card ng pad niya. Dala ko rin ang phone ko at ang wallet ko. Incase lang na may mangyari.
        
       
        
"Manong, sa Perdonal's Village," sabi ko sa driver ng taxi na sinasakyan ko.
        
       
        
Nang makabayad ako at makababa sa taxi ay dahan-dahan kong pinasok ang guard house. Mukhang hindi niya ako napansin kaya agad kong pinisil ang likod ng batok niya upang makatulog siya.
        
       
        
Hindi naman ako nahirapan dahil mukhang inaantok narin naman siya. Nang tuluyan na siyang makatulog ay tumakbo agad ako papasok sa village.
        
       
        
I stopped running when I've reached my destination. I am facing the huge mansion right now. Gano'n parin katulad ng dati. Walang pinagbago.
        
       
        
Lumapit ako sa gate at tinawag ang isang lalaki, "Hey.. you." He pointed himself and look around.
        
       
        
This childish brat.
        
       
        
"Yes you."  I said and rolled my eyes, "Come here."
        
       
        
Lumapit siya sa gate "Ano pong kailangan niyo miss?"
        
       
        
"I wanna talk to Butler Krin," I said.
        
       
        
"Who are you? Why do you wanna talk to him? Butler Krin doesn't do appointment." Seryoso niyang saad.
        
       
        
Nakangisi ako. Good boy. Proud ako sa mga alaga ko, I raised them as clever as this.
        
       
        
Tinutukan niya ako ng baril sa noo kaya tinutukan ko rin ng baril ang bagay na nasa pagitan ng hita niya.
        
       
        
"Just call him," Napamura siya ng sunod-sunod at pinatawag si Krin.
        
       
        
"Who wants to talk to me?" 'Yon agad ang bungad niya nang makalabas siya mansion, mahina lang ngunit dinig ko parin.
        
       
        
Tinitigan ko siya ng seryoso kahit alam kong hindi masyadong kita dahil madilim na. Ang aura niya ay madilim at parang galit.
        
       
        
"It's me... Noox."
        
       
        
He went out behind those big gates to face me. He stood up straight and looked down on me. Kasi kinulang si Kaira sa height. Mukha tuloy akong talunan sa harap ni Krin.
        
       
        
"You're not Miss N," he said while looking at me with anger.
        
       
        
Kinuha ko ang baril kong nakatutok kay Junlo at itinutok 'yon sa panga ni Krin para takutin siya.
        
       
        
Ang mga kasama ni Junlo ay nagtaas narin ng baril at tinutukan ako. As if I am scared, they're my alies.
        
       
        
"I'll say the password and you'll let me in."
        
       
        
"11:34," nanlaki ang mata niya kasabay no'n ay ang pagbukas ng gate ng tuluyan. He stepped back while looking at me in confuse.
        
       
        
I entered the big gates while they are in the verge of processing what I've just said. They were in shock.
        
       
        
Napalingon ako kay Krin na nakasunod lang sa akin. "I'll tell you what happened and you'll be the one to explain it to them," walang gana kong sabi.
        
       
        
"Yes N-N."
        
       
        
Pumunta kami sa balkonahe ng mansion at doon ako nagsimulang magkwento. Kinuwento ko sa kaniya kung ano ang nangyari at bakit nagkaganito ako. Hindi din ako makapaniwala.
        
       
        
"Nasa'n ang susi ng motor ko?" Aniya ko kay Krin na nakatayo malayo saakin.
        
       
        
"I'll take it."
        
       
        
My motorcycle isn't an ordinary motor. Ginawa talaga 'yon para saakin lang. Pinangalanan 'yon ng ama ko ng Black Delta Pigrana dahil siya rin naman ang gumawa no'n.
        
       
        
It's a high tech motor. It is a battle motor where it blows a fire and bullets on the front. But I don't use it often.
        
       
        
It's finger printed in case you lost the keys. It is a commanded motor too, you can talk to it. It can be invisible if you press the button of invisibility mode or just command it.
        
       
        
Ang motor ko ay hindi masisira kahit ilang bangga pa ang gawin mo. Pwedi mo ring palitan ang kulay at plate number niya, just ask for it and it'll change itself.
        
       
        
Ito ang kauna-unahang motor na hindi pa nailalabas sa buong bansa. My father built it for me, he won't build another one for someone but for me only.
        
       
        
My mom and dad were already dead, so no one will make new gadgets for me now.
        
       
        
Umakyat ako sa taas at pumunta sa kwarto ko. Kukunin ko ang drowsing gun ko, gawa ni mo. My dad was an inventor while my mom's a scientist.
        
       
        
Nang makarating ako sa kwarto ay kinuha ko 'yon pati narin ang bagpack ko. I took my real phone, the name's Naxe. It was made by dad. Wala 'yung pagkakapareho.
        
       
        
When I finished putting it all inside the backpack, I went to the balcony. Bumalik si Krin at dala-dala na niya ang susi ng motor ko.
        
       
        
"I'll leave the house to you. You better watch it for me." Tumango si Krin at yumukod bago tumalikod.
        
       
        
Napabuntong hininga ako bago ko pinindot ang button na nasa ibabaw ng susi ko. Then i heard my motor's machine, unti-unting lumalakas ang tunog ng makina nito.
        
       
        
Yes, my motor just take the stairs. It can.
        
       
        
Sumakay ako sa motor ko nang makalapit na ito. Sinuot ko rin ang helmet ko. Nilagay ko narin ang susi sa key hole. "Welcome back N."
        
       
        
"Yeah, nice." I replied.
        
       
        
Balak kong dumaan sa balkonahe tutal may daanan naman talaga don na ipinagawa ko kapag tinamad akong dumaan sa sala.
        
       
        
"Detecting.. no hazards." She said.
        
       
        
"Let's go,"I said and left the mansion.
        
       
        
"Detecting.. location of destination, 30 minutes driving. Short cuts, activated. 15 minutes, short cut. 39° Northeast."
        
       
     
Kahit tulog ako sa biyahe, makakauwi parin ako ng maayos at walang gas-gas ni isa. That's how it works. I really love my motorbike. But mostly, I love the ones who made it.
        
       
        
I arrived at the parking lot after 15 minutes of driving. I parked it beside Lutris's car. Before I left the parking lot I made sure that I activated the invisibility mode so no one will see it.
        
       
        
Pagbukas ko ng pinto ay bumungad agad sa akin ang madilim na pad. Oo nga pala I left it without the lights on. Akma ko na sanang paandarin ang ilaw nang may marinig akong baritonong boses na nagpatindig ng balahibo ko sa batok.

"Saan ka galing?" He said. It was cold and serious. His seriousness went inside me I felt it running through my veins.
        
       
        
"Sa labas," pagkatapos kong sumagot ay dumiretso ako sa sa walk-in closet niya, binalewala ang mga sinabi niya.
        
       
        
I turn on the lights and started undressing myself. Nilagay ko rin ang helmet ko sa isang sulok at pinindot ang invisibility para dito. I also hid the backpack I brought here. After that, I wore my pajamas and went out from the closet.
        
       
        
Nang buksan ko ang pinto ay muntikan ko pang makabangga si Lutris. He was standing there still and was looking at me using his deadly eyes. It felt like he's gonna eat me alive.
        
       
        
"Lutris..." Maang-maangan ko.
        
       
        
He's jaw clenched and his face darken. "Where the fuck were you?" He said that, emphasizing all the words.
        
       
        
"Sa labas." I rolled my eyes,"Bakit ba?"
        
       
        
"Nang ganitong oras?" Ngayon ay tinititigan niya ako na parang nakikita niya na ang kaluluwa ko. Napaiwas ako ng titig. May ibang impact 'yung klase ng titig niya. Parang hinihigop ako!
        
       
        
Am I fucked up?
        
       
        
"It's not your business, Lutris." I said and started walking.
        
       
        
Pumunta ako sa kama ngunit huminto din ako nang maramdaman ko ang kamay niya na nakahawak sa pala-pulsuhan ko.
        
       
        
He made me turn around to face him. Nagulat ako nang bigla niya akong hilahin papunta sa bisig niya at yakapin ako nang mahigpit. My eyes were wide open as I looked into his eyes. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Para akong napako sa bisig niya!
        
       
        
"I am your brother, I should be the one protecting you. What if you got hurt outside and I'm not there? Sino ang tutulong sa'yo?! You're still not fully healed too. What if you get kidnap or more than that? Anong gagawin ko? E hindi ko alam kung nasa'n ka.

Kaira, I'm worried and I am mad at the same time. But the thing is I can't be mad at you for too long, you're so precious to me. So don't go outside without me okay? I don't wanna see you get hurt again.. don't leave me like that ever again." He said softly.
        
       
        
If this was the feeling of having a brother, then I want one.
        
       
        
"Okay! Promise! I, I promise..." I said.
        
       
        
Kumawala na siya sa yakap at ako naman ay hindi makatingin sa kaniya. Iginiya niya ako sa kama at pinahiga na doon. Nagmukha akong bata sa harap ni Lutris. Kinumutan niya ako bago siya lumapit saakin para bigyan ako ng halik sa noo.
        
       
        
"Good night, Kaira." Sabi niya saakin bago siya pumunta sa kabilang bahagi ng kama at humiga na.
        
       
        
Good night Lutris.
        
       
        

LE.DEM.