Chapter Twelve - (Ang Simula)

Start from the beginning
                                    

Pero lahat ay mangyayari naman talaga and what he needs to do is prepare for it. I just hope that he will embrace the goodness at hindi masilaw sa kanyang kapangyarihan. I never regretted the fact of having him as my son, I was grateful of having him una palang.

I patted his head and gently rubbed it. Gumalaw siya dahil sa ginawa ko, pero nakatalikod parin siya sa akin.

"Look, I'm sorry okay? And it is not your fault kaya wag mo'ng sisihin ang sarili mo sa nangyari. It was destined to happen. And your destined to save the world or-not, but I know you are good son and I know you will do the right one." Napasinghot siya ng konti.

"At tsaka huwag mo nang isipin ang mga sinasabi sayo ng ibang mga elenian tungkol sayo. Mawawala din ang lahat ng yon kapag napatunayan mo na sa kanila na mali sila ng akala sayo." Hindi parin siya umimik kaya nagpatuloy lang ako sa pagsasalita 'cause I know he needed it. HAnda akong damayan siya sa lahat ng nararamdaman niya, I can't bare to see him everydsay like this.

"Isipin mo nalang na maraming nagmamahal sayo, ako at tsaka lahat ng nandito sa agresia ay mahal ka dahil ikaw ang prinsepe nila, may dugo kamang bugad ay hindi iyon magiging dahilan na magiging masama ka dahil alam ko na mabuti ang puso mo dahil anak kita." If Naomi is here, siguro iyon din ang sasabihin niya sa anak namni, she's kind, opposite from her blood. Kaya alam ko na ganoon din ang anak ko, I just hope na maiintindihan niya iyon.

(Rouel's PoV)

Hindi ko inasahan lahat. I did not expect that the oracle will happen, I mean it's true. In an instance, in just a kiss with her my life begun changes. I want to disappear, iwanan na lang lahat. But I can't, ni hindi ko magawang kumaina t harapin ang mga elenian. I can't bare to look in their eyes dahil alam ko na maggiging ako ang dahilan ng pagkasira ng lahat.

Nakikinig lang ako kay papa habang nagsasalita. I know he knows na hindi ako natutulog at nakikinig lang sa mga sinasabi niya. He just wants to make me feel better, at iyon ang kailangan na kailangan ko ngayon. I am afraid that my choice would turn out into a huge mess. Natatakot ako, but I needed to overcome this fear. Ang gusto ko lang naman ay maging masaya. At this moment , I want to disappear and just live my life in leisure, yong wala akong pinoproblema, yong okay lang ang lahat. "

(Louis' PoV)

Nakakamangha ang nangyayari ngayon, everything is happening now. Nangyayari na ang kinahihintay ko, malapit na ko maghari sa buong elenos. Sino ba ang mag aakala na anak ng kaaway pa ang makakatulong sa akin. Well isa siyang bugad kaya hindi siya kaaway, and he is the prince ng mga bugad kaya alam ko kung saan siya papanig. I'll just use him at ako ang magahari sa kadiliman and after that ay hindi ko na siya kailangan. Nakakatuwa.

"Anong balita?" Tanong ko agad sa kampon ko na pumasok sa aking espasyo.

"Lahat po ng estudyante sa Soju ay nageensayo at sinasanay para makipaglaban. Naghahanda sila lahat sa kung ano man ang mangyari." Hmm. Interesting, pero walang silbe.

"Hayaan mo lang sila. Tsk. Hindi nila mapipigilan ang paghahari ko. Bumalik ka na doon at magmasid. Ibalita mo sakin lahat ng pinaplano nila."

(Angelica's PoV)

Tulala lang ang prinsesa habang nakapako ang mga mata sa kisame ng kwarto niya. Nakahiga na siya sa kama niya ngayon at malalim ang iniisip.

"Magkamukha pala talaga ang hari at ang prinsepe ng Agresia noh?" napakurap naman ng mata ang prinsesa at napatingin sa akin.

"Huh? Sino?" "Yung prinsepeng nakahalikan niyo." Naiba naman ang tingin niya at parang binabalikan ang tagpong iyon.

"Bakit mo naman nasabi?" Ngumiti siya at parang may nilagay ang hintuturo sa labi niya.

"Wala lang, magandang lalaki ang prinsepe dahil magandang lalaki naman si Haring Junhnel." Napakunot siya ng kanyang noo.

"Nakita mo na ang hari ng Agresia?"

"Oo, nandito siya kanina sa palasyo." Napabangon siya sa pagkahiga at humarap sa akin.

"Nandito siya kanina? Ano naman ang ipinunta niya dito?"

"Bakit? Interesado ka?"

"Sige na sabihin mo nalang. Ano ang pinagusapan nila ama?"

"Ewan ko hindi ako nakinig eh."

"Haay, ba't di ka nakinig, naku naman."

"Eh malay ko ba na dapat akong nakinig." Nagtalukbong siya sa kama niya na parang bata. Tsk, ang prinsesa talaga, may nakahalikan na nga parang bata parin kung kumilos.

"Matulog kana nga lang diyan." Sabi ko tsaka ko siya iniwan at lumabas sa kwarto niya.

Lahat kami ay hindi makapaniwala na ang prinsesa ng dreroa ang may taglay ngayon sa kapangyarihan ng Lux. Lahat kami ay nababahala sa kanya dahil ikakapahamak niya ito. Kaya nga pinagbabawalan na siya ng hari na lumabas sa palasyo at kung maari nga ay manatili lang sa kwarto niya.

Iniisip ko ngayon kung paano manyayari ang nakasaad sa propesiya kung wala namang pagmamahalang namumuo sa kanilang dalwa. Minsan nga lang silang nagkita dalawa, meron nga ba?. Hayys. Hindi ko na talaga alam. Makatulog na nga sa kwarto ko.

(Jerry's Pov)

Abala ngayon lahat sa palasyo, pinahanda ni Haring Jomar lahat ng mga sandatang pandigma at sinanay lahat ng mga kawal. Lahat ay nagiging alisto sa kung ano ang mangyayari. Erosia is being prepared, nangyayari na naman ang nangyari noong nagdaang labing-siyam na taon. I was just 3 years old that time at namatay ang ama ko dahil sa labanan. At ngayon, nangyayari na naman ulit, at gusto kong ipaghigante ang nangyari sa kanya. Gusto kong kamuhian ang prinsepe ng agresia dahil siya nalang palagi ang dahilan, pero di ko magawa. Alam ko kasi na hindi niya kasalanan iyon. All he needs now ay isang gabay, para malabanan niya ang nakatadhanang mangyari.

Nakatingin lang ako kay Ryan habang Seryosong nakatingin samalaking tarangkahan sa hilagang bahagi ng Erosia. Napapansin ko lang na palagi niya itong sinusuri sa mga nagdaang araw. I wonder why he is doing that.

Lumapit ako sa kanya na seryoso parin na nakatingin dito, hindi niya yata ako napansin na dumating dito kanina.

"Ano bang ginagawa mo?" Tanong ko sa kanya. Umakto siya na parang nagulat.

"Ah, wala. Kanina ka pa ba diyan?" Hindi mapalagay ang mga mata nito na parang may tinatago.

"Hindi naman."

"Sigemauna na ako." Weird, something is into him. Ipinagsawalang bahala ko nalang ito at pinuntahan ko ang prinsepe na siguradong natutulog ngayon sa kwarto niya.

Vote, Comment, Share and Follow.

Thank You!

Spiderxx

Our Twisted Fate: The Missing PrinceWhere stories live. Discover now