Our Twisted Fate: The Missing Prince

Chapter Six - (The Hidden Prophecy of Ellysse)

"Rouel! Ano'ng ginagawa mo?" I saw her eyes widened and shocked. Napakapit siya sa leeg ko at napapikit. Mas lalong lumakas ang tibok ng puso ko. But I breathed normal, certainly strange of me.

"What?" takang tanong ko sa kanya.

"Look around you. Nasa ibabaw na tayo." Agad din naman akong napatingin sa paligid to see that we are floating in the air. Humahampas ang mga kahoy at parang sumasayaw nga ang mga dahon habang nagliliparan. I thought I've only imagined it. Napangiti ako sa hindi alam na dahilan. I just like it, I like the feeling.

"I did this?" I said while my lips is turning into smiles.

"Alangan naman ako. I can't do that, it's your element."

"How?"

"Bumaba na tayo please."Pinakalma ko ang sarili ko at unti-unti kaming puma-ibaba.

"How did I do that?" I exclaimed ng makatayo na kami ng maayos sa lupa.

"Ellysse!" Agad kaming napatingin sa pinanggalingan ng boses.

"Ama?" What? May nakita akong mga grupo ng mga elenian na may dalang mga sandata. Their armors are shining red. Whoaahh. Ang cool tingnan. Pwede ko kaya yang mahiram tapos magpipicture ako suot yan at ipopost ko sa instagram?

"Dreroa's warriors." Bulong ko. Nakita ko rin ang isang lalaki na may katandaan na may magarang kasootang pandigma. Maybe he's the king. So ito pala ang ama niya.

"Anong ginagawa niyo dito ama?"

"Ako dapat ang magtatanong sayo niyan babae." Whooh, I think he is mad. Nakakatakot pala ang ama niya. Napatayo naman ako ng maayos ng napadako ang tingin nito sa akin. Para akong iniinterogate ng ama ng jowa ko. Wow, I like that idea. Shh. Magtigil ka Alex.

"I don't know how you seduced my daughter, pero hanggang dito nalang ang mga binabalak mo Agre." Ako ba ang kinakausap niya? Seduce her? Uhm maybe. Pero ano ba ang pinagsasabi niya?

"Ama, Mali po ang akala niyo, hindi ko po siya—"

"Ibalik niyo ang prinsesa sa palasyo." Agad na may lumapit kay Ellysse at kinuha siya. Ngumiti lang ako kay Ellysse na malungkot na nakatingin sa akin. She can't help me anymore. How sad.

Napatingin uli ako sa Hari na sumisingkit ang mata na nakatingin sa akin. He is definitely scary. May balak ba siyang patayin ako? God not now please. Akala ko ay magsasalita pa ito ngunit tumalikod ito at sumunod sa mga kawal niya.

I turned my back out of dismay. Ngayon ay mag-isa nalang akong pupunta sa Palasyo para harapin ang ama ko. I'll just have to walk straight this forest and surely I'll be there in a minute, I think. Napangiti nalang ako ng maalala ang nangyari kanina. She's flattering my heart, ewan ko kung bakit. But strangely I liked the feeling of it at dinadamayan ako ng elemento ko. I like this idea na may ganoong epekto pala ako sa kanya. I remember what I did kanina when I teased her. How I wished to kiss those lips. But I'm just having fun. Ang cute kasi niyang tingnan kapag nagugulat at kinakabahan. God, Alex, nahihibang ka na talaga.

Napanganga nalang ako ng makita ang nakalutang na palasyo. May mga malalaking hagdan paitaas na siguro ay isang libong hakbang papunta sa pinakadulo mula sa lupa.

Nakatingin lang ako sa mga lumilipad na mga malalaking ibon sakay ang mga ayda nila. Wow! Kapwa kong mga Agre. Ang dami nila. I started stepping those thousands of steps. Mas namangha ako ng makita ang nasa dulo nitong hagdanan. There are many people there and just like in dreroa may pamilihan dito. So hindi pa ito ang palasyo ng hari. How can I get there?

"Hey!" Lumapit ako sa isang ale na nagtitinda ng mga magagarang tela. Ngumiti ito ng makita ako.

"Iho, May hinahanap kabang tela?"