With a single gaze, he will deliver you straight to death. Don't look back! Your mind will be driven to insanity and your eyes will be the worst cause.
Completed. This story is UNEDITED!
Expect typos and grammar errors.
"My current situation is not my final destination."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter Twenty-Nine: DEATH IS PRETTY BLEAK Dedicated to claimunch
(Warning: Dahil na-adik ako sa ML, may double kill sa chapter na ito.)
Dianna's Point Of View
"W-what the fuck is the meaning of this?!"
Nagpapanic na pumasok ako sa apartment ko. Napaupo ako sa harap ng aking study table at pinagkatitigan ang envelope... natatakot ako na naiinis. Something is not right here. Why am I holding a letter from my bitch sister?!
Dinig na dinig ko ang sariling tibok ng puso ko. Kinakabahan ako at nag-aalinlangan. I'm having second thoughts kung bubuksan ko ba. I killed her fiancé, I ruined her life. Nararapat lang na wala na burahin ko lahat ng ugnayan sa kaniya. And discarding this letter is a good start.
"Tsk, fuck her."
I opened the trashcan at tinapon iyon doon. Just when I was about to walk away and do my usual thing, natigil ako. Something from the back of my mind kept telling me to pick it up and look at the letter... pero para saan pa? To show myself what a perfect life she has? Downer myself even more?
Nah, I don't think so... but her life's a mess now, right? It would fun knowing the kind of fairytale-ish life she once had that I destroyed.
"Yeah right." I smirked and picked up the letter.
When I opened the envelope una kong nakaita ay puting nakatuping card na may nakasulat sa gitna 'You are invited to the Union of Mr Quezon and Ms Dalliara Gomez' at kulay ginto iyon. I unfolded the card and the letter welcomed my sight.
Hindi ko na iyon pinag-aksayan ng oras basahin. Tanging tiningnan ko lang ay ang picture nila. My sister's wearing a white gown at naka-formal suit mapapangasawa nya.
"Wow, you both look very happy." Malayong sa sitwasyon nila ngayon— este ni ate lang pala kasi dedo na fiancé nya. Hahaha! Mga kawawa!
Sinara ko ang card at binalik na muli sa envelope. Pero natigil ako ng makitang may laman pa iyon, isang papel na ilang beses tinupi.
Kinuha ko iyon at ilang sandaling pinagkatitigan. Huminga muna ako ng malalim bago unti-unting binuksan ang papel mula sa pagkakatupi. Isang handwritten letter ang tumambad sa akin. I'm sure sulat-kamay ito ni ate. Pero bakit?
Nang simulan ko iyong basahin... sa bawat salita, parang dahan-dahan na nagunaw ang mundo ko. Basta-bastang nagsitulo ang aking mga luha.
D,
Pasensiya ka na kung ngayon ko lang nasagot ang mga sulat mo at hindi ko man lang nailagay sa isang disenteng sobre. I know you know I'm getting married soon. But Bernard isn't the type na pwede kong ipakilala lang sa 'yo. He's complicated and I can't let him be anywhere near you. The thing is he've also read all your letters, nalaman nya ang uri ng trabaho na meron ka at pinagbawalan nya 'kong makipagkita sayo o makipag-communicate man lang. He may be an awful person but mahal ko ang taong 'to, Dianna. Trust me when I say I tried, but he's too hard sayo. We fought about this many times but he still doesn't want you. I'm sorry.
