Except_Him[KaiHun]

Except_Him 26

*ကိုကုိ ခံုတန္းရွည္မွာေစာင့္ေနမယ္ *

အတန္ထဲကထြက္ထြက္ခ်င္း ဂ်ံဳအင္စာပို႔ကာ ေရွ႕ကသြားနွင့္ၿပီျဖစ္ေသာ မင္ေဂ်ာင္းနဲ႔ဂန္မင္းကို အမွီလိုက္ၿပီး နွစ္ေယာက္ၾကားဝင္ရပ္လိုက္သည္။ အံႀကိတ္ျပလာတဲ့ မင္ေဂ်ာင္းကို ဂ်ံဳအင္ကလ်ွာထုတ္ေျပာင္ျပတယ္။

'မင္းငါတုိ႔နဲ႔မလိုက္ဘဲ ဆယ္ဟြန္းကိုေစာင့္အံုးမွာမလား '

'ုေသခ်ာတာေပါ့ '

မင္ေဂ်ာင္းက ဟြန္းဟုဆိုကာမ်က္နွာဆူၿပီး တစ္ဖက္လွည့္ထားသည္။ မင္ေဂ်ာင္းဘာလုပ္လုပ္ အၿပံဳးမပ်က္တဲ့ ဂန္မင္းနဲ႔ဂ်ံဳအင္က အၾကည့္ခ်င္းဆံုၿပီး
မ်က္ခံုးပင့္ၾကတယ္။

'စိတ္မဆုိးပါနဲ႔ကြာ ငါအခုတေလာအလုပ္ေတြရႈပ္ၿပီး ဆယ္ဟြန္းနဲ႔သိပ္မေတြ႕ရတာသိရဲ႕သားနဲ႔ '

'ေတာ္စမ္းပါ '

ဂ်ံဳအင္ကစိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ရွင္းျပေပမဲ့ မင္ေဂ်ာင္းကေတာ့ မ်က္နွာကိုဆူထားတုန္းပဲ။ ဂ်ံဳအင္သက္ျပင္းခ်ရံုသာတတ္နိုင္ေတာ့သည္။ ဘတ္စ္ကတ္ေဘာဖိုင္နယ္ၿပိဳင္ပြဲေန႔ကလြဲ အခုတေလာ
ဆယ္ဟြန္းနဲ႔အတူရွိမေနနိုင္တဲ့ေန႔ေတြမ်ားေနတာမုိ႔
သူ႔ေကာင္ေလးကို ဂ်ံဳအင္လြမ္းလွၿပီ။မင္ေဂ်ာင္းကနားလည္ရက္နဲ႔ သက္သက္မဲ့ဆုိးသည္။

ပထမနွစ္အခန္းနဲ႔အနီးဆံုး ခံုတန္းေနရာမွာ ဂ်ံဳအင္ေနခဲ့လိုက္ၿပီး မင္ေဂ်ာင္းကိုသူ႔အစားေခ်ာ့ေပးဖို႔ ဂန္မင္းကိုမွာရသည္။ လက္ထပ္ပြဲအတြက္လက္စြပ္လိုက္ေ႐ြးေပးဖုိ႔
အေဖာ္ေခၚမရသည့္အဆံုး မေက်နပ္သည့္ မင္ေဂ်ာင္းကေတာ့ ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ထြက္သြားသည္။တကယ္ဆုိလည္း သူတုိ႔နွစ္ေယာက္ လက္ထပ္လက္စြပ္ေ႐ြးတာ လိုက္ေပးစရာမွမလိုတာ။
သက္သက္မဲ့ အားက်ၿပီးမခံမရပ္ျဖစ္ေနရမွာ။

ခံုတန္းမွာထိုင္လိုက္ၿပီး ေက်ာင္းဝန္းအတြင္းက သြားလာလႈပ္ရွားမႈေတြကို ဂ်ံဳအင္ေငးေနမိသည္။ ၿပံဳးရယ္ေနၾကတဲ့သူေတြ၊ ကစားေနၾကသည့္သူေတြ၊ စိတ္နဲ႔လူ
မကပ္သည့္သူေတြ။ ပံုမွန္ျမင္ေတြ႕ေနက်လူေတြေပမဲ့
ျမင္ရသည့္ပံုစံေတြကေတာ့ တခ်ဳိ႕ကေျပာင္းလဲသြားၾကသည္။