Except_Him[KaiHun]

Except_Him 4

Zawgyi

#KaiHun #Sekai

ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနရင္း လြယ္အိတ္ကေသာ့ခ်ိတ္ေလးကို အၾကည့္ေရာက္သြားမိကာ
ဂ်ံဳအင္ၿပံဳးမိသည္။ သူအရမ္းနွစ္သက္တဲ့ ဒီေသာ့ခ်ိတ္ေလးကို
သူ႔ဆီျပန္ပို႔ေပးခဲ့သည့္ေကာင္ေလးကေတာ့ ေလ့က်င့္ဖို႔သြားရမည္ဆိုကာ သူ႔လက္ထဲအေရာက္ထည့္ေပးသြားၿပီး ေျပးထြက္သြားခဲ့သည္။ သူ႔မွာေက်းဇူးတင္စကားေတာင္မေျပာလိုက္ရ။
နွစ္ရက္လံုးလံုး ဝရန္တာကေနေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ေပမဲ့
ထိုအရိုင္းေကာင္ေလး အင္း..အိုဆယ္ဟြန္းကို မေတြ႕မိ။

~ေက်းဇူးတင္စကားေလးေျပာဖို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းနဲ႔ဆံုခ်င္ေသးတယ္ အိုဆယ္ဟြန္း~

ေလွကားကေနဆင္းရင္း ကိုကို ဟူေသာေခၚသံကုိ
ၾကားေယာင္လာမိ၍ နဖူးကိုတဖက္ဖက္ရိုက္ရင္း ေခါင္းခါမိသည္။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အျပဳအမူ၊ အသံေတြကို ဒီေလာက္ထိ
အာရံုေရာက္ၿပီးစြဲလမ္းတာမ်ဳိး သူ႔မွာမရွိဖူးဘူး။ ဂင္မ္ဂ်ံဳအင္ဆိုတာက တျခားသူေတြကိုအာရံုမစိုက္ဘဲ
ကုိယ့္ဘဝကိုကိုယ္ေက်နပ္ေအာင္ေနတတ္တဲ့သူပဲ။
ဒီေကာင္ေလးနဲ႔က်မွ အိုဆယ္ဟြန္းဆိုေသာေကာင္ေလးနဲ႔က်မွ သူ႔အာရံုေတြက
အလိုလိုအဲ့ဒီေကာင္ေလးဆီေရာက္ေနတာ။

ေရစက္လား ဘာလားဆိုတာ ဂ်ံဳအင္မသိဘူး။
ထိုေကာင္ေလးနဲ႔စေတြ႕တဲ့ေန႔ကစၿပီး သူ႔ေန႔စဥ္ဘဝဟာ
အသက္ဝင္လာသလိုပဲ ရင္ခုန္စရာေလးျဖစ္လာတယ္။

တခ်ိဳ႕ေတြက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိၾကတယ္။
တခ်ဳိ႕ေတြက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုလြမ္းေမာၾကတယ္။
တခ်ဳိ႕ေတြက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုေမ်ွာ္လင့္ၾကတယ္။
အဲ့ဒီလိုခံစားမႈေတြနဲ႔ တခ်ိဳ႕ေသာလူသားေတြက သူတို႔ရဲ႕
ေနထိုင္မႈကို အသက္ဝင္ေစတယ္။

သူကေရာ သူကေရာ အိုဆယ္ဟြန္းဆိုေသာေကာင္ေလး
အေပၚဘယ္လိုခံစားမႈမ်ဳိးနဲ႔ သူ႔ေန႔ရက္ေတြကိုအသက္ဝင္ေစ
သလဲသူမသိဘူး။

ရင္ထဲတသိမ့္သိမ့္ခံစားမိၿပီး စိတ္လုိလက္ရၿပံဳးေနမိတာေတာ့
အမွန္ပါပဲ။ဒီေန႔စက္ဘီးစီးရတာေတာင္ ပိုၿပီးလန္းလန္းဆန္းဆန္းခံစားမိေနသလိုပဲ။