Chapter 1

217 6 1
                                    

Chapter 1

Tamang tao

"Solana h'wag ka na kayang mag-alarm, ako naman ang nagigising!"

I slowly open my heavy eyes from my ate's loud voice. It was 3:00 am. Ayoko talaga ng gumigising ng maaga. Tinatamad man ay pinilit ko paring bumangon dahil takot ako sa ate ko. Inayos ko ang kama bago dumiresto sa banyo.

Bumaba rin agad ako sa kusina pagtapos. Pagdating ko doon ay handa na ang almusal at sumisimsim si ate ng kape niya. Dumiresto ako sa may termos para mag timpla ng kape. Paborito ko ito dahil bukod sa masarap, ito rin ang gumigising sa antukin kong katawan.

Pumasok si mama na may dalang mga papel at nilapag sa mesa kaya kumunot ang noo ko. Taka akong tumingin kay mama.

"Ano yan 'ma?"

"Ito na yung mga kailangan mo sa pag-aaral mo sa susunod na pasukan" Nanlaki agad ang mata ko at nagmadaling pumunta sa tapat niya.

Nilapag ko ang baso sa gilid at agad na tiningnan si mama.

"Ang mga birth certificate at iba pang dokumentong kailangan mo 'yan, Sol" nakangiting aniya.

My tears almost started to form when I heard it. Ang sabi ni mama pag-aaralin ako ng dating amo niya. I only feel nothing but bliss that time.

"Tandaan mo sol mag isa kang pupunta sa manila, wala kang kasama kundi ang sarili mo" paliwanag ni mama.

I knew this. Isa ito sa naisip ko kagabi. Mula bata kasama ko ang pamilya ko sa lahat ng bagay, pero not this time. Hindi ako bumabata at sa buhay when you are getting older sometimes you need to be independent in order to grow.

It is the opportunity that not all people gets. May mga taong hindi nabibigyan ng pagkakataon katulad nito para makuha ang gusto nilang pangarap. So I will take this wholeheartedly without any bit drop of doubt.

"Ayos lang 'ma. Sa wakas makakapunta na akong manila!" ngumiti ako sa kaniya at niyakap siya.

"O s'ya mabuti pa ayusin mo na yung gamit mo pagkatapos mo diyan"

She eventually left me because of the house chores. The reason we all get up early in the morning is our work.

Kinuha ko na ang mga papel at pumunta sa kwarto. Pag dating ko doon ay napangiti agad ako.

My room is full of Theo's face. Poster, Magazine, and many other merch. I surely was crazy for proclaiming to my parents that he is my husband, purely kidding.

He's a good actor and singer and I admired him for a long time. Lagi ko siyang inaabangan kapag lalabas siya sa TV mula bata ako. Hindi man katulad ng iba na nakakapunta sa fan meet up niya ayos lang dahil yung igagastos ko sa pangangailangan ay hindi para sa gusto lang. Practicality over wants.

Umupo na ako sa kama at sinimulang mag-ayos ng gamit. Sa susunod na linggo ay pupunta na ako sa mansion na pinag-trabahuhan ni mama dati. Si mama ay isang kasambahay ng mayaman na pamilya.

Can you imagine, nangamusta lang ang amo niya nung isang araw at natanong ang pag aaral naming mag kakapatid since tapos na si ate kami nalang ni Miley ang nag aaral. She offered to send me in school. It is my dream school! The Eastwind High University. This school according to my research has a good feedbacks of teaching & complete facilities that provided the convenience of their students.

Nangamusta lang siya pero instant scholar kay madam. Pwede kaya niya akong maging inaanak? Mag a-apply ako!

Humiga muna ako sa kama at masayang kinuha ang cellphone sa lamesa, tabi ng kama ko. Agad akong pumunta sa Instagram at nag message kay Theo. Araw-araw ay minemessage ko sa kaniya ang mga nangyayari saakin o kung kamusta siya. It is just part of being a crazy fangirl, I know.

My SolWhere stories live. Discover now