❗️Kitap ağır cinsellik ve vahşet içerir❗️
...
"Söz verebilir misin, Liya?"
"Sana söz veriyorum, seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim. Senden vazgeçtiğim gün, kendimden vazgeçtiğim gün olur ve o gün canımın bir değeri kalmaz çünkü ben seninle hayat bu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hata
Korku sinsice yayılmıştı tüm hücrelerime, tüm damarlarıma. Kanımla birlikte akıyordu ve ben bunu çok net hissedebiliyordum. Mavi gözlerimden akan o korkuyu eminim beni bilen herkes görecekti...
İşittiği tanıdık ses ile Alihan Koray'a çevirdi bakışlarını ve gözlerini kısarak ona küçümseyici bakışlar attı. Ardından Efekan'a ve bana baktı. Beklemediğim anda gülmeye başladı. Gülmesi kısa bir an kahkahaya dönüştü. „Aptallar!" dedi. „Koray'a haber verdiğinizi biliyordum. Siz küçücük beyinlerinizle arkamdan iş mi çevirecektiniz?"
Yutkundum ve derin bir nefes alıp verdim. Kahrolası zeki ve kurnaz bir adam! Fazlası ile uyanıktı. Onun yanında aptal mı kalırdım cidden?
Buna rağmen benim onu arkasından bıçakladığımı bilmiyordu ama...
„Yani Koray boşuna uğraşma. Tuzağa geldin." Alihan iki adamına da işaret yaptığında adamları hareketsiz kaldı. Koray ellerini ceplerine koymuş yüzüne rahat bir ifade yerleştirmişti.
„Asıl sen boşuna uğraşma Alicancan. Adamların bana saldırmayacak. Hepsi benim tarafımda çünki." Koray yanımıza kadar yürüdü ve bana baktı. Ona minnettar bir bakış attım.
„Şimdi sırf sen geldin diye ben bu abi-kardeş ikilisini öldüremeyeceğim öyle mi?"
Koray kafasını olumsuz bir anlamda salladı ve kaşlarını yukarı kaldırıp tekrar düz bir hale getirdi 'Hayır' dercesine. „Öldüremeyeceksin. İzin vermem."
„Beni vazgeçirebileceğini mi sanıyorsun sen?" dedi ve Koray'a doğru bir adım atıp karşısına dikildi meydan okurcasına. „Elinden geleni yap Koray. Başaramayacaksın." Koray sessiz kaldı ve kısık bakışlar ile Alihan'ı süzdü. Bir şeyler çözmek ister gibiydi.
„İçinde hiç insanlık kalmadı değil mi Ali?"
Koray bunu öyle içten öyle kısık bir ses ile söylemişti ki göğüsüme bir ağırlık çökmüştü sanki. Alihan hiç bir duygu belirtisi göstermeyerek baktı ve cansız bir tebessüm belirdi dudaklarında.
„Hayır, hiç kalmadı."
Balım'ın yavaş yavaş kendine geldiğini çıkardığı seslerden anlamıştım. Başını yavaşca kaldırmış acı ile yüzünü buruşturmuştu. Uzay mı? Fazla kan kaybetmişti ama hala ayıktı. Yaralı bacağı kan gölüne dönmüştü adeta.
„Sen ne yapıyorsun Alihan?" dedi Koray sert bir tını ile. Alihan gözleri Balım'dayken konuştu.
„Ne yapıyormuşum?"
„Bu kız..." Koray gerisini getirmeden Alihan sözünü kesti. „Balım Tetikçi. Yeni kurbanım. Evet doğru tanıdın."
Koray ona inanamayan bakışlar ile baktı. Ben bakışlarımı Balım'a çevirmiştim. O üzgün bir ifade ile abisine bakıyordu. Üzgünlüğünde nefret vardı. „Neden yaptınız bu kötülükleri?"
