Öyle Kolay Aşık Olmam || Texting || ÖKAO

yirmi sekiz

Uyandığımda hala arabadaydım. Arabanın ön koltuğunda birinin kıvrıldığını fark etmem biraz güç olmuştu. Kendime gelmek için çaba sarf ettim ve kocaman esnedim.
Anca hayvan gibi uyu. Kesin gözün, ağzın hayvan gibi açıktı.
"Kes sesini!"
Bağırdığımı fark ederek kendime kızdım. Önde kıvrılan kişi uyumuştu, net. Öne doğru yaklaşıp bakınca Zehra olduğunu fark edip manyak bir rahatlama yaşamadım değil.

Arabadan çıkınca Ata'yı bulup ön koltuğu arkaya nasıl yaptırabiliriz diyen sormam lazımdı. Şezlonglara gidince Toprak hala uyuyordu, Ata Sarp ve Görkem de sarılarak uyumuştu... Best Couple...

Koltuğu bir şekilde kendim halletmek zorunda kalmıştım, başardım!

***
Herkes uyanınca bir şeyler atıştırıp yola çıktık. Ata ve Defne beraber gitti. Toprak, Görkem Göktuğ ve Duygu da birlikte gitmişti. Zehra ve ben de ablamlarla gittim. Önce Zehralara gidip duş almalıydım.

Eve vardıktan sonra Toprak'ın bana mesaj attığını fark ettim. O kadar yorgundum ki bakamadım bile. Zehralarda duş alıp, saçımı kurutmuş, eve gelince de odama koşmuştum. Şimdi bazı şeyleri konuşacak zaman yoktu, gözlerime baya ayıp etmiştim. Mışıl mışıl uyudum tabii ki.

Bana ahkam kesen Toprak karşımda bağırıyordu şimdi. "Ata Sarp ve sizi gördüm. Beni aldattın! Sen iğrençsin!"

Hass, yani. "Ne? Biz sevgili bile değiliz!" Gözlerini fal taşı gibi açmıştı şimdi de. Elini kaldırıp parmağını işaret etti. "Biz nişanlandık, Mila!"

"Ne? Bu şakaysa komik, değilse daha komik." Yüzüğüme baktım ve kahkaha patlattım. Daha çok sinirlenmişti. "Ne diyorsun sen be?" Ben gülerken sarsılıp sanki düşecekmiş gibi hissetmeye başlayınca gülüşüm yenileniyordu.

"Ay, gerçek mi bu?" Gülmekten konuşamıyordum bile. Elimi uzatıp koluna dokundum. O kadar saçmaydı ki gülmekten karnıma sancı girmişti. Sinirlerim bozulmuştu adeta.

"Ablaaa! Uyan artık." Mina'nın sesini duyduğumda rüya olduğunu ve sesli güldüğümü fark ettim... Durduramıyorumdum kendimi. Kalkınca yatağa oturdum ve hala gülüyordum. Mina da bana katılmıştı. Gün ayana kadar sessiz sessiz, arada hıçkırarak gülüyorduk. Benim sinirlerim bozulmuştu, krize girmiştim. O da bana gülüyordu muhtemelen. Gün ayınca gülmekten akan göz yaşlarımızı sildik. Rüyamı anlatınca uykumdan bunun için mi uyandım diyip kızdı, yine de güldü. Sonra gülme sesimin nereden geldiğini nasıl aradığını anlattı. Odanın her yerine bakmış, çok korkmuş ve en son fark etmiş ben olduğumu. Sabaha kadar hayatımızın tüm gülmesini harcadık gerçekten.

Sıkıcı bölümdü ve pazartesi gelecek bölüm güzel olsun diye bunu şimdi atmak istedim.

Ve ve ve rüyadan sonraki yer annem ve ablam arasında yaşandı kfğekfpwkfpek

Sizi seviyorum kremalı Çiçeklerim 💜