Öyle Kolay Aşık Olmam || Texting || ÖKAO

on bir

Aptal ben, kendimi ifşa etmiştim. Bildirim panelinden okuyup iki gün cevap vermedim çünkü daha fazla kendimi ifşa etmek istemedim. Ama tabii ki dayanamadım.

Akşama kadar internetim kapalıydı. Biraz ders çalışmam gerekiyordu. Bir parça ekmeğin içine pekmez ve tahin sürüp odama çıktım. Mutfakta çalışmaya başlamıştım ve sonra odama gitmeye üşenmiştim. Kendi kendime, 50 soru çözüp biraz atıştırmalık yemem izniyle test çözdürüyordum. Böyle böyle 300 soru çözmüştüm. En son yemeğimi de alıp odama fırladım çünkü artık edilgen bir yaratık olmuştum. Geçişli fiiller bana oldurgan cümlelerle, isimde çatı aranmayan gözlerini dike dike konuşuyordu. Artık dil bilgisi görmek istemiyordum.

İnternetimi açıp mesajların, insanların boş canlı yayın bildirimlerinin ve gruplardaki tek tek yazan kertenkele bacaklı insanların bildirimlerinin gelmesini bekledim. Telefonumun kasmasını istemezdim. Saatte 500 mesajlık konuşan grubunuz varsa orada tek tek yazan bir arkadaş illa ki vardır.

Bildirimler dolana kadar pekmez ve tahinimi bitirmiştim. Vakit kaybetmeden önemli mesajlara cevap verip WhatsApp'ları değiştirecektim ama değiştirmeye üşenip bilgisayardaki uygulamayı açtım. Ata Sarp için olan hattaki WhatsApp'ı bazen burada açıyordum. Ya da çoğunlukla eski telefonumda açık kalıyordu. Ama onu da elime almayı unutuyordum.

Mesaj atmıştı.

Dün.

Ata Sarp: Ne oldu bir sesin soluğun kesildi

Ata Sarp: Korkma şaka yaptım

Bugün.

Ata Sarp: Sen baya korktun şaka maka fşgwğşfşeşfğ

053*: neyden korkmuşum haberim yok

053*: hahahaha komiksin

Ata Sarp: Umarım hahahaha diye gülmüyorsundur

Seni senin silahınla vuruyor it.
Lan çocuk anında yazdı, boş ver silahı.

053*: yolumu mu gözlüyorsun yiğidim

Ata Sarp: Yiğidin mi olduk şimdi hatun

Gülersem çarpılırım.
Yüzümdeki sıcak sırıtışımdan sanırım kutuplardaki buzullar eridi.

053*: sen baya yanıksın bana

053*: sen bana kabariyun mu

Ata Sarp: ŞGŞFGŞÜÇŞVĞXLŞÖÇDŞGŞDŞW

053*: qügşeğgşepfşeşfşe

Ata Sarp: O değil de

Ata Sarp: İyi kızsın

Ata Sarp: Yani kızsan

053*: senin için gay oluruz

053*: wşdğwlfiwl kızım diyorum kızım

053*: hadi isim elemeye devam et

Görüldü.

053*: GÖRÜLDÜ MÜ

053*: MÜ GÖRÜLDÜ

Görüldü.

053*: HALA GÖRÜLDÜ ATIYORSUN

Görüldü.

053*: çevrimiçi ve görüldü yiyorum

Görüldü.

053*: olum cevap versene gülme krizine mi girdin

Görüldü.

Biraz daha bekledim ve hala yazmamıştı. Artık çevrimiçi de değildi.

***

O günden sonra günlerce cevap gelmedi. Gece hişt yazmıştım ama tek tik gitmişti. Engel de atmamıştı. Profili ve hakkında yazan yeri hala vardı. Bir an yeni bir engel çeşidi falan geldi sanıp güncellemeleri bile kontrol etmiştim. Ama hayır, her şey olduğu gibiydi. O hariç.

***

Tam iki hafta geçmişti. Ben de tam iki gündür okula gitmiyordum. 4 gün boyunca bizimkileri de görmemiştim. Bugün Çarşamba idi. Sabahın köründe kalkıp duşa girmiştim ve onu instagramdan stalklamıştım. Hala aktifliğinden iz yoktu. Hoş, normalde de pek instagramda aktif sayılmazdı da.

Okula biraz geç kalmıştım çünkü saçım kabardığı için ağlaya ağlaya düzleştirmiştim.

Herkes bir tuhaftı. Bir dedikodu dönüyordu. Benim bilmediğim bir dedikodu. İç sesim bile beni benimle bırakmıştı. O bile benden bir şey saklıyordu. Bu sizin dilinizde, 'içimde kötü bir his var' demekti.

Sabahki müdür konuşmasını kaçırmıştım. İlk derse de çok geç kalınca kantinde oturup teneffüs zilinin çalmasını bekledim. Okulumuz çok sessizdi. Tek bir öğrenciyi bile dışarıda koşuştururken görmemiştim.

Zil çalınca sınıfa yürüdüm. Okulda ses de pek yoktu. Koridorda herkes siyah giyinmiş ve tişörtlerinin sol üst köşesine iğneyle bir kağıt tutturmuşlardı. Siyah beyaz, küçük vesikalık fotoğrafın A4 kağıdına basıldığı açıkça belliydi. Ama fotoğraf o kadar karanlıktı ki, kim olduğunu anlamamıştım. Anladığım tek bir şey vardı; biri ölmüştü -okulla bağı olan biri- ve ben şimdi hiç iyi değildim.