4.BÖLÜM

211 25 70
                                    

Gözlerimi açtığımda yere yaptığım yatakta değil onun bana zorla sahip olduğu yataktaydım. Giysi odasından sesler geliyordu. Ayak sesleri buraya doğru geliyordu. Hemen sırtımı döndüm ve uyuyormuş gibi yaptım.

"Seni üzdüğüm için çok özür dilerim meleğim sen öyle deyince ben kendime hakim olamadım. Sana zarar vermek bu dünyadaki en son yapacağım şey bile olamaz. Seni çok seviyorum lütfen benden nefret etme. Seni daha fazla üzmek istemiyorum. Abinin dediğine göre iznin bitmiş hastaneye geç kalmanı istemem. Ben çıkıyorum uyumadığını biliyorum. "

Bu dediği sözle hemen ona döndüm belki yüzünü görürüm diye ama ben ona döndüğümde sırtı bana dönüktü ve odadan çıkıyordu. Hemen yataktan kalktım ben odadan çıkana kadar o gitmişti. Bende üzerimi değiştirdim tabiki de banyoda bu benim uyumadığımı başka nereden bilecek pis röntgenci işte ne olacak. Aşağı indim Gil Raim-shii kahvaltı hazırlıyordu. Yanına gittim.

"Günaydın kızım nasılsın?"

"Berbat bir hiç gibi hissediyorum"

"O sana isteyerek zarar vermez kızım o seni çok seviyor. Seni sevdiği için senden uzak durdu."

"Anlamdım. Nasıl?"

"Beyefendini sana lisedeyken seviyordu ama sen başka birini seviyormuşsun. Her gece bunu anlatırdı bana. Seni çok sevdiğini. Senin her yaptığını takip ederdi. Ama artık senin onu sevmeyeceğini düşünüp burdan gitti. Bir ay önce geri döndü seni tekrar görmüş. Seni unutamamış babasına burdan gitmek istediğini söyledi babasıda senin baban ile olan anlaşmasını söylemiş ona o da bu teklifi kabul etmiş. Sonrası senin bildiğin gibi."

"Benim ile aynı okuldaymış öyle mi?"

"Kızım Bay Kim ve Bayan Kim seninle kahvaltı yapmak için geldiler bahçedeler. Yanlarına git istersen "

"Tamam Raim-shii "

Bahçeye çıktım mutlu bir çift sesi geliyordu. Çok mutlu gözüküyorlardı. Yanlarına gittim selam verdim

"Günaydın efendim "

"Nasılsın Sarang"

"İyiyim Bayan Kim"

"Böyle hitaplar gerek güzel kızım bize baba ve anne diyebilirsin. Sonuçta ben de senin baban sayılırım."

"Üzgünüm bunu dememi benden beklemeyin "

"Hayatım Sarang'a biraz zaman verelim ha. Yaşadıkları normal bir şey değil."

"Tabiki de. Sarang gel güzel kızım kahvaltı yapalım"

"Ben geç kaldım hastaneye gitsem iyi olacak size iyi günler efendim"

"Sanada kızım "

Odaya gittim. Çantamı aldım odadan çıkacakken onun sesini duydum.

"Meleğim gidiyor musun?"

"Evet izninle"

"Bana kızgın mısın hala?"

"Aaa olur mu sana kızar mıyım hiç ben nede olsa alışığım ya böyle şeylere"

"Ben çok özür dilerim istemedin oldu"

"Her neyse ben gidiyorum"

"Güle güle birtanem. Dikkat et kendine. Sarang bu arada ayının olduğu komodinin içinde telefonun var ve bi de anahtar var"

"Anahtara gerek yok otobüs ile giderim ben "

"O zaman korumalar bıraksın"

"Sana ait olan senin yanında çalışan kimse benim yanımda olmasın benden uzak dur "

Sana İhtiyacım var KNJ💫#wattys2019Where stories live. Discover now