I love you, Good bye

Kabanata 15

Away

Ilang oras ako tinatakasan ng huwisyo dahil sa pangyayari kahapon. Pagkatapos kasi sabihin ni Steph iyon ay halos mauhaw na ako sa kasagutan. I tried to talk to her but she refused. She walked away.

I want to know the truth! But how can I know the truth if that person hate me? The people surround me do not want to share their answers? Nagmumukha akong tanga sa kakasagap ng sagot kung pilit naman nila tinatago sa'kin! Pinipilit lumingon sa kabilang side para malaman kung anong sagot sa magulo kong isip!

Despite of that. Coyoka tried to avoid me for no valid reason. Simula ng magkaabutan sila ni Matt ay hindi siya nagpakita ng araw na iyon. 

Isa rin si Matt! Naiinis ako sa kanya. Nararamdaman kong may kinalaman ako sa break up nila ni Steph kaya ganito na lang ang trato sa'kin ng kaibigan ko.

Tila wala na nga ako naintindihan sa nileleksyon namin ngayon dahil lutang ang isip ko. Nililipad kung paano ko lulutasin ang problema ko.

But the first thing to do ay hanapin si Coyoka. I want to talk to him. Gusto ko malaman kung ano sinabi sa kanya ni Matt at kung bakit ganito na lang hindi niya pagpapakita sa'kin.

Dumating ang recess na wala parin ako sa sarili. Naalarma lang ako ng magtagpo ang paningin namin dalawa ni Steph.

"Steph sandali l-lang."

Galing sa matagal na pagkakaupo ay tila nahirapan pa ako ituwid ang buong katawan ko pero hindi ko hinayaan manaig iyon. Sa kabila ng sakit na naramdaman ay walang alinlangan lumapit ako sa kanya.

" Anong kailangan mo?" bungad niya ng makalapit ako sa kanya.

Bakas ang taray sa mukha niya ay hindi siya nagpakita ng kahit anong interest para kausapin ko bagkus ay tumaas ng kilay niya at mas tinapangan ang mukha.

Sa tapang mukha niya ay alam ko ang matinding galit nanaig sa puso niya but atleast I tried.

Mas tinapangan ko ang sarili ko.

" Ano ba talaga ang problema?"

" Are you numb Lillie?" sarkastikong sagot niya.

She crossed her arm. Nanunudya ang tingin niya sa'kin. Hindi sinasadya ay nanuot ang sakit sa dibdib ko ng hindi ko na makita sa kanya ang dating pinagsamahan.

Pumungay ang mata ko at sa ayaw kong masira ang pinagsamahan namin ay binaba ko ang pride ko.

" D-di ko talaga alam k-kung bakit naging ganito na-"

" Look Lillie. You made this happened, not me. You choose to destroy this friendship over your being selfish! Ano gusto mo lahat na sa'yo? Miski lower years gusto mo maging sa'yo? Ano ka desperada na sa atensyon at pagmamahal? Ganito na lang ba Lillie?"

Sa mga oras na ito ay halos mabingi ako sa sinasambit niya. Alam ko hindi mababaw ang pinaggagalingan niya ng galit na pati mismo ang pagkakaibigan namin ay kaya niyang itapon. Its seems like this is my damn fault! Hindi ko man alam ang dahilan ay alam ko walang ibang sisihin kundi ang sarili ko.

Maybe makasarili nga talaga ako. Hindi ko iniisip ang mararamdaman ng iba. Siguro nga mas importante sa'kin ang nararamdaman ko kaysa ang iba. That she mentioned about the lower years. Coyoka. Masakit isipin na ganito na pala ang tingin ng kaibigan ko sa'kin.

She free to judged me. Hindi ko siya masisisi. Kasalanan ko nga naman.

Nakatakas ng luha sa pisngi ko na mabilis ko naman pinahid. Kinagat ko ang labi ko at pinigilan ang sarili lumuha pa ng sobra lalo na alam kong nakatingin silang lahat na mukhang hindi nila inaasahan mangyayari iyon.