Dance Of Fate [Serano Duology #2]

Chapter 24

Sure, I can drive. Tinuruan ako ng basic ni Calvin. Hanggang sa barangay lang namin ako nakapagdrive. Ibang usapan na dito sa high way tiyaka paano kung nahuli kami? Wala akong lisensiya. 

"Pero hindi ko siya kayang iwan" mahinang bulong ko pero alam ko na narinig iyon ni Charles base sa pag singhap niya. 

"Look, malapit na kami. We can protect him. Just protect yourself and your brother" wika ni Charles. 

Bahagya akong napatalon sa gulat nang makarinig ako ng isang putok kaya napatingin kaagad ako sa labas. Inalis ko ang seat belt ko para maayos na matingnan kung anong nangyayari sa likuran namin. 

"What was that?!" Tanong ni Charles na mukhang nagulat din sa biglaang putok ng baril. 

Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong nakatayo pa naman si Calvin. Mukhang pinutok lang sa hangin iyong baril, mukhang nanakot lang base sa ngisi ng lalaki sa tapat ni Calvin. Nakatutok ngayon ang baril kay Calvin ganon din ang ginawa ni Calvin kaso nga lang, mas madaming baril ang nakatutok sakaniya. 

"Ate? Magiging maayos lang ba si Kuya?" Tanong ni Karlo na mukhang pinapanood ang bawat galaw nina Calvin. 

"Krizette, listen. Just fucking start the engine and stay away from there" rinig ko ang frustration sa boses ni Charles. Umiling ako. 

No. I will never leave him. 

"Ma-may baril pa ba rito?" Tanong ko kay Charles nang maisipan kong tulungan si Calvin. Narinig ko ang pag-angal ni Charles sa kabilang linya pero binuksan ko ang compartment ng kotse, nakakita ako ng isang maliit na baril, hindi ko alam kung anong pangalan ng baril dahil hindi naman ako mahilig dito. 

"Look, Krizette. You're risking your life and your brother's life. Just stay there if you don't want to run. Stop doing and thinking something stupid. You are not use to it, you can't do anything. You can't help him because you don't have the proper training. It will risk your lives so please, shut yourself up" mahabang lintanya ni Charles. Sinabihan na niya ako ng masasakit na salita para siguro matigil kung ano man ang iniisip ko. "Look, mukhang hindi pa nila alam na may kasama si Calvin. You fucking stay inside the car" frustrated na dagdag pa niya. 

Bigla akong napaiyak hindi dahil sa mga sinabi ni Charles kung hindi awa para kay Calvin. Siya lang mag-isa. Naiiyak ako dahil wala man lang akong magawa para tulungan siya. 

Nagulat ako ng may biglang kumatok sa pintuan. Apat sa mga lalaking kasama ng mga baril na nakatutok kay Calvin. Mukhang hindi niya kami nakikita dahil nagtitingin siya sa loob na para bang walang makita. Tinted ang salamin. Tiningnan ko ang nangyari kay Calvin ngayon ay hawak-hawak na siya ng dalawang tauhan, mukhang nakipagsuntukan muna. Nakatingin siya sa kotse, nakita ko ang sakit sa mga mata niya at ang galit sa mata niya habang tumitingin sa lalaking kumakatok sa amin. 

"Ate? May tao" wika ni Karlo na para bang hindi ko nakikita na may kumakatok sa amin. Narinig ko ang tanong ni Charles mula ss kabilang linya pero huli na ang lahat. 

Bago ko pa man mapigilan si Karlo ay binuksan na niya ang pintuan. Narinig ko ang sigaw ni Calvin at ang pag ngisi ng mga lalaking kumatok. Kaagad nilang hinatak si Karlo kaya agad din akong bumaba sa sasakyan para makuha si Karlo sakanila. 

"Fuck!! Let them stay away from this!" Dinig kong pagpapalag ni Calvin sakanila. 

Kaagad na may humawak sa kabilang braso ko. Bumaon pa ang kuko nila sa akin dahil sa higpit nang pagkakahawak nila na para bang makakawala ako. Narinig ko ang iyak ni Karlo sa harapan ko habang nilalapit kami sa taong nasa tapat ni Calvin. 

"Jayson!! They didn't do anything so spare them, please!" Pagmamakaawa ni Calvin. Namumula na ang mata ni Calvin sa pinaghalong galit at sakit.