The End

10.2K 358 37
                                    



Alexander's POV


Στέκομαι στο κατώφλι του σπιτιού της και χτυπάω σαν μανιακός το κουδούνι
(Elena!)
Φωνάζω και χτυπάω την πόρτα με την γροθιά μου
(Elena!)
Φωνάζω ξανά και επιτέλους η πόρτα ανοίγει, αποκαλύπτοντας μου μια ταλαιπωρημένη Elena
(Alexander! Τι κα...)
Πάει να μιλήσει, αλλά δεν προλαβαίνει, επειδή αρπάζω το πρόσωπο της και ενώνω δυνατά τα χείλη μου με τα δικά της. Αρχικά σαστίζει, αλλά σιγά σιγά ανταποκρίνεται στο φιλί μου. Τα χέρια της ανακατεύονται στα μαλλιά μου ενώ τα δικά μου σφίγγουν την μέση της, τραβώντας την όλο και περισσότερο επάνω μου. Μου έλειψε τόσο πολύ! Περπατάω μέσα στο σπίτι και απλώνω το χέρι στα τύφλα για να κλείσω την πόρτα. Έπειτα την σπρώχνω επάνω στον πρώτο τοίχο που βρίσκω και τα χείλη μου γίνονται και πιο επίμονα στα δικά της. Μπορώ να νιώσω την ζεστασιά της... Μπορώ να μυρίσω ξανά το άρωμα της!
(Alexander... Σταμάτα)
Ψελλίζει ανάμεσα στο φιλί μας και την αφήνω για να αναπνεύσουμε και οι δύο
(τι κάνεις; γιατί είσαι εδώ;)
(σήμερα συνειδητοποίησα πως δεν θα σε ξανά δω... Και αυτός είναι ο χειρότερος θάνατος για εμένα...)
Μουρμουρίζω και το βλέμμα της συναντά το δικό μου, κάνοντας την καρδιά μου να χτυπά ακόμα πιο δυνατά
(θυμάσαι τι μου είπες στο σπίτι πριν φύγεις; γεννήθηκες για να ζεις στην φυλακή μου... Και εγώ κατάλαβα πως γεννήθηκα για εσένα!)
Προσθέτω και παρακολουθώ τα μάτια της να βουρκώνουν
(μην φύγεις Elena! Μην με αφήνεις μόνο μου!)
Την ικετεύω καθώς παίρνω μαλακά το πρόσωπο της στα χέρια μου και την κοιτάζω έντονα μέσα στα μάτια
(σε χρειάζομαι!)
Ψελλίζω και τα δάκρυα της πολλαπλασιάζονται
(Alexander...)
Αναφωνεί και έπειτα πέφτει στην αγκαλιά μου, σφίγγοντας με. Θεέ μου, επιτέλους! Δεν μπορώ να το πιστέψω πως βρίσκομαι και πάλι εδώ, μαζί της!
(νόμιζα πως δεν θα το ξανά νιώσω αυτό)
Λέω καθώς χώνω την μύτη μου στα μαλλιά της και παίρνω μια βαθιά ανάσα. Μου έλειψε αυτό το άρωμα!
(σ'αγαπάω)
Ψιθυρίζει και με σφίγγει ακόμα πιο πολύ
(κι εγώ σαγαπάω ψυχή μου! Περισσότερο από όσο μπορείς να φανταστείς!)
Μουρμουρίζω και τραβιέται λίγο, ίσα ίσα για να με κοιτάξει ξανά μέσα στα μάτια. Την παρακολουθώ να χαμογελάει και έπειτα σηκώνει το χέρι για να χαϊδέψει τρυφερά το μάγουλο μου. Αυτόματα γέρνω το κεφάλι μου προς το άγγιγμα της, κλείνοντας παράλληλα και τα μάτια μου 
(μου έλειψες Alexander!)
Ψιθυρίζει και αφήνω ένα γλυκό φιλί στο κέντρο της παλάμης της
(μην μου ξανά φύγεις!)
Της ζητάω και έπειτα ανοίγω τα μάτια για να δω το λαμπερό χαμόγελο της
(ποτέ ξανά!)
Με διαβεβαιώνει και αμέσως τυλίγω τα χέρια μου γύρω της, για να την αγκαλιάσω σφιχτά. Τώρα μπορώ να πω πως είμαι και πάλι ολοκληρωμένος! Τώρα νιώθω πως όλα μπήκαν πραγματικά στην θέση τους. Υπόσχομαι στον εαυτό μου πως δεν πρόκειται να την αφήσω να μου ξανά φύγει... Ποτέ ξανά!


Damon's POV



Πρέπει να είναι μεσάνυχτα και εμείς βρισκόμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, μέσα στο σκοτάδι και στην απόλυτη ησυχία
(είμαι σίγουρη πως τα ξανά βρήκαν!)
Μουρμουρίζει και την φιλάω στο μέτωπο
(οι μεγάλες αγάπες δεν χάνονται μωρό μου)
Αποκρίνομαι καθώς χαϊδεύω αφηρημένα τα μαλλιά της και εκείνη ρουθουνίζει
(νομίζω πως προσπαθείτε να μου πείτε κάτι κύριε Grey!)
Λέει με παιχνιδιάρικο τόνο και ανασηκώνεται λίγο ώστε να με φιλήσει στο στόμα
(προσπαθώ να σου πω πως είμαι ευτυχισμένος!)
Λέω και εκείνη χαμογελάει
(και εγώ είμαι ευτυχισμένη. Νιώθω πως όλα έχουν βρει τον δρόμο τους πλέον)
(έπρεπε να συμβεί και αυτό κάποια στιγμή...)
Κάνω παύση καθώς σκέφτομαι πολύ σοβαρά αυτό που ετοιμάζομαι να της ζητήσω
(αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ)
Μουρμουρίζω και σηκώνει το βλέμμα της επάνω μου
(τι εννοείς;)
Ρωτάει κάπως ανήσυχη και εγώ χαμογελάω
(τι θα έλεγες αν... Άλλαζα το επίθετο σου;)
Προτείνω και το κατσούφιασμα της γίνεται εντονότερο
(και πως θα το έκανες δηλαδή;)
(Grey!)
Απαντάω αμέσως και τα φρύδια της ανασηκώνονται από την έκπληξη
(Damon, αυτό ακούγεται σαν... Αποτυχημένη πρόταση γάμου)
Λέει και αρχίζουμε να γελάμε μαζί
(δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω μαζί σας, δεσποινίς James)
Αποκρίνομαι και εκείνη χαμογελάει τρυφερά ενώ τα μάτια της λάμπουν. Αυτή την εικόνα θέλω να βλέπω σε όλη μου την ζωή! Και μετά δεν με νοιάζει τίποτα άλλο
(νομίζω πως... Θα πρέπει να σκεφτώ σοβαρά την πρόταση σας, κύριε Grey!)
Λέει με παιχνιδιάρικο ύφος, κάνοντας με να ρουθουνίσω
(θα περιμένω για όσο χρειαστεί, δεσποινίς James)
Αποκρίνομαι και εκείνη χώνεται στην αγκαλιά μου. Δεν ξέρω αν μας επιφυλάζει και άλλες δυσκολίες το μέλλον... Το μόνο που ξέρω, είναι ότι την αγαπάω αυτή την κοπέλα και δεν πρόκειται να την αφήσω ποτέ μου! Αυτή είναι ζωή μου αλλά και ο θάνατος μου.




Τέλος!
Άλλη μια ιστορία που ομολογώ δεν ήξερα πότε θα την τελειώσω, έφτασε τελικά στο τέλος της! Σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξή και πάνω από όλα την υπομονή σας. Λογικά σε λίγες ημέρες θα ανέβει ένα άλλο βιβλίο που θα μιλάει για την ιστορία του Alexander και της Elena's. Σας περιμένω εκεί ❤️

Mafia lover Where stories live. Discover now