Mafia lover

Happiness

Christina's POV

Δεν ξέρω γιατί και πως αλλά όσο περνάνε οι μέρες, άλλο τόσο χαρούμενη νιώθω... Και φυσικά για αυτό, φταίει ο κύριος Grey.

Σήμερα είναι μια όμορφη, ηλιόλουστη ημέρα αλλά έχει λίγη ψύχρα. Εγώ ως συνήθως, βρίσκομαι στην κουζίνα μαζί με την Lola, η οποία ετοιμάζει το πρωινό
(what a wicked game you played... to make me feel this way)
(τι τρέχει με σένα αυτές τις ημέρες μικρή;)
Ρωτάει ξαφνικά η Lola, διακόπτοντας το τραγούδι μου
(σαν τι να τρέχει δηλαδή;)
(φαίνεσαι πολύ χαρούμενη, πολύ κεφάτη... Μήπως έγινε κάτι που σε χαροποίησε πολύ;)
(ίσως...)
Απαντάω με πονηρό ύφος ενώ δαγκώνω το κάτω χείλος μου... Που να ήξερε

(χμμ, θα μάθω σύντομα ποιος σου έχει πάρει το μυαλό μικρή)
(τι συζητάτε εσείς εκεί;)
Η βραχνή φωνή του Max, μας κάνει να γυρίσουμε ταυτόχρονα τα κεφάλια και να τον κοιτάξουμε... Πάντα με το ίδιο άγριο ύφος και στυλ
(τίποτα το ιδιαίτερο)
Αποκρίνομαι με ήρεμο ύφος και στρέφω την προσοχή μου στα λαχανικά που συνεχίζει να κόβει η Lola
(καλώς το καλό το παιδί)
Πετάει ξαφνικά ο Ray, ο οποίος βρίσκεται στο βάθος της κουζίνας και ψήνει κάτι κρουασανάκια
(γειά σου Ray)
Αποκρίνεται με αδιάφορο τόνο και ξαφνικά, τον παρατηρώ να έρχεται με αργά βήματα προς το μέρος μου ενώ το βλέμμα του με καρφώνει πολύ έντονα

(γειά σου κούκλα)
Μουρμουρίζει μόλις φτάνει μπροστά μου και σηκώνει το χέρι για να χαϊδέψει το μάγουλο μου... Γιατί είναι τόσο ξεδιάντροπος;
(γειά σου Max)
Αποκρίνομαι, φανερά ενοχλημένη και κατεβάζω το χέρι του από το πρόσωπο μου
(λοιπόν Christina... Πως είναι η ζωή σου εδώ;)
Ρωτάει ενώ τοποθετεί το χέρι του στον πάγκο και γέρνει το κεφάλι του στο πλάι... Με εκνευρίζει αυτός ο τύπος
(μια χαρά)
(Christina, πήγαινε αυτά τα κρουασανάκια στο τραπέζι)
Πετάει ξαφνικά ο Ray ενώ έρχεται προς το μέρος μου και μου δίνει έναν δίσκο με μερικά ολόφρεσκα κρουασάν... Τον αγαπώ
(εντάξει Ray)
Μουρμουρίζω και μου κλείνει το μάτι... Χαίρομαι τόσο πολύ που με έβγαλε από την δύσκολη θέση.

Πηγαίνω ως την τραπεζαρία και εκπλήσσομαι καθώς τον βλέπω να κάθεται στην συνηθισμένη του θέση, με μια εφημερίδα στα χέρια του
(καλημέρα)
Λέω ενώ αφήνω τον δίσκο με τα κρουασάν στο τραπέζι και ξαφνικά, με αρπάζει από το χέρι και με τραβάει να καθίσω πάνω του... Αυτό ήταν πολύ ξαφνικό
(γιατί δεν κοιμήθηκες μαζί μου απόψε;)
Με ρωτάει σιγανά ενώ τρίβει την μύτη του στην δική μου
(γιατί δεν είναι σωστό. Στο τέλος θα μας καταλάβουν)
(δεν με νοιάζει Christina. Δεν ντρέπομαι και ούτε φοβάμαι κανέναν)
Αποκρίνεται με αποφασιστικό τόνο που με εκπλήσσει... Πως είναι δυνατόν να νιώθει τόσο άνετος;
(όταν λέω ότι σε θέλω, σημαίνει ότι σε θέλω... Με όλη την έννοια της λέξης)
Προσθέτει και ξαφνικά, ακούω το κουδούνι της πόρτας... Ωχ
(πρέπει να ανοίξω)
Λέω ενώ σηκώνομαι από πάνω του και πηγαίνω προς την πόρτα.