Mafia lover

Follow me

Περπατάμε για αρκετές ώρες στο Ρίο, εξερευνώντας κάθε γωνιά. Ο Damon μου εξηγεί και την παραμικρή λεπτομέρεια σε οτιδήποτε και αν δούμε... Πάντως, θα γινόταν καλός ξεναγός
(θέλεις να πάμε πάνω στον λόφο;)
Ρωτάει και γνέφω αρνητικά
(άλλη μέρα)
Απαντάω και παρατηρώ ένα αμυδρό χαμόγελο να στραβώνει τα χείλη του

(πάμε σε μια καφετέρια τότε;)
Προτείνει και για κάποιον ηλίθιο λόγο, χαμογελάω
(πάμε)
Αποκρίνομαι και τον ακολουθώ σε μια ήσυχη καφετέρια, εδώ κοντά

(τι θα ήθελες να κάνουμε αύριο;)
Ρωτάει ενώ καθόμαστε σε ένα τραπέζι και κουνάω έκπληκτη το κεφάλι μου
(Damon, δεν είμαι εδώ για διακοπές)
Μουρμουρίζω και τα φρύδια του σμίγουν
(και τι σημαίνει αυτό;)
Σοβαρά τώρα; δεν έχει καμιά καλύτερη ερώτηση;
(σημαίνει ότι έχεις κάνει πολλά για εμένα αυτές τις ημέρες)
Λέω και παρακολουθώ τα χείλη του να στραβώνουν σε ένα σαρδόνιο χαμόγελο

(έχω μάθει να ζω χωρίς το πρέπει. Απλά κάνω αυτό που θέλω, αυτό που με ευχαριστεί)
Λέει ενώ κοιτάζει αδιάφορα τριγύρω, ώσπου τα μάτια του, καταλήγουν και πάλι στα δικά μου... Τι παράξενο χρώμα είναι αυτό; γκρι με γαλάζιο μαζί
(μην το σκέφτεσαι Christina... Μερικές φορές, είναι καλύτερα έτσι)
Μουρμουρίζει και το ύφος του γίνεται σοβαρό... Τι έπαθε έτσι στα ξαφνικά;

(τέλος πάντων... Αρκετά με την ανάκριση και τις σκέψεις. Πάμε να πιούμε κανένα ποτό)
(με τίποτα. Δεν ξανά πίνω αλκοόλ, ποτέ)
Του δηλώνω με κατηγορηματικό τόνο και ένας πονηρό χαμόγελο, στραβώνει τα χείλη του
(όπως θες)
Αποκρίνεται, δήθεν αδιάφορα και περπατάει μπροστά... Φυσικά εγώ τον ακολουθώ τρέχοντας. Είναι τόσο ψηλός και τα βήματα του είναι μεγαλύτερα από τα δικά μου... Είναι άδικο αυτό. Πάντως, δεν μου άρεσε το πονηρό του χαμόγελο, δεν μου άρεσε καθόλου... Κάτι σχεδιάζει αυτός, να μου το θυμηθείτε.

Damon's POV

Τελικά, μετά από δύο τεκίλες, υπέκυψε και άρχισε να πίνει μαζί μου. Φυσικά το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ήθελα, δηλαδή να μεθύσει
(όπα. Σκαλιά είναι αυτά;)
Ρωτάει καθώς φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας και ξαφνικά, αρχίζει να γελάει
(σιγά σιγά)
Της λέω αλλά δεν με ακούει, με αποτέλεσμα να στραβοπατήσει. Παράλογο να πέσει αλλά την πρόλαβα, εγκαίρως

(δεν μπορώ να σου έχω εμπιστοσύνη όταν βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση)
Μουρμουρίζω και χωρίς να το σκεφτώ, την σηκώνω στην αγκαλιά μου και περπατάω προς την σουίτα μας.