Mafia lover

I need you more

Christina's POV

Ξυπνάω αναζωογονημένη και με το κεφάλι μου βαρύ... Είναι περίεργο το κλήμα της Αυστραλίας για εμένα. Ανακάθομαι στον καναπέ και κοιτάζω τον φωτεινό ουρανό, έξω από το παράθυρο. Μπορεί το διαμέρισμα της Megan να είναι μικρό αλλά εμένα μου αρέσει
(καλημερούδια)
Η κεφάτη φωνή της Megan, με βγάζει από τις σκέψεις μου και γυρίζω για να την κοιτάξω
(καλημέρα)
(κοιμήθηκες καλά;)
Με ρωτάει και ξεφυσάω

(ναι)
(ωραία. Πάω να ετοιμάσω πρωινό και μετά, ετοιμάσου γιατί θα σε ξεναγήσω στην Μελβούρνη)
(μπα, δεν έχω και πολύ όρεξη)
Λέω ενώ σηκώνομαι για να πάω στο μπάνιο
(ότι και να λες, δεν πρόκειται να μείνεις εδώ μέσα)
Κλασσική, πεισματάρα Megan. Ομολογώ ότι μου έλειψε η παρέα της.

Damon's POV

Μόλις φτάνω στην Μελβούρνη, νιώθω την καρδιά μου να χτυπά υπερβολικά δυνατά... Δεν το πιστεύω ότι την βρήκα
(είστε καλά, κύριε;)
Με ρωτάει ο Brandon ο οποίος στέκεται δίπλα μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(ναι Brandon. Πάμε)
Λέω αλλά η δόνηση του κινητού μου με σταματάει. Το βγάζω από την τσέπη μου και κοιτάζω την οθόνη... Η μητέρα μου.

Τώρα τι να κάνω; Αν το σηκώσω σίγουρα θα υποψιαστεί κάτι... Τότε πολύ απλά δεν θα το σηκώσω. Το κλείνω και το ξανά βάζω στην τσέπη μου
(γιατί δεν το σηκώσατε, κύριε; Μπορεί να δημιουργήσετε υποψίες)
(δεν με ενδιαφέρει, Brandon. Ήρθα εδώ για εκείνη και δεν πρόκειται να αφήσω κανέναν να με εμποδίσει)
Μουρμουρίζω και προχωράω προς το αυτοκίνητο όπου έχουμε νοικιάσει... Πρέπει να την βρω.

Christina's POV

Μόλις επιστρέφουμε στο σπίτι, πέφτουμε πάνω στον καναπέ ενώ συνεχίζουμε να κακαρίζουμε από τα γέλια... Ομολογώ πως ήταν κουραστικό να περπατάμε... Αλλά πέρασα υπέροχα
(ορίστε, είδες που δεν ήθελες να βγεις κιόλας)
(ε εντάξει. Απλά δεν είχα όρεξη)
Μουρμουρίζω ενώ κοιτάζω το ταβάνι και αφήνω μια μεγάλη ανάσα να μου ξεφύγει... Άραγε, που να είναι εκείνος τώρα; Λες να με έχει ξεχάσει στην αγκαλιά κάποιας άλλης;

(ει! Γιατί κατσούφιασες;)
Ρωτάει με ανήσυχο τόνο και ανακάθομαι
(δεν είναι τίποτα. Θα περάσει)
Μουρμουρίζω και ξαφνικά, ακούγεται το κουδούνι... Ποιός είναι τέτοια ώρα;
(περιμένεις κανέναν;)
(όχι αλλά λογικά θα πρέπει να είναι ο Bruno)
Ο Bruno;
(ποιός είναι αυτός;)
(θα δεις)
Λέει ενώ σηκώνεται όλο χαρά από τον καναπέ και πηγαίνει να ανοίξει... Υποψιάζομαι γιατί είναι τόσο χαρούμενη αλλά δεν είμαι και σίγουρη