Mafia lover

Problem?

Ξυπνάω, έπειτα από ένα πολύ όμορφο όνειρο και αμέσως τα μάτια μου αντικρίζουν τα δικά του... Ω, φαίνεται τόσο γαλήνιος και όμορφος ταυτόχρονα. Ανακάθομαι στον αγκώνα μου και τον κοιτάζω για ώρες... Είναι απλά υπέροχος.

Το βλέμμα μου χαμηλώνει στο σώμα και στα αμέτρητα τατουάζ του... Θέλω τόσο πολύ να τα αγγίξω αλλά... Φοβάμαι την αντίδραση του. Απλώνω το χέρι μου και χαϊδεύω απαλά το λουλούδι που βρίσκεται στον λαιμό του. Έπειτα, κατεβαίνω στα περίεργα σχέδια που βρίσκονται στο στερνό και ποιο χαμηλά στο στήθος του... Αυτό το πρόσωπό. Μοιάζει σαν τέρας αλλά... Θεέ μου, δεν μπορώ να βρω τα κατάλληλα λόγια.

Όλα πάνω του μοιάζουν υπέροχα, αψεγάδιαστα
(με σκοτώνεις μωρό μου)
Η βραχνή φωνή του με κάνει να τιναχτώ από την τρομάρα μου
(Damon...)
(συγγνώμη)
Αποκρίνεται δήθεν μετανιωμένος και με τραβάει πάνω του
(τι θέλεις να κάνουμε σήμερα;)
Με ρωτάει και νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά
(τι να κάνουμε δηλαδή;)
(ξέρω γω... Να πάμε ίσως κάποια βόλτα, να βγούμε για καφέ, να πάμε για ιστιοπλοΐα)
Ιστιοπλοΐα; Παράξενο μου ακούγεται
(έχετε ακριβά γούστα κύριε Grey)
(ίσως...)
Απαντάει έχοντας ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπο του. Ύστερα σκύβει και με φιλάει απαλά στα χείλη

(πάω να ετοιμαστώ και θα ήθελα να κάνεις το ίδιο και εσύ)
Λέει και αφού μου κλείσει το μάτι, φεύγει προς το μπάνιο του... Τελικά... Όλο εκπλήξεις είναι αυτός ο Grey.

Damon's POV

Βρισκόμαστε μέσα στο αυτοκίνητο με προορισμό την θάλασσα... Θέλω να την πάω για ιστιοπλοΐα. Δεν ξέρω αν θα της αρέσει αλλά... Θα ήταν μια καλή εμπειρία
(που πάμε;)
Με ρωτάει για χιλιοστή φορά και ξεφυσάω
(κάπου όμορφα)
(αυτό λες εδώ και μισή ώρα. Έλα βρε Damon, πες μου)

(όχι κουταβάκι. Θα κάνεις υπομονή μέχρι να φτάσουμε)
(ωχου)
Γκρινιάζει σαν μικρό παιδί ενώ σταυρώνει τα χέρια στο στήθος της... Τόσο πεισματάρα. Στρίβω δεξιά και παρκάρω το αμάξι
(φτάσαμε)
Λέω ενώ της χαρίζω ένα από τα ποιο γοητευτικά μου χαμόγελα και σβήνω την μηχανή. Ύστερα κατεβαίνω και πηγαίνω προς την μεριά της για να ανοίξω την πόρτα

(παρακαλώ, δεσποινίς Pierce)
Μουρμουρίζω και εκείνη χαμογελάει στραβά... Της την έφερα λίγο αλλά δεν πειράζει. Άλλωστε, αυτά είναι και τα ωραία της ζωής. Μόλις κατεβαίνει, παίρνει το χέρι μου και προχωράμε μαζί ως το λιμάνι. Εκεί, βρίσκεται ως συνήθως ο Dan, αυτός που ουσιαστικά προσέχει το σκάφος μου
(καλησπέρα κύριε Grey)
Μας χαιρετάει με ευγενικό ύφος αλλά εκπλήσσεται καθώς βλέπει την Christina δίπλα μου
(καλημέρα Dan, ήρθαμε για μια πρωινή βόλτα)