Jihane&Nasser

#20

*Wat vooraf gebeurde...*

We kwamen aan in Nederland en het was slechte weer wat verwacht je dan in Nederland maar wat we niet wisten was dat Nederland problemen met zich gaat meebrengen.
Mensen uit het verleden keren terug en nieuwe mensen kom je te weten wie ze echt zijn en jaloezie zal voor hen ook een groot probleem worden...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Pov. Jihane
we kwamen thuis aan en ik liep als een dronke man, ik had niet gedronken maar ik was niet 100. ik voelde me duizellig dus liep ik naar mijn kamer. Daar aangekomen voelde ik een grote leegte. Reda lag naast me maar toch voelde ik me leeg. ik was dood moe maar ik kon mijn slaap echt niet vatten. ik stond op en nam Reda in mijn armen en liep naar de kamer van Nasser. Hij was nog wakker. ik liep naar binnen en Nasser zei tegen me:"Mis je me nu al" ik gaf hem een dodelijke blik en toen besefte ik me dat hij me niet zag dus zei ik:" Zwijg, Reda kon gewoon niet slapen dus schuif eens op" hij schoof een stukje op en ik legde Reda op Nasser's bed en ging naast hem liggen. Oo nu voelde ik me veilig maar dat liet ik hem niet weten. dehh. Nasser keek me aan en zei nog een slaap lekker. ik glimlachte alleen maar want ik was echt dood en viel vervolgens in slaap.

Volgende ochtend...
Ik werd wakker en zag de boys nog slapen. ik bleef even liggen en stond dan op. I take a shower en kleede me om in een warme marokkaanse huisjurk want ja we zijn in Nederland. ik liet mijn haar los hangen en liep naar de keuken. ik nam mijn telefoon natuurlijk mee. beneden liep ik direct naar de keuken. ik zette een een lied op en zong rustig mee. het was echt leuk. ik besloot ondertussen thee en msemen te maken. Ik maakte alles klaar en legde ook alles op tafel. Ik hoorde iemand de trap af lopen en zag Nasser en Reda staan. ik liep naar Reda toe en gaf hem een kusje en Nasser gaf me ook een kusje op mijn voorhoofd. "Ooooh wat heb ik die lekkere msemens gemist" hij ging aan tafel zitten en hij riep nog:"Kom snel aanvallen anders heb je zo meteen niets" ik lachte en liep ook naar de tafel. ik legde Reda in zijn maxi cosie en gaf hem melk die ik al had gemaakt en begon te eten. Na het ontbijd ruimde ik de tafel op en deed de afwas vervolgens liep ik naar Nasser toe die Reda vast hield ik stelde voor om naar 3ami Jabir te gaan want heb hem lang niet gezien dus ja en we gaan ook nog daarna direct naar de politie voor Reda dus ja. Nasser stemde in en ging zich omkleden en dat deed ik ook. ik deed iets simpels en warms aan want ja voelde me niet goed. Het is niet van ik voel me ziek maar ik voelde alsof iemand me ging verlaten ofzo. ik las nog een soera en liep dan naar beneden. Ik nam Reda en verwisselde snel zijn kleren. hij heeft echt kleine kleren bhal zo'n kleren voor een pop ofzo. Nasser kwam naar beneden toe en glimlachte naar me. ik keek hem zonder enige uitdrukking. hij keek me raar aan en trok me terug op de bank. hij ging naast me zitten en zei of nou ja vroeg:"Wat is het probleem?" ik keek hem aan en kon een traan niet onder drukken. ik ben de laatste tijd echt emotioneel. niet normaal misschien komt dat omdat ik en gezin en nieuwe familie en vrienden heb dat je je zorgen moet maken ofzo maar ik weet het zelf niet. ik legde het aan Nasser uit dat ik een voor gevoel heb ofzo dat iemand me ook zou verlaten en dat ik bang ben. Hij zei in het frans want ja we spreken 5 verschillende talen door elkaar:"Mais de quoi as-tu peur *Maar voor wat ben je bang*" ik keek hem aan alsof hij een taal sprak die ik niet begreep ofzo. ik wist zelf niet waarom ik bang was. Bang dat was ik nooit vroeger dacht ik dat ik nooit bang zou zijn maar nu neem ik mijn woorden terug. ik ben bang om jullie te verliezen floepte uit mijn mond. ik dacht dat hij me zou uitlachen maar dat deed hij niet in tegendeel hij keek me serieus aan en zei:"Ik ga je nooit verlaten" ik glimlachte en voelde me een beetje beter. ik bedankte hem en we vertrokken naar 3ami Jabir. We reden naar huis toe en onderweg zag ik 2 ambilance voorbij rijden. ik nam Nasser's hand stevig vast want hij reed met een hand. Ik zag dat Nasser zelf bang werd en hij reed sneller. bang dat waren ik en nasser allebij maar niemand durfde wat te zeggen. we waren dood stil. We kwamen aan bij 3ami Jabir en waar we bang voor waren kwam echt uit. Voor zijn huisdeur stonden 2 ambilance. Nasser deed geen moeite om te parkeren. hij stopte midden op de weg en stapte uit en ik deed het zelfde. Ik zag 3ami milud (chauffeur) naar de auto lopen dus hij kan even voor Reda zorgen. ik wou sneller lopen maar ik voelde alsof mijn eigen benen me niet meer kunnen optillen. ik liep naar de deur en het voelde alsof ik een jaar loop om bij die deur aan te komen. ik probeerde mijn moed te verzamelen door te zeggen dat het goed gaat met 3ami Jabir en dat hij alleen maar van de trap is gevallen en zijn been had gebroken maar hij mag binnen een paar dagen weer naar huis. of dat het niet voor hem was maar misschien een poetsvrouw. Na een tijdje lopen liepen we naar binnen. Ik zag niemand daar staan. opeens zag ik Maariya huilen. ik liep naar haar toe. "Waar is 3ami Jabir" vroeg ik aan haar. ze gaf geen antwoord maar ze begon harder te huilen. ik kon niet meer. ik begon harder te huilen ik schudde Maariya heen en weer maar niets hielp. ze zei niets ik liet haar los en liep huilend naar de woonkamer ik had spijt dat ik naar binnen was gegaan ik hoopte dat alles wat ik zag een nachtmerrie was. ik hoopte dat dit een stome prank was. ik hoopte veel maar niets kon deze situatie veranderen. ik liep naar 3ami Jabir en Nasser deed het zelfde. we gingen naast hem op de grond zitten. ik hield zijn ene hand vast en smeekte hem op te staan. hij deed rustig zijn ogen open. hij was moe dat zag ik aan hem. Nasser hield het niet meer droog die kleine jongen die hij nooit aan iemand liet zien kwam er vandaag even uit." 3ami Jabir wat is er sta op alsebliefd ik smeek het je ..." begon ik huilend maar werd onder broken door 3ami Jabir die moeite deed om te praten. "jihane schat, mijn engel, weet je noch die dag die ik naar Indië ging en weet je noch wat je tegen me zei..." begon hij en nam even adem om dan verder te gaan:"Je zei laat me alsjebliefd niet alleen en ik zei dat ik er persoonlijk voor ga zorgen dat je niet alleen blijft en dat deed ik ook. Je hebt nu Nasser en je gaat een mooi gezin starten. maar blijf wie je bent. jij bent de zuilen van een gezin. als jij niet meer kan dan zal heel je gezin in elkaar storten. blijf wie jij bent" ik kreeg traan. ik huilde luider. Nasser schreeuwde naar die ambilancebroeders dat ze iets moesten doen en hij had zijn zin niet af gemaakt en 3ami Jabir zei dit X tegen Nasser:"Weldi Nasser, mijn held jij bent het beste wat ik maar kon wensen. jij bent de persoon waar voor ik ben gaan werken. jij bent een sterk man sinds je 3 jaar oud was daarom zeg ik je 1 ding en ik hoop dat je het ook doet wees een voorbeeld voor die andere mannen en jou vrouw moet je ook geloven hoe dan ook" We zagen allebij dat hij niet meer kon maar hij bleef verder gaan. hij nam mijn hand en die van Nasser en legde ze op elkaar en zei:"Jullie 2 zijn de beste koppel wees eerlijk tegen elkaar en laat de duivel niet tussen jullie spelen. jullie zijn de basis van een gezin. en jullie kinderen zullen de voorbeeld van ieder mens. Een engel, eerlijk, knap dat krijgt hij of zij van jou Jihane en knap, sterk, slim dat krijgt die van Nasser en van jullie allebij krijgt hij de LIEFDE die jullie niet hadden. Beslama mijn engelen.". Hij sprak de Sahada. en weg is hij. ina ila laah wa ina ilaayhi razi3oen. Ik begon te huilen en Nasser deed de zelfde. Ben ik nog iemand verloren. En is het mijn schuld. ik breng alleen maar ongeluk wat doe ik hier. iedereen verlaat me schreeuwde ik en tegenlijk huilde ik. Ik kon niets anders doen. Ik was blij dat hij de shada sprak want ik wist al waar hij ging belanden in het paradijs inchaïlaah. Ik zag dat Nasser echt stuk ging. hij sloeg met zijn hand tegen de muur. hij kon niets doen. geld kunnen we nu ook niet gebruiken net als in het volgende gedicht:

We sterven samen.
je zal nooit kunnen ontsnappen
aan de dood.
1dag zal hij je tegemoet komen...
denk eens na:
zal je die dag:huilen of lachen?
straks sta je voor Allah...
en vraagt hij jou waar je je gebed is
wat zeg je dan...
ik wou morgen bidden?
wie heeft je ooit beloofd dat die
morgen er is?
straks sta je voor allah...
en vraagt hij jou...
het gebed!!
Waar was jou gebed?
Ik heb heel deze wereld geschapen
ik vraag je maar 5 dingen er voor terug...
het gebed kost je geen geld en neem je
mee naar je graf.
die gucci riem van je kost geld maar neem je niet mee hoor.
Ga je voor Allah staan en zeg je
kijk Allah...
stone island
gucci
Bape
valentino
ect.
Verwaarloosde mijn geloof
hoe lang leef je dit leven hier?
80/90 jaar...
geloof me je zal veel langer in de hel
blijven
wil je niet leven als een koning in het paradijs?
Wat ben je kwijt?
Een paar minuten van die 24 uur die Allah je heeft gegeven?
Soms is het te laat...
Jihane
*Ik heb het niet zelf verzonnen XSchrijster*

Ik zag Nasser naar buiten lopen en ik besloot ook om even naar buiten te gaan. ik liep eerst naar boven en deed woedoe. Als wat in die gedicht stond klopte helemaal. Ik deed een habaya aan en deed een hoofddoek op. Hoofddoek past echt bij me en ik denk dat ik binnenkort ook echt een hoofddoek ga dragen. Ik liep naar beneden terwijl er tranen uit mijn ogen vielen. ik liep uit het huis en zag de ambilance weg rijden met het lijk van 3ami Jabir naar het ziekenhuis. ze moeten nog papieren in orde brengen dit dat en wanneer ze klaar zijn mogen we hem dan begraven. Ik liep rustig naar de moskee terwijl er tranen vielen. Er kwamen soms een vrouw naar me toe lopen en vroegen waarom ik huil. ik glimlachte en liep gewoon door naar de moskee. waar zou Nasser zijn? Misschien in een lounge als zijn woede daar reageren. ik schudde die gedachte weg en liep de moskee binnen. ik liep naar boven want de vrouwen bidden boven. het was helemaal leeg want salaat al-dhur was een uur geleden voorbij daarom. ik liep naar voor en bad een paar ruk3as. en deed du3as voor 3ami Jabir. Is het mijn schuld. ben ik vervloekt. iedereen die ik van hou gaat of te wel dood of die laat mij in de steek. begon de duivel met me te spelen. Ik begon harder te huilen. Opeens ging de deur open en kwam een vrouw naar binnen. Ze kwam naast me zitten en keek me aan. ze legde haar hand op mijn schouders en zei:"Gaat het schat?" ik keek haar aan en barst weer in tranen. Waarom gebeurt dat altijd alleen bij mij? vroeg ik haar en kon het niet laten en knuffelde haar. Ze keek me medelijdend aan en zei:"Soms denk je dat alles tegen je zit en dat is het soms ook maar wat je moet weten is dat Allah alleen maar de sterke onder ons onder proeft. Zie je leven als een game. je moet vechten, vallen en opstaan, huilen dan lachen en dan pas kom je te weten dat je over bent. Ieder van ons denkt dat hij de ergste problemen heeft maar er zijn mensen die het moeilijker hebben. En zoals in de koran staat:"inama 3al 3usri yousra" probeer de andere te helpen en ze zullen je dan ook helpen" gaf die lieve vrouw les. ze wist het probleem zelfs niet en ze heeft me echt gedroost. 3ami is in het paradijs dus moet ik hard gaan werken om ook naar hem toe te gaan. Ik schonk die vrouw een glimlach en bedankte haar 1000X. Echt een lief vrouw. Ik zag aan haar gezicht dat ze veel heeft meegemaakt . We zaten daar en vroegen elkaar vragen. Ben je getrouwd dit dat moehim je weet die gespreken van de marokkaanse vrouwen. Wat zou Nasser nu doen. Waar zou hij zijn. ik liep samen met Layla zo heete ze naar de keuken. ze nodigde me uit. ik had natuurlijk neen gezegd maar ik werd door haar gedwongen. Beneden aangekomen liepen we naar de keuken. Ik liep binnen en schrok me. Wat doet hij ******hier?