Jihane&Nasser

#8

*Wat vooraf gebeurde...*
ik zag dat Nasser ons met dit blik aan keek👉🧐🧐. waardoor ik het niet kon laten en na 10000jaar (50minuten) ging de bel. besef ik heb nog 1 lesuur achter de rug en kijk hoeveel ik heb meegemaakt. ik ben benieuwd wat er nog allemaal zal gebeuren de volgende lesuren.?!
-------------------------------------------------------
Pov. Jihane
ik zag dat iedereen zijn spulen aan het weg steken was. ik vroeg aan boutaina of we van lokaal moesten wisselen en ze zei:"er is een lesuur weggevallen dus mogen we school verlaten"zei ze. ik knikte en zei dan:"Gaan we naar de mac ik heb honger" ze keek me aan en lachte.
"Wat is er??" ze zei nog steeds lachend:"Wat blijkt dat je een type bent die graag eet." ik lachte en zei zo serieus mogelijk:"tuurlijk eten is my life". we verlieten het schoolgebouw en liepen naar de mac. het was maar 5minuten lopen. ik zag bijna heel mijn klas naar de mac lopen en zei meer tegen me zelf:"Wellah die mac baas word door ons miljonair". Ik zag 2 meisjes lachen wat blijkt dat ze me gehoord hebben. ze liepen naar ons toe en zei:"Hey ik ben Soumaya en dit is Manar (Samhini🇹🇷🇲🇦)" "hey ik ben Jihane en dit is Boutaina" zei ik terwijl ik Boutaina aanwees waardoor Manar zei:"ja en Boutaina het spijt ons dat we het nooit voor je opnamen" Boutaina gaf ze een glimlach en zei dat het niet erg was. We liepen de mac binnen en we gingen met z'n vieren aan een tafel zitten en bestelde ons eten. tijdens het eten zag ik Nasser en Amine en nog een boy de mac donalds binnen lopen. en ze gingen een tafel voor ons zitten. Een beetje later hoor ik een telefoon afgaan wat blijkt dat het van Nasser was. Hij nam op en het enige wat hij zei was "WAAAAAAT?, ALS JE LIEGT SCHIET IK JE ZO DOOD!!" hij hing op en liep de Mac uit. wat zal er denk je zijn. Oh wat kan het me schelen. na het eten was het nog lang niet tijd. we haden nog 1u30 te gaan. die 1u30 was het zegmaar de middag pauze. ik had vandaag dus de eerste 2 lesuren gemist. We besloten om de Mac te verlaten en we liepen naar een park die in de buurt was. We gingen op een bankje zitten. en we vertelde over ons leven. eerst begon Manar. Manar is een turkse meisje en ze is 17 en bijna 18 jaar. En dan had je Soumaya. 100% marokkaans en ze heeft 2broers en ze is ook 18 jaar. En tenslote had je boutaina en ze is 17 en word binnen een paar weken 18 jaar. Ik had onmiddelijk een idee om op haar verjaardag een verassingfeestje te organiseren. "En jij Jihane" vroeg boutaina. ik keek haar aan en zei:"ik ben 18 jaar en een marokkaan" ze keek me aan van "EN?." Ze zagen dat ik niet van plan was om nog wat te zeggen en gelukkig ging mijn telefoon. ik nam op en wat bleek dat het Nada was.
EINDELIJK na 100000jaar had nada opgehangen. ik en de meiden haden ons dood gelachen door Nada. Ze verdelde wat er allemaal was gebeurd en eerlijk ik miste alles. Ik wist niet dat alles een soort routine was geworden. Zo als altijd viel Mootje op de grond en zo had je die kleine dingetjes die standaart waren. ik mis die tijden. het was tijd om terug naar school te gaan. onderweg zag ik Nasser alles stuk maken en hij riep telkens ku*zooi. Is hij altijd zo geweest. vraag ik fluisterend aan boutaina. ze schudde nee en zei dat het zowizo erg moest zijn. Mais bon. we lieten het zitten en liepen ons school binnen en liepen direct naar ons klas. een beetje later kwam Nasser en Amine binnen en ik hoorde nog Nasser tegen Amine zeggen:"weden het is zowizo eentje van marokko van de bergen ofzo" ik keek hen raar aan en ze gaven me allebij de blik van -wat- ik draaide me om en keek naar het bord. Na eeuwen is mijn eerste schooldag voorbij. Tijdens de laatste uren is er niet heel veel gebeurd. kort samenvatten: Les les les en dan nog meer les en vervolgens een speeltijd en dan ja je kunt het raden LES. mais gelukkig het is over. Ik nam afscheid van de meiden met een knuffel en liep naar de bushalte. ja ik heb 3ami Milud gebeld en zei dat hij me niet hoeft op te halen. het is te koud en das echt erg om hem helemaal naar hier te brengen om vervolgens mij terug te brengen. dat was echt een rare zin dacht ik lachend. Na een paar minutjes kwam de bus en die nam ik. die was een beetje vol maar jà. Na zo'n 15minutjes kwam ik thuis aan. Het voelt echt vertrouwd om huis te zeggen want dat kon ik vroeger niet zeggen. Ik belde aan en zag Maariya die de deur open deed. Ik knuffelde haar en begroete haar. ik liep naar binnen en Maariya zei dat er een verasing is in de woonkamer. ik liep naar binnen en zag 3ami Jabir!!! ik sprong op hem en omhelste hem. Ik had hem echt gemist. Nadat ik hem had dood geknuffeld vroeg ik hem waarom hij zo snel terug was enof er een probleem was. hij schudde van nee en zei:"ik moest iets regelen en ik dacht dat lang ging duren." ik knikte en liep naar mijn kamer ik dropte al mijn boeken en nam mijn boeken. ik had op mijn eerste schooldag al huiswerk echt niet normaal. Een uur later word ik geroepen door Maariya. het is zowizo middagmaal dacht ik. Ik liep in mijn marokkaanse huisjurk

naar beneden en wie ik daar zag staan. Nasser "wat deed hij hier?" dat was het eerste waar aan ik dacht. Nasser draaide zich om en ik zag dat zijn ogen groter werden. hij schrok dat was duidelijk bhal hij een spook zag ofzo. hij wees naar mij en ik stond daar naar 3ami Jabir te kijken. Nasser wees nog steeds naar mij en vervolgens wees hij naar zichzelf. en dan terug naar mij. Ik trok een wenkbrauw op zovan "ja wat" en hij begon te lachen. ik en ZIJ. Bedoel je WIJ. ik keek hem aan en nog steeds begreep ik niets en die lach was meer sarcastisch dan gemeend. Na een tijdje was ik het beu en liep naar 3ami Jabir en vroeg dood serieus:"Heeft hij psychische problemen?" 3ami begon te lachen en zei vraag het maar aan hem en hij wees naar Nasser. shittttt. Nasser zei:"Jongedame weet je misschien wat jou ooo zo lieve 3am heeft gedaan en wat hij ons heeft geflikt." ik keek nu bang naar Nasser ik wouw 3ami niet verliezen. "Nou schat hij heeft al zijn geld die normaal IK ging krijgen allemaal aan jou gegeven en als ik alles terug wil moet ik een jaaaaar lang met jou trouwen en natuurlijk dacht ik om jou te ontvoeren of iets in die richting maar opa is veel te slim want anders gaat al het geld naar een weeshuis." ik kèek hem dood aan en tegelijk geschrokken en zei:"aanbod 1 met JOU trouwen mag je vergeten en 2. mij ontvoeren of wat dan ook ook vergeten en je mag het geld want ik ben daar niets mee." Ik ging op de bank zitten en zag dat Nasser aan het bellen was en dat Amine naar huis is gegaan. Een beetje later kwam Nasser naast me zitten en ik zei direct:"ookal was je de enige jongen op aarde ga ik niet met jou trouwen" hij keek me aan van "Alsof ik dat wil" en vervolgens zei hij:"Jihane luister heel goed ik heb een oplossing. Wat als we een jaar trouwen en samenwonen maar ieder een kamer heeft en ieder van ons mag doen wat hij wil doen en ik raak jou niet aan. en alles wat een getrouwd stel doet gaan we niet doen. dus zegmaar op papier getrouwd zijn. Dan krijg ik mijn geld...." ik liet hem niet uitpraten en zei:"En wat krijg ik, en geld is geen oplossing" ik was 100% zeker dat hij niets ging geven waarvoor ik met hem ging trouwen. Hij zei:"Ik heb wat veel beters. Als jij met mij trouwd dan zal ik in die jaar jou broer vinden" ik keek hem aan van hoe weet je dat? Letterlijk niemand wist dat ik een broer had maar dan ook niemand hij zag dat ik hem veward aankijk en zei:"ik kon in 5minuten je levensverhaal weten dus je broer kan ik als ik wil in een Maand vinden" ik wist niet wat ik moest zeggen en zei alleen maar:"Mag ik alstebliefd erover nadenken?" hij keek me aan en zei:"tuurlijk maar als je ja zegt dan zal ik je niet aanraken en we gaan leven als 2 die elkaar niet kennen" ik knikte aleen maar want ik kon niet praten. hij stond op en zei daag en liep weg. Ik wist dat hij alles doet aleen maar voor geld. En als hij het kon me echt had ontvoerd. Mais toen hij het over mijn broer had was ik zo hart aan het twijfelen. hij is in 5minuten heel mijn levensverhaal te weten gekomen dus als hij wil kan hij mijn broer vinden. Ik liep naar de kamer van 3ami Jabir en hij wou net gaan slapen ik gaf hem een kusje op zijn hoofd en wenste hem een goede nacht. En liep dan naar mijn kamer. Ik had geen honger meer. ik stak al mijn boeken en stak het in mijn boekentas. ik poetste mijn tanden en ging dan in bed liggen. ik had een alarm gedaan zodat ik niet te laat ging aankomen en nam vervolgens het boek van Safyae. ik opende het op de derde pagina en las:
Aymane, ik ken je al 2 maanden maar je hebt mijn hart kunnen ontvoeren. Ik wou het niet. Maar mijn gevoelens waren groot. Mais ik voel me in de steek gelaten. Als een vuilniszak aan de straatkant gezet. Vernederd en verraden, misschien zelfs. Want de toekomst die ik zag met mijn geliefde wordt niet gedeeld door die persoon, dat werd met een plotselinge klap duidelijk of met een zacht aanrollend vermoeden bevestigd toen hij zei: 'Ik wil jou niet meer.' Degene die jij het liefst, leukst en mooist vindt, wil graag verder zoeken naar een betere partij of, nog erger, heeft deze al in het vizier. en dat was het geval bij mij. Maar ik had het al verkloot. Want ik heb het met hem gedaan):
*Eind van het brief*
Dat bedoel ik alle jongens ware het zelfde daardoor wou ik geen relatie alle ik bedoelde tijdelijk maar nu lig ik tussen de keuze om met Nasser te trouwen en mijn broer terug te krijgen of niet. Ik dacht aan van middag daardoor was hij dus boos omdat hij met mij moest trouwen maar hij wist het niet want hij verwachte iemand uit de bergen ofzo. ik besloot om maar te gaan slapen en wist onmiddelijk dat dit een lange nacht zou worden.
------------------------------------------
Wil je dat Nasser en Jihane gaan trouwen? laat het weten!!
XXXNour❤❤