When the bitch falls in love [COMPLETED!!!]

Chapter 24

"I'm sorry anak, but you should talk to your mom" Sagot ni dad pagkatapos ay pinatay na ang tawag.

"Bwesit!!" I cursed.

Talk to her? Para ano, para ipamukha na naman niya sa akin na napakawalang kwenta kong anak, pag nangyari yon alam kong ikasasaya niya dahil nagtagumpay siya sa plano niya well I won't let her win this time.

Papatunayan ko sa kanya na kaya kong mabuhay kahit wala siya. She's a monster to cut her own responsibility for her own child.

Umakyat ako sa kwarto upang halungkatin ang cabinet, wala akong mahanap na cash. Paano ko nito mababawi si Terrence kung kahit pamasahe papunta sa kanya ay wala ako.

Kahit kotse ko ay hindi ko rin pwedeng gamitin, she confiscated the key before went to Dubai for a business trip.

That old bitch. She's really getting into my nerves.

I opened my laptop. Napakunot-noo ako ng tumambad sa news feed ko ang malalanding welcome back tagged ng mga kababaihan kay Terrence, updated pala ang mga bruha sa pagdating niya.

Brie Lee -> Terrence Cuevas
Hi love, I think we deserve a second chance now that you're here🙏😍💕

Joan Hib -> Terrence Cuevas
I missed you baby😋😘

Sheena -> Terrence Cuevas
I enjoyed last night😘, just message me if you want another level.

Ilan lang yan sa mga post sa timeline niya, napangiwi ako sa mga nabasa ko. Di man lang niya denelete? Nakakasuka kayang basahin. Nakapunta ka lang ng US pero mas lalo yatang lumala ang kalandian mo Terrence.

My jaw clenched, I closed my fists naninigas ako sa galit ngayong naiisip ko na nakikipaglandian pa rin siya sa ibang babae. Just like before he still do it as his past time.

Alam kong wala akong karapatang magalit pero naiinis talaga ako, mahigit isang taon akong naghintay kaya hindi ako papayag na mapunta lang sa wala ang lahat. Kahit pa sabihin natin na nakipagharutan ako sa iba, I'm loyal, my heart still beats for him.

Tama nga sila, "You will realize the importance of the person when they're gone" kung kailan wala na saka pa naging importante. Bawat gabi iniisip ko siya, kung paano ko siya sinayang at binalewala, sa bawat oras na maaalala ko siya bumabalik sa akin ang lahat ng kapabayaan na lubos kong pinagsisisihan.

Akala ko noon, wala lang ang lahat. Mahal ko na pala siya.

For me, regret is the most painful thing. Wala man lang akong nagawa para sa kanya, para sa amin.

Ngayong nagbalik na siya, marami na ang nagbago kaya gagawin ko ang lahat para bumalik siya sa akin, kung wala na siyang nararamdaman babawiin ko ang puso niya, ulit. Pinapangako ko yan.

Napatigil ako ng bilang tumunog ang cellphone ko, unregistered number sino kaya ang tumatawag?

"Hello"

"Sabrina!"Masayang tugon ng nasa kabilang linya. I'm trying to recognize her voice, it sounds excited yet so unfamiliar.

"Who's this?" Naguguluhan kong tanong. Hindi naman wrong call dahil kilala niya ako.

"Ohh, Please save my number dear, it's your mom"

"What? Are you crazy?!!" Oo, hindi kami magkasundo ng mommy ko pero doesn't mean na hindi ko na kilala ang boses niya. She's cold, conceited, and wicked. Words that came from her were all sharp, that's why sometimes I chose to be silent when she's around.

Simula bata pa lang ako hindi na kami magkasundo, hindi ko alam kung bakit pero habang lumalaki ako unti-unti na akong nasanay sa turingan naming dalawa. Noon palagi niyang habilin na mag-aral daw akong mabuti para matataas ang mga grades na makuha ko at marami akong matutunan, but sadly it never happened. I always do cutting classes and roaming around during class hours. Nag-aral nga ako pero hindi naman mabuti. Palagi niya akong pinapagalitan sa pagiging lasenggera ko, masaya ako sa ginagawa ko kaya hindi ako tumigil.

"Of course not. Well it's your future mom to be exact dear." Naglandas ang kaliwa kong palad sa aking bibig, did I just call her crazy? I bit my lower lip parang nanuyo bigla ang lalamunan ko sa aking narinig. Nakakahiya.

"K-kayo pala tita. I'm sorry hindi ko kayo nakilala" She giggled

"It's okay."

"Ahm. Bakit po pala kayo napatawag?" Nakangiti kong tanong I doubt it has something to do with Terrence, mukha yatang pumapanig sa akin ang panahon.

"Birthday ko bukas, gusto sana kitang imbitahang pumunta." Malambing niyang saad. Napangiti ako, nararamdaman ko na gusto ako ni Tita para sa anak niya.

"Talaga po? Sure! I'll be there tita" Thin curve form on my lips.

Namili ako ng mga damit na susuotin, noong una nahirapan ako but I end up
choosing the purple one, since simple lang ito pero elegante tignan. Hindi lang ako kay Terrence magpapa-impress pati na rin sa mama niya.

Ano kayang regalo ang ibibigay kay Mommy? Hehe mommy na simula ngayon. Matagal akong nag-isip. Sa napapansin ko simple lang si tita, hindi siya materialistic na klase ng babae. Mukhang mahihirapan ako nito.

Apo na lang kaya?

Bahagya akong natawa sa ideyang sumagi sa aking isipan. Hindi ko nga noon maisip na makikipagsex ako sa isang lalaki.

Naalala ko yung mga panahon na naghalikan kami, ano kayang nararamdaman niya habang ginagawa namin iyon?

Shit. Kinikilig ako, alam kong late reaction pero di ko talaga mapigilan. Kinagat ko ang sariling labi upang iwasan ang ngumiti. Para na akong adik nito.

Yung purse na lang kaya. I'm sure magugustuhan ni tita yung design, babalikan ko na lang yun bukas.

Bahagya akong napatigil ng maalalang wala nga pala akong pera. Manghihiram na lang ako kay Sophia.

Tinawagan ko ang numero niya at lalaki ang sumagot, agad naman niyang ibinigay kay Sophia ang cellphone. Kaboses niya ang lalaki na humila sa kanya mula sa private room.

"Hel-" Hindi na niya natapos ang sasabihin ng magsalita ako.

"Boyfriend mo?''

"Hindi no! bat napatawag ka?"

"Then what are you? Fuck buddy?"

"Mas lalong hindi!" Sigaw niya mula sa kabilang linya, baka isipin ng kasama niya na inaaway ko siya. "May  kailangan ka ba kasi ibababa ko na to" Ramdam ko ang iritasyon sa boses niya.

"Kailangan ko ng pera, 5k. Pahiramin
mo ako'' Narinig ko siyang tumawa.

"Hindi ko alam kung anong pinagdadaanan mo ngayon, pero mukhang naghihirap ka na. Idadaan ko na lang diyan bukas"

Humiga ako sa kama ng may ngiti sa mga labi, mahigit isang taon bago ko ito muling naramdaman. Iniisip ko ang mga masayang pangyayari kasama siya kaya matagal pa bago ako dinalaw ng antok.

##Unedited