When the bitch falls in love [COMPLETED!!!]

Chapter 2

"Sammy! Sammy! wake up" Sabi ng bunso kong kapatid na si Bryle sabay sampa sakin, dinaig niya pa alarm clock ko.

"Will you please shut up! Nakakairita yung boses mo" Sabi ko at tinakloban ng unan ang aking mukha, araw-araw nalang sinisira niya yung tulog ko, kabwesit.

"Pero male-late ka na sa klase mo" kung hindi ko lang to kapatid, matagal ko na tong sinipa. Pakialamero.

"Hindi ako papasok. Inaantok pa ako" sabi ko habang nakapikit. At isa pa masakit ang ulo ko.

"Pag hindi ka papasok aabsent nalang din ako, pag nagkataon lagot ka kay mommy." Nakasimangot na sagot nito. Ganito nangyayari samin tuwing umaga kibata-bata ang hilig ng mang blackmail pag ako napikon kahit nine years old lang to papatulan ko to.

"Aiiihhhss. Bwesit ka talaga" padabog akong bumangon, baka e grounded na naman ako ni mommy ng dahil lang sa batang to. Nakita ko naman siyang tumatawa habang palabas ng kwarto niya.

Kabwesit.

Naisahan na naman ako.

Ginawa ko na ang daily routine ko bago pumasok ng paaralan kasi nagawa na ng kapatid ko yung kanya, nasira niya na ang araw ko.

"Wag ka na kayang kumain, ang bagal mong kumilos." Saad niya at tinignan ako nang masama habang nakabusangot ang mukha.

"Inuutusan mo ba ako?" Sabi ko ng nakataas ang isang kilay.

"Hindi sinasabihan lang. Dinadamay mo na naman ako sa pagiging late mo." Sabi ni Bryle na masama ang tingin sa akin, kaya naman sinadya ko talagang bagalan ang pagkain para makaganti na rin ako kahit papano.

"Eh kung mauna ka nalang kaya, total nagmamadali ka naman!"

Hindi siya sumagot, wala rin naman siyang magagawa dahil di siya marunong mag drive. Ano ka ngayon? Pagkatapos kong kumain nagbihis na ako at nagpaganda. Syempre yung light make-up lang konting lipstick at powder, pwede na. Hinatid ko na si Bryle sa school niya.

Late na naman ako as expected, pinark ko ang kotse sa parking lot pagkatapos dumiritso ako sa klase ko pagkapasok ko sa classroom didiritso na sa ako sa aking upuan ng biglang umipal na naman yong bruha kong professor.

"Your late again Ms. Madrigal." She said with her trying hard accent. Shit kadiri. Nagiging pangit pakinggan apilyedo ko pag siya nagsasabi.

"I'm not late, you just started the class early." Tipid kong sagot.

"Its already 8:30 (sabay tingin sa wrist watch niyang cheap) and our class starts 7:30 in the morning and now your saying that you are not late!" Terror daw tong teacher nato pero ako hindi ako takot sa kanya palibhasa byuda na kaya bitter sa buhay. Insecure sa mga magaganda na katulad ko. I turned my gaze in the wall clock and gave her my sweetest smile.

"Opps my bad, because last time I set my time on that defective clock. Sa laki ba naman ng tuition na binabayad namin dito hindi kayo makabili ng matinong orasan?''At pagkasabi ko non dumiritso na ako sa aking upuan habang malungkot na ekspresyon ang pinapakita. Good job sab.

"Siguro nasira na yan. Kaya hindi naka set on time, my apologized. Throw that damn clock away from here." Utos niya sa mga kaklase ko yung mga scholar lang naman yung sumusunod sa mga teachers dito.
"Or maybe that was corrupted by those stubborn students." Patuloy niyang sabi habang nakatingin sa akin. You Got it! And in return I smirked.

"Ok let's continue our class."

After two hours of sleeping during my teacher's boring discussion at last lumayas na rin siya saan kaya magandang tambayan dito yung pwede kang makapag boy hunting, ah! Alam ko na.

Nagtungo agad ako sa Gymnasium para manuod ng basketball, I mean players na naglalaro pala.

Pagkapasok ko pa lang nangingibabaw na ang tilian ng mga malalanding kababaihan, anong meron? Hindi naman ganito kaingay dati ah. While walking I'm texting Ellise and Sophia, letting them know where I am.

Mga fourth year pala ang naglalaro, one year ahead lang sila sakin, wait! That guy looks familiar, oh, he's Ellise's brother the guy that I encountered in the bar last week.
["Can't go there, we still have a class"] -Sophia's replied to my message at ganun din si Ellise.

"Ouch!! Pwede ba tumingin ka naman sa dinadaanan mo!" Sabi ng babaeng nakabangga ko. And when I look at her from head to toe, my dismay, she doesn't deserve my gaze.

"Kindly tell that to yourself. Tanga!" I said then continue walking wala akong planong makipag-away ngayon that is not I'm looking for.

"Ikaw na nga tong may kasalanan nagtataray ka pa instead of saying sorry" Sorry? Your face! unti-unti ng nagsilapitan samin ang ibang studyante dahil sa lakas ng boses nitong bobitang to.

"Okay. Sorry because I'm not sorry, first of all hindi kasi to kalsada para maging traffic enforcer ka at humarang sa gitna." Sabi ko habang nakataas ang kilay. She's blocking the way, and her ugly face is ruining the view.

"Ah ganun, so kasalanan ko pa?" Trying hard to be maldita, halatang-halata sa itsura.

"Well obviously... yes." Pinalilibutan na pala kami ng mga chimoso at chismosang studyante, wow feel na feel lang ah para lang silang nanunuod ng live show, hindi na siya makapagsalita eh baka naman wala ng maisip o kaya naman wala ng isip tsk. Natatawa na ako sa mga pinag-iisip ko habang tinignan lang niya ko ng masama.

"It seems like wala ka ng ibang sasabihin so I'll go ahead, sinasayang mo lang ang oras ko." Sorry to disappoint you guys pero wala ako sa mode na makipag-away ngayon.

I find my way out of the gymnasium, I don't want to stay there anymore sira na yung araw ko, habang papalapit ako sa exit area there's a figure of a man standing while leaning on the wall.

He is wearing a black leather jacket with hood at nakashades pa? Sa loob ng Gymnasium? Wow! anong trip nito? siguro nagpapapansin na naman to sakin dahil alam niyang dadaan ako rito tsk. Nagkalat na talaga ang mga stalker ko kahit saang parte ng school.

Wala akong planong pansinin siya, baka mamatay pa sa tuwa at ako ang mapagdiskitahan, kaya tuloy-tuloy lang ako sa paglakad.

"Ganyan kana ba talaga? Laging naghahanap ng gulo." The guy said coldly, kung makapagsalita akala niya close kami.

Never in his wildest dream.

"Let me correct you gulo ang kusang naghahanap sakin." Totoo naman ang sinasabi ko, hindi ako nakikipag-away ng walang dahilan unless hindi ko sila gusto. Hindi na naman siya nagsalita kaya nilampasan ko na lamang, at tuluyang nilisan ang lugar.