Terug In De Tijd✅ Lisa 1

gebroken hart

POV Lisa:
Ik zit op onze kamer.
We hebben een kamer moment.
De meeste meisjes zitten druk te babbelen (en waarheid duren of doen aan het spelen.
Het ging zo ver dat iemand een bespuuwde vuile sok in haar mond moest stoppen)
of op hun mobieltje.
Ik zit wat te lezen op Wattpad. (😁)
Mijn mobieltje rinkelt.
Blijkbaar belt mijn moeder mij.
Ik neem natuurlijk op.
"Hallo mama" zeg ik vrolijk.
"Dag schat, heb je even tijd ik moet je spreken het is heel belangrijk"
Ik voel al omidelijk dat er iets niet juist is.

"Eu ja we hebben nu vrij voor drie kwartier"
"Wat is er" vraag ik bezorgd.
"Eum ja je weet toch dat je vader en ik apart slaapen."
"Ja" zeg ik en bijt op mijn lip ik vrees dat ik al weet wat er zal Koomen.
"Mischien passen we niet zo goed bij elkaar..."
"Wat" onderbreek ik haar.
"We hebben besloten om wat afstand te nemen we gaan scheiden"
"Wist ik al" zeg ik schor.
"Wat vind je ervan?" Vraagt mijn moeder bezorgd.

"Ik zag het al aankomen maar het is beter zo" lieg ik.
Uit mijn ooghoeken zie ik mijn vriendinen bezorgd naar me kijken.
"Je vader gaat ergens anders wonen als je terug komt voor de vakantie"
"Hebben Julie al een huis gevonden?" Vraag ik snel zodat ze vergeet om verder ingegaan met wat ik ervan vind.
"Nou hij woont nu even bij zijn zus"
"Andre woorden voor: je hebt hem uit het huis gezet" zeg ik.
"Eigenlijk wel..." Antwoord mijn moeder stil.

Ik sluit mijn ogen en verstop me onder de deken van mijn bed.
"Gaat het?" Hoor ik Brigitte zagtjes vraagen.
"Wat denk je" zeg ik Bozer dan dat het de bedoeling was.
"Sorry" zeg ik en begin weer te janken.
"Laat me alsjeblieft gewoon met rust" zeg ik.
"Oke, als je erover wil praaten kun je altijd bij ons terecht he" zeg iemand nog.
Waarschijnlijk is dat Noa.
Ik knik en verstop mijn hoofd onder mijn kussen.

POV Brigitte:

Ik heb echt geen iedee wat er aan de hand is.
Ik weet wel dat ze gekwetst is.
Maar ze wou met rust gelaten worden dus doen we dat.

POV Stefan (vader van Lisa)

Ik heb mijn vrouw net gezien met een andere man.
Het deed zoveel pijn.
Ik stormde dus maar naar binnen en maakte een koffer.
Ze wou het uitleggen maar ik heb haar onderbroken en gezegd dat ze verder lag spreken met mijn advocaat.
Over de schijnding.
En nu zit ik hier in de logeerkamer van mijn zus.
Ik ben raazend maar maak me vooral zorgen om onze dochter.
Lisa is heel gevoelig en het was een hele moeilijke tijd voor haar.
Eerst de ontvoering en verkrachting en dan Speedy's dood.
Vreselijk.

Ze doet zich sterk voor maar is eigenlijk heel gevoelig.
Ik herinner mij nog in het derde leerjaar waar ze blijkbaar heeft gehuild omdat de leerar haar tekening niet mooi genoeg vond.