Terug In De Tijd✅ Lisa 1

Zombie Lisa

Pov Brigitte:

Ik maak me echte zorgen om Lisa.
Ze eet amper en heeft in een nacht wel 20 nachtmerries.
Praten doet ze amper al haar levenslust is weg ze staart uren
 aan een stuk naar de muur. 
Ze slaapt ook veel overdag maar nooit langer dan een halfuur want dan schrikt ze op van een nachtmerrie. Ze is al lang niet meer bewogen van plaats.  Ze blijft op het matje liggen of zitten. Dat is niet van haar gewoonte.

Pov lisa:

Ja wat moet ik vertellen?
Dat het belangrijkste in mijn leven 18% heeft om te overleven?
Brigitte en Amber snappen dat niet.
ze zijn wel aardig hoor
Maar ze maken het zelf niet mee, ze weten niet hoe het is om te dromen wat je paard meemaakt. Maar dat is echt waar, kan me niet schelen dat niemand me gelooft. Mijn paard heeft een auto ongeluk gehad! Ik heb het gedroomd. Die sterke voskleurige ruin, ik mis hem.
18% kans dat de operatie slaagt, dat is weinig, gaan mijn ouders het dan zelf riskeeren. Als Speedy er niet meer gaat zijn ben ik ook weg, mijn karakter, ziel. Speedy is gewoon zo belangrijk. Jawel, ik ga in het ergste geval ook zonder Speedy verder moeten, ik moet Pepper verzorgen en school afmaken, dan kan ik een paarden stoeterij openen. Dat is echt een droom voor mij. Aleen gaat het heel moeilijk worden om mijn eigen bedrijf te kunnen hebben, misschien kan ik ergens werken op een stoeterij en dan later pas mijn eigen te starten.

De gespierde bewaker komt weer binnen met brood en water.
Ik reageer niet, met traanen in mijn ogen denk ik aan Speedy, mijn ouders kunnen proberen om hem te redden. Met die dure operatie, maar er is zo weinig kans dat ze het misschien niet eens gaan proberen. 
"Lisa jij MOET echt eten!" Bezorgd geeft Brigitte me een snede brood.
Ik wend mijn hoofd af en ga zo zitten dat mijn rug naar de deur wijst, dan leg ik mijn hoofd op mijn knieën en wieg mezelf heen en weer, om mezelf te kalmeren . Maar het werkt niet, de tranen rollen over mijn wangen.

Ik voel de oogen in mijn rug prikken maar het kan me niets schelen, Speedy hij heeft 18% overlevingskans. Als mijn ouders die operatie gaan laten uitvoeren. Ik zucht verdrietig en sluit mijn ogen. In de hoop dat er dan geen tranen meer uit ontsnappen en ik in slaap ga vallen. 
"Wat heeft zij?" vraagt hij.
"Ze mist haar paard en dat is jullie schuld" antwoord Brigitte brutaal.
De man antwoordde nog iets maar de rest heb ik niet begrepen
 want ik viel al zittend in slaap.

Ik ben in een Groote ruimte en lig op de grond.
er ligt een deken met daaronder wat stro onder mij.
Er lopen veel mensen rond in witte jassen.
Ze leggen een groen doek over mij en koppelen veel machientjes aan mij.
Wat een lawaai.
Ik zie een spuit.
Onrustig probeer ik optestaan maar die mensen houden mij telkens tegen.
Ik zie de naald steeds dichter en dichter komen.
ik voel mijn lichaam lichter worden.
Wat een raar gevoel.
Slaperig kijk ik rond mij.
Dan val ik inslaap.
Net voordat ik in slaap viel dacht ik aan mijn meisje.
Ze zal terug komen heel zeker!