"Hoe uitzichtloos iets soms lijkt, er is altijd iets goeds. En dat goede vergeten wij mensen soms. Maar het is er altijd.
En bij mij, in mijn verhaal, mijn leventje,
daar ben jij dat.
Jij betekent meer voor me dan je denkt.
Veel meer.
Door jou is d...
"Eric wat nu? Ze komen niet naar buiten" Dorien haalt haar wenkbrauw op en maakt oogcontact. Zij was degene die daarnet de sirene per ongeluk aandeed. Wat een amateur fout!
"Die gaan proberen om te vluchten of..." Ik zie al onmiddellijk dat het te laat is om het uitspreken. Want op dat moment komt een man naar buiten. Hij sleurt een blondine van geschat 15 jaar mee en houdt een geweer tegen haar slaap.
"Laat dat meisje los!" Brul ik. Volgens mij is dat die Lisa van het dossier. "Enkel als jullie mij laten gaan en me niet volgen!" brult hij en duwt de loop harder tegen het hoofd van de tiener. Haar ogen vullen zich met tranen. Ik knik, de tiener is onze prioriteit nu. "Oké." Hij duwt het meisje weg en sprint weg. De tiener reageert niet en valt gewoon om. Dorien en Ianthe spurten naar het meisje. "Zet haar in de auto! We moeten die andere twee meisjes vinden!" Brul ik. Dat we straks ook achter de dader aangaan roep ik bewust niet, maar mijn collega's zullen dat wel weten- hoop ik. Ianthe, Dorien, Andy, Roger en de rest lopen naar binnen. "Politie maak u bekend!" Roepen wij. Geen antwoord. We splitsen ons op en controleren kamer per kamer. Zo snel mogelijk, want elke seconde telt. "Clear" Goed in deze cel zitten ze niet.
"Politie, is alles oké?" Hoor ik Ianthe plots zeggen uit een andere kamer. We lopen onmiddellijk naar haar toe. De agente heeft twee jonge meisjes gevonden. Ze zitten bang in een hoekje gekropen. Ze lijken even oud als het andere meisje. Hun wangen zijn nat van de tranen en ze beven angstig. "Zijn Julie Amber, Brigitte of Lisa?" Vraagt Dorien. "Amber en Brigitte" Piept een van de meiden. "We gaan verder Ianthe, Dorien, Nicole, Nina, Roger, Jullie brengen de meisjes naar buiten de rest komt mee"
POV Dorien (Politie agent) :
De meisjes zijn doodsbang van ons, ze trillen in hun hoekje. "Het komt goed. Hebben Julie een ambulance nodig?" Vraag ik. Ze schudden van nee. "Jawel Lisa zij heeft een hoofdwonde gehad maar dat is al verzorgd, ze heeft ook veel blauwe plekken en schrammen ze voelt zich vaak misselijk" Zegt de kleinste, ze is wat ronder en heeft donkerbruine haren -die in de knoop zijn-. "Heeft zij een witte T-shirt aan en blond haar?" Vraag ik om zeker te zijn dat het meisje in onze auto Lisa is. Ze knikken weer en kruipen verder van ons weg. Niet dat dat mogelijk is want ze zitten al tegen de muur. "Kom jullie zijn veilig en Lisa zit bij ons in de auto" probeer ik hun geruststellen. "Komen jullie?" Vraag ik zachtjes wanneer ik merk dat ze zich niet verroeren van hun plek. Met grote ogen kijken ze ons aan. Waarschijnlijk zijn ze helemaal overstuur. "We zijn er om jullie te beschermen" stelt Ianthe hun gerust. De kleinste begint onmiddellijk te huilen als ze een woede kreet hoort. "D... Dat ....i.. is Hanne" stottert ze huilend. "Komt goed" stelt Nicole hun gerust.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
