Koluyla sarıldığı kavanozla beraber uyuya kalan kızı izledi uzun uzun.. Yüzüne düşen bir tutam saçı arkaya itip, ucu kalkık burnunu okşadı. Teni yumuşacıktı.Çenesi küçücük.. Çok güzeldi ama daha güzellerini görmüştü.
O halde neden bu kadar etkiliyordu?
Güzel bir yüzün sihrini bilirdi. Bunu sık sık kendi de kullanırdı ama o bunun farkında bile değildi.
O zaman neydi ona çekilmesini sağlayan? Parmağını burnundan yanağına indirdi.
Aslında biliyordu cevabı; hareketleri.. Güzel bir ses insanı etkilerdi ama sesi değil söyledikleri çekiyordu. Bacakları değil yürüyüşü..
Çok güzeldi.
İçi daralarak ayaklarına yükü vererek kalkarken kavonozu da yere bırakmak istedi ama kız öyle sıkı sıkıya sarılmıştı ki zorla almaya gönlü razı gelmedi.
Yere yerleştirdiği mumun yetersiz ışığının yanından geçip gözcü yerine geçti ve ardından kapıyı kapatarak dışarıya baktı.
Karanlığa döndüğü yüzüyle dakikalardır kapıldığı huzurda arkasında kalmıştı.
Karanlığa fısıldadı.
"Onu sizlerden korurum ama ya kendimden?"
Bir an evvel buradan çıkmaları lazımdı. Dimitri kendi lanet hislerinden korkmaya başlamıştı.
***
"Peki bu ne?"
Dimitri gözlerini yaydan ayırmadan "Bir körük" dedi.
"Körük ne?"
İç çekerek yay ucunu ararken "Ateşi harlayan şey" bulduğu yedek uç da kalındı. Canı sıkılarak yere bırakırken kızın eski küle doğru körükle püskürttğü hava odayı ise boğdu.
İsyanla "Devushka!" diye bağırınca kız elinde ki körlüğü dudağını ısırarak bırakıp yaramaz bir çocuk usluluğuyla kenara ilişti.
Dimitri gözlerini kapatarak sakinleşmeye çalışırken kızın usluluğu bir dakika ancak sürdüğünü kanıtlayarak "Devuşka ne demek?" diye sordu.
Dimitri bozulan sinir sağlıyla gülerek pes etti. Yere oturararak bir dizini kendine çekip elini üzerine bıraktı.
"Kız demek"
Soru için hızla nefes aldığını duyan Dimitri gözlerini kapatarak sabrının taşmak üzere olduğunu bildirmek için sesli bir nefes alınca kız dudaklarını sımsıkı birbirine bastırdı.
Bir kaç dakika oturup kafa dinleyen Dimitri, kızın ayağa kalktığını duyunca gözlerini aralayıp 'Acaba bu sefer ne yapacak' bakışıyla inceledi.
Kız onun gözleri kapalı olduğunu düşünerek parmak uçlarında yaya doğru ilerliyordu.
İç çekerek ayağa kalkınca sesi duyan kızın ayağı havada kalarak duraksadı ve ellerini arkasında bağlayarak Dimitri'yi yatıştırdığını çok iyi bildiği gülümsemeyi takındı.
Dimitri onu yönetmeye çalıştığının gayet farkındaydı ama buna rağmen sinirlenmiyor oluşuna şaşırmaktan öteye gidemiyordu.
Genelde yüzünde bezmiş bir ifade oluyordu ama bu öfkeye geçmiyordu.
"Anlaşıldı, sen uslanmayacaksın. Hadi dışarı çıkalım."
Kız heyecanla yerinde sıçrayıp ellerini çırpınca gözlerini devirerek yayı aldı.
YOU ARE READING
Yabani (Rulet'in Çocukları)~ Tamamlandı!
ActionVahşi bir hayatın içine düşmüş narin bir beden, yabani bir adamla baş edebilecek miydi? Burası dışarıdan bakıldığında hipnotize edici eşsiz bir güzelliğe sahipti. Aynı Affan gibi. Peki yaşamak nelere bedeldi ? "Affan'ın anlamı ne?" "İradesiyle kötü...
