Yabani (Rulet'in Çocukları)~ Tamamlandı!

31

Bu bölümü ipekbeyatl_
'a ithaf ediyorum ❤️

Bölüm-32/ Kahirin sonu

Dimitri duyduğu cümle ile merdivenin son basamağına çöktü.
Devushka ise uzatılan ele bakarken bayılacağını düşündü. Bu düşünce öyle katiydi ki hafif yan durmuştu. Karnının üzerine düşmekten evladır diyerek. Oğlunun gittiği yere bakarak "Ivan barıştığınızı söylemişti?" diye kendi kendine konuştu.

Alexander çok zarif bir adamdı. Elini uzatarak koltuklara buyur etti. Devushka şaşkınlıkla yere tam basmayan ayaklarıyla nasıl oraya gitti bilmiyordu. Şapşallaşmış hissediyordu. Başını sallayarak kendine gelmeye çalıştı ama adam insanı hipnotize ediyordu. Gösterdiği yere oturdu.

Kapıyı açan adama eliyle işaret etmesiyle önüne bir şeyler konuldu ve yarı Türkçe kısık sesle adam "Bu" diyerek tabağı gösterdi. Devushka başını sallayınca "Bu?" diyerek başka bir şey.. bu böyle giderken zihninde durmadan bağıran gerçekler vardı.

Başını kaldırıp tüm yüzü sakallı olsa da keçi sakalına yakın çenesinde daha uzun sakalları olan adama baktığında yüzünde zarif bir gülümsemeyle kendini izler buldu. Baş parmağı çenesinde onu izliyordu. Orta parmağında işlemeli buz mavisi taşlı zarif bir yüzük vardı.

"S-siz siz?"

Kekelemesi hızla çalışan aklıyla dalga geçer gibiydi. Adam ayak ayak üstüne atarak gülümsedi.

"Evet ben?"

Türkçesi Devushka'dan bile güzeldi. Aksan yoktu. Tekrar eğilerek bir tabak gösteren adamla sinirle "Hayır!" dediğinde Alexander güldü ve Rusça adama her ne söylediyse adam geri çekildi.

"Siz nasıl Dimitri'nin babası olabilirsiniz!" Durarak kalbine ağrı veren gerçeği öfkeyle yüzüne vurdu.

"Sizi Fırat'ın adamı sandım! Benden istenilen Dimitri Sandım! Hafızama geçmişten gelen ilk şeylerden biriydi. Haftalarca yüzüne bakamadım! Onun Affan değil Dimitri olduğunu öğrendiğimde ne oldu biliyor musunuz! "

Hiç bağırmamış gibi Alexander adama elini uzattı ve verilen kadehi alırken sakince "Öyle olması gerekiyordu." dedi.

Bu muydu yani?

"Siz bir-"

Hakareti, elini kaldırmasıyla yarıda kaldı. "Hafızanın gitmesi işime geldi. Ama zaten kendimi garanti altına almıştım. Dimitri vaftiz ismini bırakmıştı. Onun o olduğunu öğrenmen normal şartlarla aynı zamana denk gelecekti. Sana kendini Affan olarak tanıtacaktı. Yeni tanıştığı herkese öyle diyordu. Sen benim kim olduğumu bilmiyordun, hatırlasanda söyleyemezdin. "

Adamın sakinliği Devushka'yı öldürüyordu. Oturduğu yerde göğsü körük gibi kalkıp inmeye başlamıştı.

" Oğlumu geri istiyordum ve kendi ayağıyla gelmeyeceği malumdu"

Çok saçmaydı. Nereden bilebilirdi ki? Alexander Hafifçe gülümseyerek ayağa kalktı. "Bunları nasıl bilebilirsiniz?"

Adamın gözleri ilk defa kesinleşip karardı. Yarım bir gülümsemeyle "Ben bir imparatorum."dedi ve tekrar nazik ruh haline dönerek tatlı bir anı anlatır gibi gözleri boşluğa döndü.