Dawno, dawno temu...~Igor Bugajczyk „ReTo" [CAŁA]

(13) Wspomnienia

*Igor*
Właśnie wróciliśmy do domu. Cała powrotna droga minęła nam bez rozmowy. Pokłóciłem się rano z dziewczyną o głupią rzecz. Ostatnio cały czas kłócimy się o zwykłe błachostki.

-Porozmawiajmy-mówi blondynka siadając na moich kolanach.

-Jeśli znów mamy się kłócić, to nie mam ochoty rozmawiać. Wybacz...

-Igiii-przeciąga słowo-Przepraszam za wszystko-chowa twarz w moich ramionach.

-Już okej-ściągam ją z kolan-Jestem zmęczony skarbie-mówię do niej i cmokam jej usta.

Udaje się do sypialni i kładę się na łóżku, aby trochę odpocząć.

Kiedy zobaczyłem Sylwię od razu poczułem coś, co sześć lat temu. Wszystkie najlepsze wspomnienia wróciły. Cholernie za nią tęsknie-z nią czułem się najlepiej! Taka jest prawda.

*Sylwia*
Płacze, pije alkohol i oglądam zdjęcia... Czuje się jak największe gówno. Nie walczyłam mimo, że mogłam. Razem z Igorem to „olaliśmy". Teraz wiem, że chociaż ja mogłam odbudować ten związek. Igor jest teraz szczęśliwy z Olą, a ja już nic nie mogę więcej zrobić.
Obiecaliśmy sobie przecież, że zostaniemy na zawsze razem, teraz już wiem, że było to tylko głupie, bezmyślne gadanie osiemnastolatków!

-Mała, chciałbym abyś mi coś obiecała-przenosi wzrok na mnie.

-Tak?

-Zostaniesz ze mną na zawsze?-uśmiecha się i masuje delikatnie mój policzek.

-Na zawsze, obiecuje-łącze nasze usta w długi pocałunek.

-Kocham Cię-szepcze przerywając pocałunek.

-Ja Ciebie też-mówię i opieram głowę na jego ramieniu.

Oglądanie zdjęć przerywa mi dzwoniący telefon.

Ola: Halo

Sylwia: Hej. Ola?

Ola: Taaak! Jak dobrze, że numer Ci się nie zmienił. Kochana... Chciałabym z tobą odnowić kontakt. Bardzo za tobą tęsknie.

Sylwia: Ja za tobą tez tęsknie.

Ola: Wszystko okej? Masz głos jakbyś płakała.

Sylwia: ...jest w porządku.

Ola: Skoro tak mówisz to okej. W sobotę robię urodziny, może wpadniesz? Restauracja Rossa, godzina 16:30. Zapraszam kochana!

Sylwia: Jasne. Przyjdę.

Ola: Ok. To do zobaczenia. Buziak

Sylwia: Pa

Raczej nie powinnam się na to godzić, w końcu będzie Igor na tych urodzinach... Eh. Nigdy nie wiem co zrobię dobrze.