How Many Heartbreaks?

Kabanata 12

Hindi ma'am. Picture ko lang 'to. Promise. Sarap sagutin ng ganyan. Tss.

''Yes Ma'am. I'm sorry, I'm not feeling well.'' Sagot ko kay Ma'am. Chos. Tinatamad lang akong pumasok sa klase niya. Gusto ko lang magpa- aircon sa clinic. Haha.

''Oh. I'm sorry. Do you want to go to the clinic?

YES. HEAVEN. HAHAHAHA. Shet. Ganda ko pero ugali ko parang tambay. Wow. Conceited. Lol.

''May I, Ma'am?'' Sabi ko habang kunyari nasusuka or something. Drama pa more.

''Sure. Do you want someone to accompany you to the clinic?'' Yes Ma'am. Si Blake po. Heh. Landi. Joke lang.

''No ma'am. I can manage.'' Sabi ko at lumabas na ako ng classroom. Haha. Yes. Hello, freedom!! Goodbye, boredom.

Saan naman kaya ako pupunta? Ang boring dito sa school. Sana lagi na lanvmg may mga school activities. :-( :-(

Ako na ayaw sa academics. Eh kasi naman duuuh?? Anong parte ng buhay ba namin gagamitin yang mga law of motion chuva na yan?? -___- Idc. Bye. Haha.

Makakain na nga lang sa canteen!! Lakas ko maka cutting classes. Haha. Idc. I'm fab. Mwa

xxx

Spaghetti. Pansit. Carbonara. Hm ano ang masarap? Yung spaghetti feeling ko puro catsup ang sauce. Yung pansit? Walang rekado. Yeah. Carbonara na lang ang tanging choice. Okay then.

Bumili na ako since wala namang nakapila. Malamang kasi nasa kalagitnaan sila ngayon ng klase. Tapos ako? Pabanjing- banjing lang dito. Sabi ko sa clinic ako pupunta. Wow kumusta naman yung clinic ko? Haha. Okay lang parehas naman letter c!!!!

Napaisip nanaman ako ng mga bagay na nakakainis. Sa totoo lang nung gabi after ng party.. napagpasyahan kong, lumayo na kay Blake. As in.. DELETE FEELINGS NA.

Pero duuuh, hindi pa rin ganoon kasimple yun. Kung may on and off button lang ang feelings jusko!!! Matagal ko nang pinindut yung off para matapos na ang sakit na 'to. Char. Pero seryoso, unti- unti na akong lalayo kasi ayoko na. Sawang sawa na akong lokohin ang sarili ko at siya. Feeling ko kasi part of me.. gusto siyang tulungan para maging masaya siya and the other part says na gusto ko siyang tulungan kasi para madalas ko na siyang makasam. Okay. Weird right? But i don't know. Ewan ko ba.

Lalayuan ko na ba siya? Eh nagpromise - promise pa akong tutulungan ko siya tapos hindi ko rin naman tutuparin. But promises are meant to be broken anyways.

So papanindigan mo pa yung kasabihan?

Oh you shut up. Nakakainis pa yung dadagdag pa sa isipin mo yung mga subconscious thoughts mo eh. Nakakaloka. Ugh.

Hindi ko namalayan na sa kakaisip ko ng kung anu- anong bagay, hindi ko pa pala nagagalaw ang pagkain ko. Nakakaiyak malamig na yung carbonara. Ano ba yan! -__-

Susubo na sana ako eh!! Kaso patay. Hala si Ma'am papasok dito sa canteen. Shit. Dali dali akong nag- ninja moves palabas sa canteen. Super takbo. Lintek!! Yung carbonara ko!! Huhu. Sayang bente ampucha. :-( :-(

Ayaw ko na magsinungaling ever. Sabi ko pa naman kay Ma'am, clinic punta ko tapos makikita niya ako sa canteen? No way. Ang grades ko!! Grade conscious ako kahit hindi halata. Saka favorite ako nun no! Haha.

Sa kakatakbo ko hindi ko namalayan na dito pala ako nakarating sa may svp building. Btw, mga elementary nandito. Share ko lang.

Makapagpahinga na nga. Napagod ako doon ah. Woo. Nahaggard ang beauty ko. Chos lang!! Haha.

''Kiss me and I'll give you what you want.''

SHIT. SHIT. Don't tell me mga elementary yan? Omg. Ate ako dito! Kailangan ko silang sawayin bago pa sila may magawang you know. Hala. Panic mode ako.