Author's Note: (PLEASE LEND ME SOME TIME BEFORE READING THIS CHAPTER)
First, I'm truly sorry kung napakabagal ko mag-update. Yeah I feel like napapabayaan ko na 'tong story na 'to due to some circumstances. Honestly, these past few months had been pretty different and quite hard for me. I've been through some adjustments, maraming nagbago and I admit dumating na ko dun sa point na tinanong ko yung sarili ko kung dapat ko pa ba 'to ipagpatuloy. Pakiramdam ko kasi wala na kong inspiration para dito. Pakiramdam ko wala na kong dahilan para ipagpatuloy itong story na 'to. But then I realize na meron pa rin pala talagang mga readers na laging naghihintay sa mga ud ko, yung mga readers na hindi ako sinusukuan kahit na it took me years (just exaggerating) to update. So I want to take this opportunity to thank those people. Especially dun sa mga taong tumutulong sa akin sa story na 'to. Yung mga kaibigan ko na nag-eeffort pa sa pagtulong sakin sa pag-ud. Yung mga kasama kong nababaliw para lang mapaganda 'to. Salamat sa pagtulong! Kay SGBluer, FrvrInvisible_, im_foreveryours, at Lizz. Sila yung mga taong tumutulong sakin kapag nakakaranas ako ng WB.
Salamat din dun sa mga taong nag-eeffort pa para imessage ako para lang tanungin kung kamusta na yung ud. Pati na rin yung mga nagcocomment sa bawat chapter na pinopost ko, kahit simpleng comment lang yun na-appreciate ko talaga. Also, dun sa mga nag-ooffer ng friendship. I really want to thank those, especially sa lahat ng readers na nagtitiis sakin. Kayo ang dahilan kung bakit kahit nahihirapan na ko dito, pinagpapatuloy ko pa rin 'to. So thank you so much. I hope naiintindihan niyo rin ako. I'm not a writer, I just love writing stories. This is just my hobby yet I still have my own priorities. So please bear with me until the end. LET'S ALL BE FRIENDS :) WAG KAYONG MAHIHIYANG I-APPROACH AKO AH! Again, salamat! ♥
So here's Chapter 17. Part 1 pa lang po 'yan. Baka mamaya ko na ipost yung part 2. Enjoy! ✌
--
Aphro's Point of View
"Uwaaaah! Sorry na Zy! Hindi ko naman sinasadya eh. Napasubo lang naman ako kanina. Nakita mo naman yun diba Debs? Kasalanan yun nung baklang froglet! Sorry naaaaa! Puhleaaase!" - hindi ko alam kung matatawa ako o magtataka sa bumungad sakin pagkapasok sa bahay namin. Bigla ba namang naglumpasay si Roni sa sahig habang nagmamakaawa kayla Zy. Parang timang lang siya dun, bagong trip na naman ba 'to? Hindi kaya may hidden camera dito na kinukuhanan ang reaksyon ko? Pero parang hindi naman.
"Pst, uy! Anong trip yan men? Para kang batang nagta-tantrums dyan!" - kalabit ko sa kanya. Napatingin naman siya sakin na teary eyed at tila ba nanghihingi ng tulong. Pagkatapos ay bumaling ulit kayla Zy.
"Zy! Debs! sorry naaaaa! Uwaaa! Patawarin niyo na koooo!" - pagmamakaawa ni Roni habang naglulumpasay pa rin sa sahig. Pero hindi pa rin siya sinasagot nila Debs. Mas lalo tuloy ako nacurious. Ano ba kasing ginawa nito ni Roni, mukhang malaki-laki kasalanan nito ah.
"Uyy Debs, problema? Ano bang ginawa nito?" - out of curiosity kong tanong.
"Battle of the Bands. We're in." - simpleng sagot niya. Eh yun lang naman pala eh. Battle of the- Teka, ano daw?!
"Bwo?! Battle of the Bands? Teka, paano at kailan?" - gulat na tanong ko.
"Tinanggap niya lang naman yung walang kwentang hamon nung Pikachu niya." - sagot niya. Napayuko naman si Roni na parang naguilty.
"Yah, what have you done? That's so childish!" - hindi ko maiwasang pagalitan siya. Takte, battle of the bands pa? Hindi kaya mabisto kami dun?
BINABASA MO ANG
Rule Breakers : Royalty Clash ☠
Teen FictionAll of the people respect them. They are feared and known as the QUEENS. But what if their parents decided to sent them abroad as a punishment? Not good, right? And worst they've met a group of jerks who has the same character as them. What do you t...
