Tatlong araw na ang lumilipas at hindi parin bumabalik sa Palawan si Meadow.
Halos mabaliw na si Adam dahil gustong-gusto na niya itong makita. Nasabi narin ni Adam kay Steve ang dahilan kung bakit siya pumapasok...dahil nga wala si Meadow.
Awang-awa si Steve sa pinsan niya na noon niya lang nakitang ganon katamlay at hindi pa halos kumakain...
"Insan?" tawag niya.
"Hm?" sagot ni Adam habang nakafocus sa pagtatatak ng mga dokumento.
"Ayokong nakikitang ganyan ka...."
Hindi sumagot si Adam.
"Kaya, may ibibigay ako sa iyo, alam kong ikakasaya mo ito..."
"Ano yon?"
May kinuha si Steve sa loob ng suit niya.
Tapos nag sign siya ng Finger Heart.
"Finger Heart!"
Inirapan lang siya ni Adam.
"Joke lang..." inilapag ang Plane Ticket at maliit na piraso na papel.
'Ano yan?"
"Pinabook kita ng Flight to Manila, tapos hiningi ko kay Nanay yung address nila Kitten sa Manila para mapuntahan mo na siya."
Napatayo si Adam at hindi makapaniwala sa ginawa ng pinsan niya.
"Totoo?"
"Oo. kaya kung ako sa iyo, lumarga ka na, baka mahuli ka pa sa filght mo."
Mabilis na lumapit si Adam kay Steve at niyakap ito.
"Salamat Insan! Your the best!!"
"Oo na....gora ka na."
Tiningnan ni Adam ang ticket at address ni Meadow, hindi niya alam kung paanong ngiti ang ilalabas niya. Mabilis pa sa alas-quatro na umalis siya at dumaretso sa Airport.
Samantalang ng araw rin na iyon natapos ang Seminar ni Meadow... Pagod na pagod siya at walang tulog dahil don.
Gabi na rin ng makauwi siya sa kanila.
"Andito na ako..." bati niya pagdating sa bahay.
"O, kamusta naman anak?" sabi ng Mama niya.
"Okay naman...may pagkain na ba?"
"Oo naman...halika na dito sa kusina, sabayan mo na kami ng Lola mo.."
"Si Lola kumakain na din?" pumunta agad sa kusina.
"Lola ko!" yumakap dito.
"Kamusta ang 3 araw mo don , Apo?"
"Sobrang stress La...pero okay na ako kasi nandito na ako bahay....dahil kasama ko na kayo!"
Natigilan sila ng may marinig silang doorbell.
Dahil busy ang lahat, si Meadow nalang ang pumunta doon.
"Sino yan?"
Hindi yon sumasagot, dahil doon binuksan niya ito ng very light at ng makilala niya kung sino yon, tuluyan niyang binuksan ang pinto.
"A-Adam???"
"Meadow!"
"Anong ginagawa mo dito? Paano mo nalaman ang---"
Hindi na natapos pa ni Meadow ang pagtatanong dahil niyakap siya nito.
Hindi ito umiimik, nakayakap lang sa kanya.
"Anak? Sino yon?"
YOU ARE READING
Unfinished Chapter
Non-FictionLove knows no boundaries but how far can it really go? Tinanggap ni Meadow si Adam, kahit na alam niyang may Split Personality ito pero iyon nga lang ba ang misteryo sa kanya? Hanggang saan niya kayang tanggapin ang lahat sa kabila ng mga kakaibang...
