Slide

Chapter 65: Love What We Hate

"I REGRETFULLY INFORM EVERYONE that my spokesperson, Jordan Ferdinand, has already passed", wika ni Virgo habang nakatayo sa pulpitong iyon sa loob ng isang conference room sa Malacañang. Nasa likuran ng lalaki ang logo na may larawan ng Palasyo.

Puno ng media sa harapan ng binata na nakasuot ng Barong nito. Kita pa rin sa mukha at katawan nito ang pagod at pananamlay.

"And that from now on, I will be personally speaking for myself. I won't be hiring another spokesperson for me. Until when, I can't tell."

May nagsalita sa mikropono na isang reporter.

"May we know the cause of his death, Mr. President?"

Virgo gave off a blank stare before lowering his head to speak closer to the microphone.

"I hope we'll respect our family's decision to keep the details of his death private."

"Mr. President," singit naman ng isa sa mga reporter, "ano po ang masasabi ninyo sa bali-balita na hiwalay na raw kayo ni Mayor Cheska Fidel?"

"What made you say that?"

"Hindi na po kasi kayo madalas makitang magkasama."

"I don't think this is the right time to talk about my lovelife."

"Just a yes or no, Mr. President."

"You can't say na naghiwalay kami. We just dated, not yet in a relationship. I hope you know the difference between the two. And some things just don't work out, kaya hindi natutuloy."

Nagkaroon ng bulung-bulungan.

Virgo shifted his eyes on another reporter who began speaking.

"Sir, itatanong ko po sana kung ano ang masasabi ninyo sa kaligtasang pambansa laban sa napapansing pag-aligid ng mga warships ng ibang bansa sa katubigan ng Pilipinas?"

And more questions were thrown at Virgo.

"Mr. President, pakikumpirma po kung talagang nakidnap noong birthday ninyo ang First Family?"

"Sir, ano po ang opinyon ninyo sa equal rights?"

"Ngayong Setyembre na po ang approval ng budget para sa taong 2020, maibabahagi niyo po ba ngayon kung anong department ang makakakuha ng pinakamalaking budget para sa taong iyon?"

At habang abala si Virgo sa silid na iyon, nasa waiting room naman si Laila kasama ang anak na si Leo. Nagbabasa ng libro ang ginang nang umupo sa katapat nitong sofa ang binatang anak.

"Ma," pangangamusta ang nasa titig ng lalaki.

Binaba ng babae ang libro at binigyan ito ng pansin. "We're all fine, anak."

"I still can't believe Kuya Jordan can do that," titig nito sa kawalan. "He had been really good to us. Ni hindi nga iyon makatiis ng isang araw na hindi tayo nababati o nakakamusta, right?"

Laila sadly smiled. "Let's just say, your Kuya Jordan looked up to your father a lot. Kaya through all these years, siya ang pinaka nag-suffer sa pinagdaanan ng Papa ninyo." At nagkwento na ito. "You know, anak, your Kuya Jordan have always wanted to be like your Papa. It's frustrating how life works sometimes. Na napupunta ka sa mga sitwasyon na hindi mo pinalano para sa sarili mo. Even your Kuya Virgo, he never really wanted to be a politician. But it's his calling. He took some time to learn and accept kung para saan talaga siya."

Leo nodded.

"Your Kuya Jordan did not die in vain. You can learn from him. That our purpose in life is not the things that we've always wanted to be. Dahil kapag pinilit mong kontrahin iyon tulad ni Kuya Jordan mo... it will ruin you everyday."