Slide

Chapter 61: Back To Normal...?

VIRGO ROLLED ON THE GROUND and stayed still. Dama niya ang paghinto ng sasakyan sa tapat niya. Bumaba ang mga lulan niyon para damputin siya.

"Iharap niyo sa akin iyan!" galit na sunod ni Jordan sa mga tauhan nito na palapit na sa kanya.

Nang iangat si Virgo ng mga ito, walang anu-anong naniko siya sabay bunot sa kasadong baril para paputukan ang isa pa sa mukha. Patay na ito nang bumagsak. Sinunod na rin niya ang nasikong lalaki at tumama iyon sa dibdib nito. Medyo nangisay pero sumuko na rin sa paghinga.

Siyang tutok niya ng baril kay Jordan.

Alam niyang malakas ang loob ni Bree na itulak siya palabas ng kotse dahil nakapa nito ang baril sa tagiliran niya nung yumakap ito. Kung anong kahilingan nito na lakihan ang tiwala niya rito, ay ang siyang laki ng kumpiyansa nito na kayang-kaya ni Virgo ang sarili ngayon.

Paling ang naging ngisi ni Jordan, hindi inaasahan ang liksi ng kilos niya.

"Isa ito sa mga kinaiinisan ko sa iyo, Pinsan," nakakabwisit ang sarkasmo sa tono nito. "Masyado mong ginagalinga. Palagi na lang."

"Where is my phone, Jordan?" he hissed.

"You need it?" dukot nito ng gadget at akmang iitsa sa kanya nang pigilan niya.

"Hindi! Hindi mo iitsa iyan sa akin. Ilagay mo iyan ng maayos sa dashboard."

Nakakaloko ang ngisi sa kanya ni Jordan.

"Ngayon na, Jordan," anas niya.

Wala itong laban kaya sinunod na lang ang utos niya. Pero hindi maaaninagan sa mukha ni Jordan ang takot o pangingilag kahit na may nakatutok siyang baril dito.

"Now go," he snapped. "Go!"

Umatras ito, kampante ang pagtalikod para lumakad palayo.

"Sigurado ka ba, Pinsan?" nakuha pa nitong mang-inis. Jordan casually glanced at him over his shoulder. "Alam mo naman siguro ang mangyayari dahil sa ginawa mong ito!"

"Ikaw ang humanda sa mga mangyayari sa iyo! Hayop ka!" putok niya ng baril malapit sa paanan nito para mapatakbo ng kaunti.

Lumapit na si Virgo sa kotse, pero nasa pinsan pa rin ang mga mata.

Nang makalayo na ito, inokupa niya agad ang driver's seat at pinaharurot iyon palayo.

.

.

BREE CASUALLY WALKED IN the office. Nakasunod sa kanya si Marco at ang isa sa mga naka-suit dapat na Mafioso ngunit wala nang suot na blazer dahil inalok na iyon sa kanya. With the blazer draped over her arms, Bree could already withstand the cold air conditioning of the room.

"Miss Bree," hilig ni Zoref ng ulo habang pinapasadahan siya ng tingin. "Welcome."

Umupo siya agad sa isang visitor's chair. Walang paligoy-ligoy na tinapatan ang titig ng lalaki.

"Ikaw daw ang Big Boss nitong organisasyon ninyo."

"I am," pagseseryoso nito. "At mukhang ikaw na ngayon ang Big Boss ng Presidente."

Inirapan ni Bree ang mga tauhan ni Zoref na nagpipigil ng tawa. Maging si Marco.

Her eyes returned to him. "There's nothing funny with that if it's true, right? Tell me, to what extent can you do for a woman you love so much?"

"Now, let's not get too personal," tuwid nito ng upo. "Nandito ka dahil kailangan mo ng proteksyon namin. Hindi mo na kami kailangang pakiusapan pa dahil matagal na kaming natimbrehan ni Presidente, na posibleng magkaroon ng banta sa buhay mo."