Slide

Bonus Chapter: Private Beach

NAKATANAW SI KRISTA mula sa balkonahe ng pribadong beach house na nirentahan niya.

Sasaglit lang naman siya roon. Maga-unwind. Pagkatapos, dederetso na siya ng ibang bansa. She chose to fly to Germany. Hindi gaano nakakaabot sa Pilipinas kasi ang mga balita roon. Kaya kung may Pinoy man na makakita sa kanya, hindi naman siguro makakaabot sa Pilipinas o mapo-post sa social media.

Hindi niya alam. Hindi niya sigurado.

Krista felt her belly.

Would you be scary like your father? Or me? We're both scary people...

Muling humampas ang malakas na alon sa mga bato.

Huwag ka sana matulad sa amin... pero paano? Hindi kita kayang ipamigay.

The waves kept crashing to the shore... to the big chunks of smooth stones that bordered the sand. Humaplos kay Krista ang preskong hangin.

Ibig sabihin, ako ang magpapalaki sa iyo... matututo ka mula sa akin. Ano ang matututunan mo sa akin? Hindi naman ako naging mabuting tao?

Yumuko siya para tingnan ang kamay na nakalapat sa kanyang puson.

Ito ang dinadanas ng mga tulad ko anak... nag-iisa sa huli. Huwag kang tutulad sa akin.

Krista closed her eyes.

Despite how painful her thoughts are, it felt more liberating being told to her child in the silence of this private beach. Every drop of hurt was eased by the peacefulness of the place.

Tumingin sa bandang kanan ng balkonahe si Krista. Natanaw niya na may pumapanaog na private plane sa helipad doon.

Nawala ang kapayapaan na ilang linggo lang niya na-enjoy.

Sino ang bagong dating? Wala naman sa usapan namin ng may-ari nitong bahay na may makakasalo ako sa pag-stay ko rito.

Bumalik siya sa loob ng bahay, dinampot ang balabal at binalot sa sariling katawan. She descended the stairs, the ends of her flowy skirt tossed against her ankles. Lumabas siya para salubungin kung sino man ang maglalakad sa dalampasigan para puntahan ang tinutuluyan niyang bahay.

Baka naman inspector lang iyon o maintenance. Bulto ng iisang tao lang kasi ang natanaw niya. Mukhang wala pa itong dalang mga gamit.

As his image became clearer, Krista felt more still. She protectively placed her hand on her belly, on her child. Unti-unting gumapang ang takot sa kanyang buong pagkatao nang makilala na si Kaiser iyon.

Her face softened with worry.

Ano pa ba ang kailangan nito sa kanya?

Bakit nandito ito ngayon?

Nakuha pa nitong mag-abala na puntahan siya rito. For what?

Lalong tumapang ang mukha niya.

Bree! Hindi mo ba ginawa ng maayos ang mga iniwan kong trabaho? Akala ko ba, gusto mo ang lahat ng iyon? Bakit nandito ngayon si Kaiser?

Minsan ko na nga lang sa iyo ipagkatiwala ang mga bagay-bagay...

Tears rimmed her eyes.

If Bree failed, Krista was aware that Kaiser might have this insane idea to disturb her peace. Demand her to abort the baby.

Ano ba ang pakialam ng lalaki kung anak nila iyon? Para kay Kaiser, hindi nito anak ang nasa sinapupunan niya.

She immediately turned away and went back inside the house.

Paano niya haharapin ang lalaki?

Should she go to the kitchen?

Doon siya dinala ng mga paa.