Slide

Chapter 45: Kaiser

"IUWI MO AKO... Iuwi mo ako..." mahinang tugon ni Krista kaya malakas ang pagkakabuntong-hininga ni Bree. After that sigh of relief, Bree turned to her manager to help. Nilakihan na rin ng gwardiya ang pagkakabukas ng gate at sinikap na matulungan sila sa pagbuhat kay Krista.

Makikita sa salas na nakahanay na roon ang ilang mga maleta. Hiniga nila ang dalaga sa sofa, bahagyang nakasandal ang likod sa arm rest niyon. Nanghihinang umayos si Krista ng pagkakaupo.

"Do you need anything—" Bree gasped. "Tubig!" she turned to Manager Ken.

Hindi man nito kabisado ang bahay ni Krista, nagmamadaling umalis ito para ikuha ang babae ng tubig. Umupo naman siya sa tabi ng babae, pinasadahan ito ng tingin.

"How are you?" abot ni Bree sa braso nito.

Tinabig nito ang kamay niya. "I'm fine. Kailangan ko lang kumalma," sunod-sunod ang paghinga nito ng malalim. "Umalis na kayo."

Napasulyap si Bree sa mga bagahe nito. "Saan ka pupunta? Ang dami mong dalang gamit."

"It's none of your concerns, Bree," she hissed.

Kadalasan, ginagantihan niya si Krista kapag ganito ang asta sa kanya; pero ngayong nauunawaan na ni Bree ang lahat ng pinaghuhugutan nito, mas pinili niya ang maging mapag-unawa. She internally groaned. Gaya-gaya na ba siya ngayon kay Virgo? Na puro pag-unawa na lang ang ginagawa para sa kanya?

"I'm sorry sa ginawa ko," nahihiya siyang tumingin sa babae. "Eskandalosa, I know. Pero kung hindi ko iyon gagawin, hindi ka magpapakita sa akin."

"Huwag na huwag kang magpapapunta ng reporters dito sa bahay ko," mariin nitong saad, sapo ang puson.

"Of course," titig niya rito. "Hindi ko naman talaga gagawin iyon, gusto lang kitang makausap."

"Tungkol saan?" iwas nito ng tingin.

"Krista..." paano niya ba malalaman kung galing nga dito ang package? "Ano ba ang nangyari? Bakit binitawan mo lahat ng projects mo?"

Nanatili itong tahimik, nasa ibang direksyon ang tingin.

She let out a sigh. "That's not you."

"I know."

"You won't give me any opportunity... na makuha 'yung mga projects mo."

"Bakit hindi ka na lang magpasalamat?" Krista turned to her. "Ayan na 'yung mga gusto mong makuha. Ayan na 'yung mga oportunidad na ilang taon mo nang pinaghirapan para makuha."

Napayuko siya. "But it will be unfair for me... to have this things if I don't really deserve them."

"You deserve them," matabang nitong wika.

Nanatili itong nakayuko, pero nakaangat na ang mga mata sa kausap.

"You deserve them. Karma ko ito," tears filmed in Krista's eyes as she shoved in a deep breath. Dama ng babae na magiging emosyonal na naman ito kaya pinapakalma ulit ang sarili. Her breathing was measured. "All these years, hinaharang ko lahat ng projects na pwedeng mapunta sa iyo. All with Sir Kaiser's help."

She nodded.

"Pabor sa kanya kung ako ang makakakuha ng mga projects naman, kasi, nasa network na ang loyalty ko. Simula nung... nung may nangyari sa amin. Ayokong may makaalam n'un, kaya... kaya pinangako ko ang loyalty ko sa kanya. Alam ko, ayaw din ni Kaiser na may makaalam, pero alam ko, pwede niyang baligtarin ang kwento para palabasin na ako ang masama kapag nagsawa na siya sa akin... Kaya hindi ko pinahalata sa kanya na iyon talaga ang dahilan kaya nangako ako ng ganoon. Sa loob ng ilang taon, bago ko siya nakilala, natutunan ko na kapag alam ng isang tao ang kahinaan mo, o mga kinatatakot mo... gagamitin nila iyon laban sa iyo kapag nagipit sila." Krista stared into her eyes. "Kaya ang sinabi ko na lang sa kanya, magiging loyal ako sa network kung ibibigay niya lahat ng projects na gusto ko."