Taken By The Beast || Yoonmin

Κεφάλαιο 32

Ο Jimin ανησυχούσε. Ανησυχούσε πιο πολύ από ότι θα έπρεπε. Ο Yoongi δεν είχε βγει από το δωμάτιο του εδώ και μια εβδομάδα. Ήταν λες και ήταν κλειδωμένος.

Είχε φάει πολύ λίγο φαγητό, υπήρχε μια λυπητερή ατμόσφαιρα σε όλο το μέρος και ο Jimin ένιωθε το στομάχι του να κάνει κύκλους.

Μια εβδομάδα χωρίς να βλέπει τον Yoongi ήταν απαίσ-

Έμοιαζε λες και του έλειπε. Ειλικρινά του έλειπε ο Yoongi τόσο πολύ και το γεγονός που αυτός είναι η αιτία που δεν είναι αυτήν την στιγμή μπροστά του, τον κάνει να νιώθει ακόμα χειρότερα. Ήταν συνέχεια μες στο μυαλό του και ανησυχούσε. Μερικές φορές θα τον σκεφτόταν τόσο αφοσιωμένος, που δεν θα καταλάμβανε τον Jungkook Που του μιλούσε τα τελευταία 5 λεπτά.

Μερικές φορές ήλπιζε πως θα μπορούσε απλός να πάει στο δωμάτιο του και να τον αγκαλιάζει σφιχτά χωρίς λόγο.

Δεν θέλει τον Yoongi να συμπεριφέρεται στον εαυτό του με αυτόν τον τρόπο.

Και είναι σίγουρος πως αν το έλεγε αυτό στον Jungkook, δεν θα του άρεσε. Και επίσης κατά πάσα πιθανότητα ο Yoongi Δεν θα ήθελε να τον δει.

Θα τον πληγώσει και άλλο.

Αλλά το να μην βλέπει τον Yoongi, τον σκοτώνει σιγά σιγά. Το μισεί.  Είναι λες και χρειάζεται να τον δει, χρειάζεται να σιγουρευτεί πως είναι καλά.

"Ji-Min-Ah." Ο Jungkook χτυπούσε τα δάκτυλα του, μπροστά από το πρόσωπο του Jimin. "ΕΕ!"

"Χα?"

Ο Jimin και ο Jungkook καθόντουσαν στην πίσω αυλή του Yoongi. Περνούσαν πρόσφατα πολύ χρόνο εκεί εδώ και μια εβδομάδα. Η θέα ηταβ φανταστική και το κιόσκι, στο οποίο καθόντουσαν, δεν ήταν και τόσο κακό. Ήταν σαν ένα μικρό σαλονάκι.

Ο Jungkook μιλούσε τα τελευταία λεπτά, έλεγε για άσχετα πράγματα που του είχε πει ο Taehyung. Αλλά o Jimin Δεν είχε ακούσει τίποτα από αυτά.

"Έλεος, έχεις ακούσει τίποτα από όσα έχω πει?"

"Εμμμ. Όχι. Συγγνώμη."

"Είναι η τρίτη φορά σήμερα."

Ο Jimin κατσούφιασε και κοίταξε κάτω. "Συγγνώμη."

Ο Jungkook ξεφύσισε και κάθησε δίπλα του. "Είσαι καλά? Υπάρχει κάτι που σε απασχολεί?"

"Δεν είναι κάτι." Ο Jimin αναστέναξε.

"Έλα τώρα, πες μου." Ο Jungkook του έδωσε ένα θερμό χαμόγελο. "Τι τρέχει?"

"Είναι..." Ο Jimin σταμάτησε για λίγο. Όχι, δεν μπορεί να του πει. Κάτι μέσα του δεν θέλει να του πει.. Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να το βγάλει από μέσα του.