Κεφαλαίο 7

736 90 4
                                    

"Λοιπόν, εδώ είναι το δωμάτιο σου!" Ο Taehyung σταμάτησε μπροστά από μια μικρή πόρτα, του έκανα μια μικρή υπόκλιση με το κεφάλι μου για να τον ευχαριστήσω.

Είμουν ενθουσιασμένος να δω το δωμάτιο στο οποίο θα έμαινα, ένα χαμόγελο είχε εμφανιστεί στα χείλη μου όταν άνοιγα την πόρτα, έκλεισα τα μάτια μου για πλάκα.

Όταν τα άνοιξα διαπίστωσα ότι το δωμάτιο δεν ήταν μεγάλο, με πολύ χώρο  όπως το φανταζόμουν. Το χαμόγελο μου εξαφανίστηκε γρήγορα και ειμουν σοκαρισμένος όταν είδα σε τι δωμάτιο με έβαλε να κοιμηθώ.

Ειλικρινά, είμουν εξοργισμένος. Το δωμάτιο ήταν παρά πολύ μικρό, είχε μόνο ένα παράθυρο, οι τοίχοι ήταν παλιοί και είχαν αρχίσει να ξεφλουδίζουν γι'αυτό και το μισό δωμάτιο ήταν ένα άσχημο γκρι χρώμα. Το 'κρεβάτι' δεν ήταν τίποτα παρά μόνο ένα στρώμα πάνω σε ένα χαμηλό τραπέζι. Είχε πολύ κρύο και δεν υπήρχε τίποτα για ζέστη. Υπήρχε επίσης και ένας παλιός και βρόμικος από την σκόνη καθρέφτης δίπλα από το 'κρεβάτι', όλα τα έπιπλα όπως και ο τοίχος είχαν αυτό το γκρι χρώμα από την σκόνη. Κοίταξα τον Taehyung με ανοιχτό στόμα. "...Είπε ψέματα." Ο Taehyung μουρμούρισε ξύνοντας το το πίσω μέρος του κεφαλιού του.

"Α-Αυτό είναι το δωμάτιο μου?" Η φωνή μου δυνάμωσε λίγο όταν είπα την λέξη 'δωμάτιο'. Ο Taehyung απλός αναστέναξε και έγνεψε καταφατικά. "Αυτό είναι χειρότερο μέχρι και από τα δικά μας" σχολίασε "πραγματικά σε λυπάμαι".

Το γεγονός ότι εγώ πρέπει να κοιμηθώ εδώ μου φαινόταν παράλογο. Στην πραγματικότητα όλο το δωμάτιο ήταν. "Πως στο καλό μπορώ να κοιμηθώ σε ένα μέρος όπως αυτό?!" Έσφιξα τα δόντια μου "Θα πρέπει να ζήσεις με αυτό".

"Ναι αλλ--"

"Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό, Jimin". Ο Taehyung αναστέναξε, έκανα μια γκριμάτσα αηδίας καθώς κοιτούσα το δωμάτιο μπροστά μου.

Πήρα μια ανάσα και έκλεισα τα μάτια μου "Αυτός ο άντρας, είναι στα αλήθεια το χειρότερο πράγμα σε όλο τον πλανήτη" έσφιξα τις γροθιές μου. Ο Taehyung κούνησε το κεφάλι του. "Έλα τώρα μην κάνεις έτσι! Δεν είναι τόσο κακός.." Μου έδωσε ένα χαμόγελο και χτύπησε ελαφρά τον ώμο μου.

"Είναι όπως αυτό το γαμημένο κελί, απλός με ένα 'κρεβάτι', μόνο που αυτή την φορά δεν είμαι δεμένος." Στριφογύρισα τα μάτια μου και ξεφύσισα. "Μάντεψε και τι άλλο, Θα πρέπει να δουλεύω για αυτόν από δω και πέρα χωρίς καν να πληρώνομαι!" Παραπονέθηκα, η φωνή μου παραλίγο να σπάσει.

Taken By The Beast || Yoonmin Where stories live. Discover now