Taken By The Beast || Yoonmin

Κεφάλαιο 17 2/2

"Ξέρεις νυστάζω και εγώ, Kooks" ο Jimin αναστέναξε και συνέχισε "Και επίσης μου έχει λύψει να κοιμάμαι σε κρεβάτι" χαμογέλασε.

"Ναι αλλά τον μισείς~"

"Το ξέρω, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Συν το ότι μου ζήτησε να μείνω ο ίδιος."

"Και... Μπορεί να μην τον μισώ τόσο πολύ πια."

"ΤΙ?"

"Ναι..... Δεν είναι τόσο κακός όσο νόμιζα ότι ήταν."

"Ουσιαστικά ναι, είναι κάπως μοχθηρός και κακόβουλος" Ο Jimin γέλασε "....Αλλά υπάρχει και κάποιο καλό μέσα του, το ξέρω ότι υπάρχει." Μουρμούρισε και χαμογέλασε απαλά.

"Πσσ." Ο Jungkook στριφογύρισε τα μάτια του "Ναι καλά~"

O Jimin μισόκλεισε τα μάτια του για λίγο και μετά τα ξανάνοιξε. "Kooks... ζηλεύεις?" Γέλασε.

Ο Jungkook πάγωσε.

.

.

.

"...Μπορεί" σούφρωσε τα χείλη του.

"Ιουυυυ σοβαρά μιλάς?" Ο Jimin χαχάνισε.

"Ναι."

"Ω Παναγία μου."

"Lol, γιατί όχι? Μου αρέσεις." Ο Jungkook χαμογέλασε, φεύγοντας και αφήνοντας έναν Jimin σε μια βαθιά απόχρωση του κόκκινου. "Τ-Τι- ΕΕ! ΈΛΑ ΠΊΣΩ!" O Jimin φώναξε, αλλά ο Jungkook συνέχισε να περπατάει μακριά, χωρίς καν να απαντήσει στον Jimin.

Φυσικά, ο Jimin σαν Jimin, έτρεξε από πίσω του "Σ-ΣΟΥ ΑΡΕΣΩ?!"

Ο Jungkook για άλλη μια φορά δεν απάντησε.

"ΕΕΕ! ΑΠΆΝΤΗΣΕ ΜΟΥ!!" O Jimin μούγκρησε καθώς κουνούσε το χέρι του μπροστά από το πρόσωπο του, αλλά ο Jungkook δεν του έδινε καμία σημασία, απλος συνέχισε να περπατάει σαν να μην υπάρχει, με ένα περήφανο χαμόγελο στο πρόσωπο του.

"JUNGKOOK!"

"Jungkook."

"Jungko--" Πριν καν το καταλάβει, βρέθηκε εγκλωβισμένος ανάμεσα στον τοίχο και στον Jungkook. O Jimin ξεροκατάπιε καθώς ο Jungkook κοιτούσε επίμονα τα μάτια του. Ο Jimin κοκκίνισε ακόμα περισσότερο και η παλάμες του άρχισαν να ιδρώνουν. Άρχισε να κατευθύνει το κεφάλι του προς αυτόν, μόνο λίγα χιλιοστά ανάμεσα τους. Ο Jimin μπορούσε να νιώσει τον Jungkook να αναπνέει. Γύρισε το κεφάλι του από την άλλη αποφεύγοντας τον. Αλλά ο Jungkook τον έπιασε από το σαγόνι και τον γύρισε σιγά σιγά προς αυτόν. "J-Jungkook.." αναστέναξε καθώς ο Jungkook έγερνε όλο και πιο κοντά, αυτό ήταν, ο Jimin έκλεισε επιτέλους τα μάτια του και σούφρωσε τα χείλη του, έτοιμος να νιώσει τα χείλη του Jungkook πάνω στα δικά του.

.

.

.

.

.

.

Μετά από λίγα δευτερόλεπτα  ο Jungkook άρχισε να γελάει.

"Ε-Ε?"

"Ω Παναγία μου, ΧΑΧΑΧΑ"

"Τι στο-"

"Έπρεπε να δεις την φάτσα σου." Δυσκολευόταν να ανασάνει από τα γέλια.

"Χα?"

Ω Χριστέ μου, αυτό ήταν όλα τα λεφτά." Είχε αρχίσει να τον πονάει μέχρι και το στομάχι του από το πολύ γέλιο.

".............. Με κοροϊδεύεις έτσι?"

"ΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑ" Ο Jungkook συνέχισε να γελάει.

"Χα. Χα. Αστείο." Στριφογυρίσε τα μάτια του.

"Στα αλήθεια είναι."

"Αγκχχ! Είσαι απίστευτος." Ο Jimin μουρμούρισε ενώ γύρισε από την άλλη για να φύγει. Ο Jungkook Τον επιασε από το χέρι "Οκ, Οκ, θα σταματήσω." Χαχάνισε, ακόμα δεν είχε ξεπεράσει το όλο φιλί θέμα.

"Δεν σου μιλάω." O Jimin γύρισε το κεφάλι του για να μην τον βλέπει.

"Αα, hyung,  μην κάνεις έτσι!" Ο Jungkook χαχάνισε, αλλά ο Jimin εξακολουθούσε να έχει γυρισμένο κεφάλι.

"Είσαι στα αλήθεια θυμωμένος?" Χαμογέλασε. "Έλα, εγώ απλός σε πειράζω."

"Χμμ."

Ο Jimin Απλός κράτησε την έκφραση του ανέκφραστη καθώς προσπαθούσε να αποφύγει τα μάτια του Jungkook. Σταύρωσε τα χέρια του κοιτάζοντας παντού εκτός από εκείνον. Μέχρι που ένιωσε ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο του και ένα γνωστό χαχανητό. Ο ήχος τον βημάτων γινόταν όλο και πιο σιγανός. Εκεί ήταν πάλι, το αίσθημα ότι τα μάγουλα σου καίγονται. Ο Jimin χαΐδεψε το μάγουλο του στο σημείο που τον είχε φιλήσει ο Jungkook, ένα μικρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλια του μετά από λίγο.