Taken By The Beast || Yoonmin

Κεφάλαιο 24

Είχαν περάσει δύο μέρες. Ο Jimin αποφάσισε να μείνει και να περιμένει. Φυσικά και δεν ήθελε να μείνει εδώ. Το μισεί αυτό το μέρος.

Το χρωστάει στης καθαρίστριες, στους φρουρούς και ιδικά στον Seokjin, στον Taehyung και στον Jungkook. Δεν θα μπορούσε να περάσει από όλα αυτά χωρίς αυτούς και είναι αιώνια ευγνώμων και για τα ποιο μικρά πράγματα που κάνανε. Δεν θέλει να αφήσει τους φίλους του πίσω, και να ήθελε δεν μπορούσε. Θα ήταν ότι πιο εγωιστικό πράγμα έχει κάνει ποτέ και δεν θέλει να είναι τέτοιος άνθρωπος. Και αυτοί περνάνε τα δικά τους.

Σκέφτηκε μήπως το σκάσουν και οι τέσσερις μαζί, αλλά φυσικά ο Seokjin δεν θα συμφωνούσε.

Επίσης, ο Taehyung είναι σίγουρο πως θα χαλούσε όλο το σχέδιο τους το τελευταίο λεπτό γιατί θα φοβότανε ότι o Yoongi Θα του κάνει τίποτα.

Παρόλα αυτά, είναι 100% σίγουρος πως ο Jungkook Θα λάτρευε την ιδέα να φύγει μαζί του. Αλλά άλλο αυτό, θέλει στα αλήθεια να είναι και οι τέσσερις μαζί. Οπότε δεν έχει άλλη επιλογή από να αφήσει τα πράγματα να κυλήσουν έτσι όπως είναι μέχρι να βρει έναν άλλο τρόπο για να ξεφύγει από εδώ, φυσικά μαζί με τους φίλους του.

==

"Εντάξει, εντάξει.. ας το κανούμε στα αλήθεια τώρα." Ο Yoongi μουρμούρισε και πήρε μια βαθειά ανάσα κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη. Ήταν ξύπνιος στις 3:45. Κάτι που ήταν παρα πολυ ασυνήθιστο για αυτόν.

Το γεγονός ότι αντί μα κοιμηθεί και να το κάνει το επόμενο πρωί, έμεινε σχεδόν όλη την νύχτα ξύπνιος σκέφτοντας τους τρόπους που μπορούσε να ζητήσει συγγνώμη από τον Jimin που είπε όλα αυτά τα πράγματα. Με τον καλύτερο τρόπο και να είναι ταυτόχρονα και αληθινό.

"Κοίτα, ευαίσθητο πλασματάκι, λυπάμαι εντάξει? Δεν ήταν ωραίο το ξέρω. Απλός, λυπάμαι." Κατσούφιασε "ΟΧΙΙΙΙΙ" έβαλα τα χέρια του στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και δάγκωσε τα χείλια του. Στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη βλέποντας την αντανάκλαση του. Φαινόταν απογοητευμένος.

"Κάντω αληθινό, αληθινό." Αναστέναξε κοιτάζοντας τον καθρέφτη με λυπημένα μάτια. "Συγγνώμη." Κούνησε το κεφάλι του. "Όχι Όχι Όχι Όχι Όχι!"

.
.
.
.
.

"Συγγνώμη." Ξεφυσισε περπατώντας μακριά από τον καθρέφτη.. τρέχοντας πάλι πίσω μετά από λίγο. "Φαίνομαι τόσο γελοίος!"

"Σκέψου Yoongi! Σκέψου!" Σταμάτησε καθώς άκουσα το χερούλι της πόρτας κα7 τον ήχο που κάνει η πόρτα μόλις ανοίγει.