“Uuwi na kami ngayon,” sabi ko kay Zach habang patungo kami sa kuwarto.
Basang-basa pa ang katawan ni Zellor dahil pagkatapos naming kumain kanina, dumiretso kami sa dagat at naligo. Natigil siya sa paglalakad at binalingan ako.
“Bakit?” tanong ko nang nagtagal ang tingin niya sa akin.
He shook his head. “Kailan ang birthday niya?”
Natigilan ako saglit bago ko siya sinagot. “December 25.”
Matapos kong sagutin ang kanyang tanong ay nauna na akong pumasok sa kuwarto para paliguan ang anak ko. Iniindak ni Zellor ang kanyang paa habang nilalagay ko siya sa palanggana kaya pati ako ay natalsikan. Kapag talaga sa tubig ay nagiging energetic ang paa ko.
“Mama!” Tumawa ang anak ko at nilaro-laro ang tubig. “Yeahy!”
“Ang saya-saya mo talaga anak kapag sa tubig ka ilalagay.” Ngumiti ako sa kanya at nilagyan ng shampoo ang buhok niyang makulot. “Pagkatapos ng birthday mo, gugupitan na talaga natin itong buhok mo.”
Matapos ko siyang pinaliguan ay binihisan ko na siya ng terno na damit. Sinuot ko rin sa kanya ang sapatos na binili ko noon sa lungsod.
“Ang pogi-pogi talaga ng anak ko!” puri ko at inamoy pa siya. “At mabango!”
Napangiti ako at hinayaan ang anak ko na maglakad-lakad sa carpeted na floor. Sinimulan ko na ang pagliligpit ng mga gamit at paglagay ng mga basang damit sa plastic bag at doon na lang sa bahay lalabhan.
“Papa!”
Umawang ang labi ko at mabilis na lumabas ng kwarto para tingnan si Zellor. Umawang ang labi ko nang nakita ko si Zellor na naglalakad patungo kay Zachary na ngayon ay natigilan na sa pagbabasa ng dyaryo. Gusto kong malaman ni Zellor na ang nasa harapan niya ay ang Papa niya. Iyon na lang yata ang hiling ko sa pasko.
Napangiti ako nang sinalubong ni Zachary ang anak ko at binuhat patungo sa kanyang kandungan. Hindi maipagkaila sa mukha ni Zachary ang sobrang kasiyahan.
“Zel, you heard it, right? He called me ‘Papa’!” natutuwa niyang sabi at binalingan ang anak ko. “Hey, baby, I am your papa!”
Pumalakpak ang anak ko sa saya nang inangat siya ni Zachary sa ere. Pabalik-balik niya itong ginagawa at ang tanging naririnig ko ay ang nakakahawang tawa ng anak ko. Napailing na lang ako at bumalik na sa pagliligpit ng gamit. Hindi na mawala sa isip ko ang masayang mukha ni Zachary habang hawak-hawak niya ang anak namin.
Gusto kong ma-experience ng anak ko ang magkaroon ng kompletong pamilya, hindi katulad ko. Gusto kong lumaki ang anak ko na may kinikilalang ama, hindi katulad ko. Ayaw kong maramdaman ng anak ko na may kulang sa kanya kaya ibibigay ko ang best ko para sa kanya. Ngayong nandito na si Zachary sa tabi namin, hindi ko na lang papansinin ang mga taong mapanghusga at hahayaan ko na lang ang aking sarili na sumaya.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
