One Night Stand

kabanata 52

Zoe's POV
       
"You're 8 weeks pregnant, Ms. Zoe."

        
W-what?

       
"P-pero doc, ngayon lang po nagparamdam yung mga symptoms sa akin. I experienced miscarrage during my first pregnancy."

      
"Hmmm, I see. But you dont have to worry miss. I encountered conditions like yours but in your condition now, there's a big possibility  that this time sa pagbubuntis mo, it will be successful."

       

Ramdam ko ang unti unting pagtulo ng aking mga luha. Hindi dahil sa kaba kundi sa sobrang kasiyahan. Hindi ko ine-expect na darating ang balitang ito sa akin. I am very happy because of this. Feels like I'm the most lucky girl in the world. I'm sure Dragon will be happy too.

        
"Pero always remember to take care of yourself and your baby, okay? Also follow the check-up dates that I gave on you para ma monitor natin ang condition niyong dalawa." she said.

          
"Yes doc."

          

"I have to go. Congratulations again Ms. Zoe." she said and leave the room. She left me with a smile on my face.

      
8 weeks. I am carrying this angel for 8 weeks without any clue or idea. I just realized that time really flows so fast. Ang tagal ko na palang nakasama si Dragon dito sa lugar na ito. And we dont stop on making love every night and day. Hindi ko akalaing darating ang blessing na ito. I dont even noticed that my monthly period never visited me with this time circle.

          
Napagdesisyunan kong bumisita sa OB para malaman kung mabubuntis pa ba ako after what happened on me during my first carriage.

       
Hindi na ako nagpasama kay Drag kasi alam kong magiging busy na rin siya sa mga panahon na ito. He will come back to the camera but I decided not to show myself on the media anymore. Mas gusto kong mabuhay ng tahimik para wala nang mangyari pa.

       
Hindi pa rin talaga ako makapaniwala. This news made me surprised, so surprised. Akala ko talaga hindi ko na mabibigyan ng anak si Drag. But I feel that God heard my prayer.

       
Bumalik si Dragon sa building dahil may aasikasuhin lang siya. Nagpaiwan din ako rito para mas lalong makapag relax. I really love this place. I am so sure na kapag ibinalita ko ito sa kanya ay magtatatalon talaga siya sa tuwa.

     
Finally, this angel will be more safe. Mabubuhay na rin siya.

                              

 

Kaye's POV
      
"LET ME out! Pakawalan niyo ako rito!"

     
Kanina pa ako sigaw ng sigaw but no one's listening. Hindi ko alam kung nasaan ako ngayon. But I know for sure, this is kidnap for ransom.

       
I saw three big boys na parang may pinag uusapan. At kahit anong gawin kong pagsisisigaw rito ay hindi pa rin nila ako pinapansin.

      
Nilibot ng aking mga mata ang lugar kung saan ako dinala. At sa di inaasahang pagkakataon ay nahagip nito ang isang pamilyar na mukha. I dont know if I'm just hallucinating but her face was familiar. She's like Ginger, yung kapatid ni Drag.

       
Nakagapos rin siya, walang malay. Ewan ko ba kung totoo ang nakita ko o hindi.

       
Napalingon ako sa isang banda nang may mapansin akong parang isang lalaking naglalakad papunta sa direksyon ng tatlong lalaking nag uusap. Ramdam ko na ang kaba dahil baka anong gawin ng mga ito sa akin.

     
      
Pinagmasdan ko lamang sila. I dont know if what are their plans. Doon ko lang inubos ang atensiyon ko. Hanggang sa maaninag ko ang mukha ng isang lalaking nakasuot ng tuxedo. And again, his face is familiar. Parang nakita ko na siya dati.

      
"Ser, nandito na po yung babaeng pinaki-kidnap nyo." wika ng isang lalaki. So, sinadya talaga tong pagdukot na to.

     
And then I heard those tictacks of shoes, walking towards me. Napatingin na lamang ako sa kanya, mula paa pataas. And my eyes widened. He's so familiar.

         
"She's not the one I want." he said.

        
Hindi ko maiwanan ang kanyang mukha. Hindi ko talaga maalala kung saan o kailan ko siya nakita pero pamilyar ang mukha niya. Hanggang sa narinig ko siyang magsalita.

       
"She's Kaye, my cousin."

         
A-ano raw?

        
One more glance and I totally remember who she is.

         
Julius!

        
He smiled. "Untie her." he said. And then his men removed the ropes na ginamit na pantali sa mga kamay at paa ko. Julius lend his hands to help me stand and said sorry for what his men have done to me.

       
"I missed you." he said and hugged me.

        
Now, the shock never leaves. Pero napanatag ang loob ko dahil si Julius lang pala to. Nang kumalas siya sa pagkakayakap sa akin ay hinampas ko ang braso niya, and he felt pain.

      
"That hurts!" he reacted.

       
I just laugh and he laughed too. Napailing na lamang ako. But as I think, nakabuo na naman ng plano ang utak ko. And I can use Julius to make my plan more successful.