all bright wonders like taehyung

23; marigold

billie eilish - listen before i go.

"Ben sadece gelecek hafta olan okullar arası maçı kazanmak istiyorum." Taehyung ellerini kapüşonlusunun ceplerine sokarak kaldırımda öylece yürürken mırıldandı.

"Takımdaki herkes neredeyse çok iyi ve ben onların yanında oldukça sönük kalıyorum. Onlara yetişmek için hep çok daha fazla çalışmam gerekiyor."

"Bu yüzden mi okuldan sonra kalıp alıştırma yapıyorsun?" diye sordum.

Kafasını sallamakla yetindi.

"Yeteri kadar iyi değilim." Kapüşonlusunu kafasına geçirdi. "Hiçbir şey için."

Sessiz kaldım. Normalde insanlar kendilerini kötü hissettiklerinde onları nasıl iyi hissettireceğimi bilemezdim. Kendimi bile nasıl iyi hissettireceğimi bilemiyordum ki. Söz konusu o olduğunda tümüyle taş devrinden kalmış birisine dönüşüyordum.

Taehyung bakışlarını etrafta gezdirerek derin bir nefes aldı. Onu basketbol provasını bitirene kadar beklemiştim. Sonra da duş alıp, beni eve bırakmayı teklif etmişti ve ben de omuz silkmekle yetinmiştim. Yine de onunla birlikte eve yürüyorduk.

Yanında yürüdüğüm zamanlar, gittikçe birikiyordu.

Artık gece uyumak için, -uyuyamayacağımı bilsem de- yatağa uzandığımda başa sarıp tekrar tekrar düşündüğüm anılar birkaç taneden daha fazlasıydı. Onun zihnimdeki tabloları, kocaman bir villayı dolduracak kadar birikmişti.

"Projeye bir mucize daha eklemeye ne dersin?" Taehyung yürüdüğü kaldırımda duraksayarak konuştuğunda onun gibi adımlarımı durdurdum ve bakışlarımı yüzüne sabitledim. İlerideki bir şeye bütün dikkatiyle bakıyordu.

"Yaşamak Gerçek Mucizedir projesi mi?" Emin olmak için sorduğumda beni kafasıyla onayladı.

"Şimdiye kadar sadece bir tane mucize bulmamız ne kadar da üzücü."

Bağırmak Gerçek Mucizedir, olayından bahs ediyor olmalıydı. Gerçekten de sadece tek bir mucize ekleyebilmiştim projeye. O da beni okyanusa götürdüğü ve bağırmam için gaz verdiği o gündü.

"Hadi bu gece birkaç mucize daha ekleyelim." Taehyung lafını bitirir bitirmez ilerlemeye başladı. Onun sabahtan beri dikkatle izlediği yere baktığımda gördüğüm manzaraysa beni durdurmuştu.

Bir kadını döven bir adam vardı.

Ve onlara doğru ilerleyen Taehyung.

Bir de ben vardım. Ah, şu ben.

Taehyung adamın kadına kalkan elinden tuttuğu gibi onu kendisine çevirdi ve yumruğu adamın yüzüne geçirdi. Adam bunu beklemediği için birkaç adım geriye doğru sendelemişti.

Koşarak onların yanına gittim ve yere düşen kadına kalkması için yardımcı oldum. Kadın beni itip kalabalığın arasına karıştığında Taehyung'a baktım adama bir yumruk daha atacağı sırada adam bir şeyler bağırarak cebinden bıçak çıkarmıştı.

Taehyung bıçağı gördüğünde birkaç adım geri attı.

"Ay," diye bana seslendi. Ayağa kalkarak temkinli adımlarla ona doğru gittiğimde gülümsediğini görmüştüm. Manyak mıydı bu adam? Karşısında bıçaklı bir adam vardı ve gülümsüyor muydu?

"Koş!" diye bağırdı aniden. Ben daha ne dediğini anlamamışken elimden tuttuğu gibi koşmaya başladı. Beni de peşinden sürüklüyordu.

"Sen manyak mısın?" diye sordum koşarken. Adam arkamızdan son hız ilerliyordu ve Taehyung daha hızlı koşmaya başladığında elimi sıkıca tuttu ve gülmeye başladı.