Ruthless Men Series 3:Lorenzo's Redemption

Chapter 2

"Kuya, please... help me...." Hinahabol ni Lorenzo ang hininga nang magising.He's always been like this, especially when he wakes up in the middle of the night from a nightmare.

Paulit-ulit at palagian ang kanyang bangungot at halos gabi-gabi itong nangyayari sa kanya. Napaupo ang binata sa kama at tinignan ang buong silid. Napabuntung-hininga ito at tumayo.

Alam niyang hindi na siya makakabalik pa sa pagtulog dahil doon. Nakasuot ng boxer short at roba ang binata nang lumabas mula sa kanyang silid. Sa mga ganitong oras, walang ibang gagawin ang binata kundi ang maglibang upang nang sa ganoon ay mabawasan ang kanyang depresyon.

His depression and anxiety began the day her sister died, which is why he kills when he's bored.

Pinapakalma siya nito at nababawasan ang mga iisipin niya. Ofcourse, hindi siya pumapatay lang nang basta-basta dahil lahat ng kinikitilan niya ng mga buhay ay mas maitim pa ang budhi sa kanya.

He is helping the entire world in reducing sinners and bad people, despite the fact that he is one of them. Kilala si Lorenzo Giovanni Dizionario bilang kamatayan sa mundo ng Mafia dahil sa pagpatay nito habang nakangisi at tila sayang-saya pa ito sa mga ginagawa nito.

"Same old nightmare?" Napatingin ang binata sa kanyang pinagkakatiwalaang tauhan habang siya ay umiinom ng tubig dito sa kusina.

Palaging ganito ang senaryo ng magkaibigan sa tuwing magigising si Lorenzo mula sa kanyang masamang panaginip. Lorenzo sighed and nodded. Napailing nalang ang kabigan nito at lumabas ng kusina. Alam na nito ang gagawin bago palang makapagsabi si Lorenzo sa inuutos nito. 

He set up the room where Lorenzo's victims would be judged. Lorenzo isn't afraid of death or those who curse him. He'll just smirk and let them do whatever they want because, in the end, the rightful death will triumph. His home is in Sicily. It's his territory, and no matter where he is, that spot will always be his.

Lahat ng kalakaran sa Sicily ay halos kontrolado ng binata at kahit saan man siya magpunta ang pangalan niya ay kinakatakutan hindi mo gugustuhing makalaban ang isang Dizionario dahil wala itong kinakatakutan o kinakaawaan.

With the two major Mafia organizations as his allies, no one would dare to fight or play games with him. He was as fearless as a monster right now because of his past. He will not stop until he is completely satisfied.

Ang binata ay nakakulong sa madilim na kahapon at hindi ito makaalis roon dahil mas nasisiyahan ang binatang maging ganito para sa kanya yon ang bumubuhay sa kanya.

Nabubuhay siya upang pumatay. Nabubuhay siya upang magparusa ng mga walang kuwentang tao at pumatay ng mga mamatay tao.

 
The day he loses his humanity is also the day his only family is murdered by those motherfuckers. He will never forget them. He will not. At 'yon ang aasikasuhin niya ngayong hindi na siya makabalik pa sa pagtulog.

They will suffer the same loss of faith that his sister did. It will be 100 times as painful as what they did to the innocent soul.

Gabi-gabi sa tuwing nagigising siya at hindi makabalik sa pagtulog ay haharapin niya din ang mga pumatay sa kanyang kapatid. Dinadahan-dahan niya ang paghihirap ng mga ito, hindi pa sila kumpleto may kulang pa at iyon ang hinahanap niya dito sa Pilipinas.

His true home is the Philippines. He is a true Sicilian, but only because his sister died there. Ang Sicily ay binabalik-balikan niya nalang para sa kanyang mga negosyo. He had a Filipina nanny, and she and his sister adored her as much as their mother did, and she is still living with Lorenzo, but the woman is elderly.

Mas pinili niyang dito manirahan kaysa sa Sicily dahil lahat ng mapapait na alaala ay naroon. Nakatayo ang binata sa harapan ng silid kung nasaan ang gabi-gabi niyang mga biktima. Those f*ckers are so clever like rats.

Nagtatago sila sa lugar kung saan naroroon din siya kung saan siya nakatira. Ang mga walangyang ito ay sinisira ang bansang mahal niya hindi na nakontento ang mga ito sa Sicily at naghahasik naman ito ng lagim sa Pilipinas.

This country is weak. It is weak because of corrupt politicians and corruption, and it is weak because the country has many problems that those in power do not see. And it is weak because many people rely on what only those in positions can provide.

And he's not here to solve the government's problems. He has come to punish them. To punish anyone who dared to wreck this beloved country, even if his methods are also ethically wrong. But Lorenzo is unworried. He enjoys killing them.

Dahil sa kanila palaging nawawala ang boredom ng binata. When he saw his victims, he smirked. "Scumbags, it's another night for your tortures. Are you prepared?" He looked at them coldly. They were almost dead, but Lorenzo doesn't want them to be. He has lots of ways to torture them. 

Hindi niya nais na mamatay lang ang mga ito nang ganoon nalang. After all, they were paying their sins at him. Ten men are inside the room. Ang iba sa kanila ay unti-unti nang nahihiwalay ang buto sa balat at nilalangaw na din ang iba.

Others are asking to let him kill them. Ngunit, walang awang pinakinggan si Lorenzo lalo pa at ang mga ito ang naging mitsa nang pagkawala ng pinakamamahal niyang kapatid. Ang loob ng silid ay umaalingasaw nang baho at lansa mula sa dugo ng iba't-ibang biktima ni Lorenzo.

Ang madilim at nakakapangilabot na silid ay punung-puno nang nakakakilabot na presensya mula sa binata at mula sa mga kaluluwang naging bahagi ng silid na ito.

He lost his parents once, and he nearly died when he lost his sister. And it's entirely their fault.

Walang reaksyon ang kanyang mga biktima marahil dahil wala ng mga reaksyon ito o sagot man lang sa kanya. Tanging mga sigaw at panaghoy nalang nila ang maririnig sa buong silid. 

Lorenzo is already losing his mind. Nobody can help him. Nobody can save him from his plight. When torturing his enemies, he feels no remorse. All they could do was scream and cry in agony. Lorenzo isn't going to stop until they're dead.

Swerte lang nila at sila ang nauna dahil kapag nadakip niya ang ibang mga dagang nagtatago mas mahirap ang kakaharapin nila kay Lorenzo.

Ang binata ay nasa harapan nila at nakangising tinignan sila isa-isa. Ang tatlong ito na siyang nauna niyang naparusahan ay takot nalang ang nararamdaman sa kanilang mga katawan.

"Boss." He snapped his gazed at his right-hand man. 

Ibinigay nito kay Lorenzo ang metal bat. Alam na alam ng tauhan niya ang iniisip niya. Sinenyasan ng binata ang ibang mga tauhan na agad naman nilang sinunod. Hinawakan nila nang mahigpit ang mga biktima ni Lorenzo. Ang natitirang punit-punit na tila na damit ng mga ito ay marahas na hiniklas ni Lorenzo.

Then, he shoves the metal bat in his victim's ass*s. Nagsisigaw ang tatlo ngunit tila musika pa itong pinapakinggan ni Lorenzo halos isagad na ng binata ang metal bat sa mga pang-upo ng mga lalaki na tila parang lilitsunin sa ginawa ng binata. Isa-isa silang pinasukan ni Lorenzo ng metal bat sa butas ng kanilang mga puwet.

Naluluhang sumisigaw ang biktima ni Lorenzo. Umaalingawngaw ang kanilang pagmamakaawa ngunit walang reaksyon ang binata dito. Ang butas ng mga lalaki ay nagdudugo na at umaagos sa maduming sahig. Naglabas muli ng metal bat ang kanang-kamay ni Lorenzo at ibinigay sa binata. He shoves it on his victim's mouth.

They have gagged, and saliva is dripping down their necks. Idiniin pa ng binata ang metal bat papuntang lalamunan nila.

He wants them to regret everything they've done to his sister while he was watching. He had no remorse, no compassion, and most emphatically no regret. His cold silver orbs informed them of this. He laughed at them while they were bleeding from the inside out.

"You'll f*cking regret tampering with this cold-blooded death."