The Heartless Doctor's Love (COMPLETED) Under Editing

Kabanata 18

Kabanata 18

Sonata

Hindi parin malinaw sa akin kung bakit ako napunta kay Papa. Buong buhay ko ay sya ang kinilala kong ama. Kung gano'n ay pati ba si Mama ay hindi ko tunay na ina?

Gusto kong malungkot sa naisip ko. Naging mabuti sa akin si Mama kahit na maaga nya akong iniwan. At pakiramdam ko talaga ay sya ang tunay kong ina.

"Are you nervous?"

Tumingin ako kay Hammer na nagmamaneho ng kotse. Patungo kami ngayon para ma-meet ko ang tunay ko raw na magulang. Medyo kinakabahan nga ako dahil hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko kapag nakita ko sila. Kung mabuti kaya silang magulang.

"Medyo lang." tugon ko at napahinga ako ng malalim.

"Don't be nervous. He's kind and very loyal to my family."

Napakuno't noo ako, "Ibig sabihin ay tauhan nyo ang tunay kong ama?"

Tumango sya, "Yeah."

Hindi ako makapaniwala na hinarap sya. Bakit ngayon nya lang sinabi?

"Bakit hindi mo agad sinabi? Sino sa mga tauhan nyo ang ama ko?"

"I don't want to tell you now. Just wait until you see them."

Napabuntong-hininga muli ako at tumango. Umayos ako ng upo at humalukipkip. Mas lalo akong kinakabahan dahil baka minsan ko nang nakasagupa noon ang ama ko. Ngayon ko lang napagtanto na gusto talaga ng peke kong ama na mapatay ako ng mga Esteban o 'di kaya ng tunay kong ama. Napakasama nya. Napakuyom ako ng kamay dahil hinayaan ko sya na saktan ako dahil mahal ko sya kaya naisip ko noon na tama lang ang ginagawa nyang pananakit at hindi ako pwedeng pumalag.

"Babe.."

Tumingin ako kay Hammer ng bigla nya akong hawakan sa hita.

"Spacing out?"

"Naisip ko lang ang mga dinanas ko noon sa peke kong ama."

Pinisil nya ang expose kong hita kaya humawak ako sa braso nya at sumandal sa kanya.

"Don't think of him. Wala na sya kaya hindi ka na muli nyang masasaktan."

"Yeah. At wala na rin naman akong balak na magpauto sa kanya kahit pa nabubuhay man sya ngayon o hindi. Gusto ko man na ako ang pumatay sana sa kanya pero may nauna na at tsaka baka mapahamak pa ang pinagbubuntis ko kung gagawin ko iyon."

Natuwa si Hammer sa sinabi ko.

"Hindi mo man sya nagantihan meron namang naghiganti para sa'yo. Kaya wag mo nang isipin iyon, okay?"

Tumango ako at hinawakan ko ang kamay nya. Tumingin ako sa kanya ng pagsiklupin nya ang kamay namin.

"Thank you so much, Hammer."

"Anything for you, babe."

Napangiti ako at umayos ng pagkakasandal sa kanya. Hindi ko alam ang pakiramdam na ito pero kaya ko nang ipakita kay Hammer ang nararamdaman ko. Hindi ako kailanman naging sweet pero nakakaya ko ngayon dahil mayroon akong feelings kay Hammer. At ngayon ay pakiramdam ko nakalaya na ako. Ang sarap sa pakiramdam dahil wala nang balakid pa.

Hininto na ni Hammer ang kotse ng makarating na rin kami agad sa isang malaking bahay. Napaayos ako ng upo dahil iba ang pakiramdam ko sa bahay na ito. Para bang pamilyar. 

Bigla akong kinabahan na makaharap ang taong sasagot sa lahat ng katanungan ko. Pero napatigil ako sa pagtitig sa bahay ng hawakan ni Hammer ang kamay ko na nasa kandungan ko. Tumingin ako sa kanya.