De Spion Buiten Dienst.

21

Pov Tess
De blauwe Mercedes rijd langzamer voor ons op de rechter baan. Als ik merk dat er niemand op de linker baan is voeg ik in en rij in een keer hard door. Ik zie de afslag waar we af moeten dus voeg ik snel in op de rechter baan en neem de afslag. Aangezien de Mercedes dat ook doet geef ik gas en ga ik weer een stukje later de afslag op van de snelweg, daar geef ik weer vlink gas.

De jongens zijn zo aan het lachen door de snelheid dat ze niet merken dat we worden achtervolgt.
Na een paar minuten rijden zijn we de auto kwijt en pak ik weer de afslag om nog één rondje te gaan.
Ik voel bij mijn broekriem en merk dat ik daar gelukkig wel een pistool heb zitten. Ik kijk Sascha aan die ook knikt dat ze er 1 heeft zitten.

Gelukkig komen we de auto niet tegen. Ik kijk, als we de afslag naar het internaat pakken goed om me heen of we de auto tegen komen of dat die ergens achter de bosjes zit. Gelukkig kan ik niks ontdekken, of niet gelukkig want dan staat hij te goed verstopt.
Ik hoor de jongens zeuren maar dat maakt me niet uit. Mijn grootste zorg is of hij ons niet ontdekt heeft dat we naar het internaat gaan. Zachtjes zucht ik en concentreer me op de weg.

We rijden het terrein op van het internaat en zet de auto in mijn garage. We stappen uit waardoor de jongens ook meteen mijn motor zien.

'Gave motor' zegt Blake.

Ik knik en loop weer verder.

'Die is chagi' hoor ik hem mompelen, wat klopt dat ben ik ook een beetje.

Ik loop naar de kamer van Ray en klop aan. Sas heeft ook al die tijd niks gezegd want die weet waar ik aan denk.
Ray doet de deur open en laat ons binnen. Sas en ik lopen gelijk door naar de kamer van Ray waar we Ben op zijn bed liggen. Jace wil ook naar binnen maar ik duw hem er weer uit.
Ik hoor hem iets mompelen wat ik niet versta. Ik ga op Ray zijn bed zitten.

'We werden achtervolgt door dé blauwe Mercedes ik heb expres nog een rondje gereden en heb hem toen weten afteschudden, toen nog een rondje maar had hem niet gezien. De jongens hebben niks gemerkt maar ik ben bang dat hij weet waar we zitten omdat we daar vaker langs rijden nu' ratel ik snel achter elkaar.

We kijken allemaal Ray aan die bedenkelijk kijkt.

'Ik snap het maar zolang hij hier niet is heeft hij ons ook nog niet gevonden maar we moeten dan nu wel minder vaak in de auto of op de motor naar de snelweg'

Ik knik.

'Denk dat we maar ff moeten gaan Ben of niet?' Vraagt Sas.

Ben knikt. Sas en ik lopen de kamer uit en lopen naar mijn kamer. Ik zie Blake nergens, het maakt me ook niet echt uit.
We lopen naar de slaapkamer en ik pak mijn kleding uit van het shoppen nog en Sas pakt in. Na 15 min zijn we klaar en lopen we naar beneden. We zwaaien ze uit en Ray en ik lopen naar boven.

Ik wil naar de keuken lopen als Blake roept dat het eten klaar is.
Ik kijk verbaasd en loop naar de keuken. Daar zie dat de tafel is gedekt en er lasagne opstaat. Blake doet net zijn schort af.

'Waar komt dit eigenlijk allemaal vandaan, na het shoppen al helpen, nu eten maken?' Zeg ik nog steeds heel erg verbaasd.

Ik hou van lasagne, maar ik ben nu gewoon te verbaasd om te reageren.

'Ik had zin in eten koken en dat helpen was omdat we niks te doen hadden'

Ik knik en we gaan zitten. Ik app de meiden nog snel dat ik hier eet en dat als ze klaar zijn met eten wel hier naar toe mogen komen.
Ik schep wat op en zeg 'Eet smakelijk' hij zegt het zelfde terug en ik begin met eten.