02

562 15 2
                                    

Pov Tess

Als we bij een winkel langs lopen zie ik een jurk hangen. Ray wil dat ik hem pas dus doe ik dat met tegenzin.
Ik zoek de goede maat en loop ermee naar de pashokjes. Het is een standaard licht roze jurk die net iets boven mijn knieën komt en ik moet zeggen, hij zit echt heel fijn.

Ik loop uit het pashokje en Ray kijkt me glimlachend aan

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Ik loop uit het pashokje en Ray kijkt me glimlachend aan.

'Die moet je echt kopen Tess, hij staat je echt goed. Je moet hem dan aan doen als we naar een feest gaan van het internaat of als we gewoon een keer uitgaan'

Ik knik en loop het pashokje weer in. Vervolgens kleed ik me om en loop naar de kassa waar ik het jurkje betaal. We lopen de winkel uit en gaan dan naar de winkel er tegen over, omdat ik daar iets zie hangen voor Ray.

We rijden weer terug naar de Basis aangezien het al bijna tijd is voor het avond eten. Aangekomen pak ik alle tassen uit de kofferbak, nadat ik ben uit gestapt. We zijn flink geslaagd, beide hebben we wel 2 à 3 tassen met kleding.

Ik loop gelijk door naar mijn kamer waar ik de tassen op het bed leg. Ik haal de koffer uit mijn kast en leg hem op mijn bed neer. Ik haal alle zwarte kleding er uit, maar hou er nog wel één zwarte broek en shirt in. Ook alle sportkleding en bh's houd ik er in.

Ik pak één tas van het shoppen en leg de kleding die in de tas zat in mijn koffer. Zo ga ik verder tot het avond eten. Ik loop naar beneden naar de eetzaal en ga eten.

Voor het eten had ik alle kleding al in mijn koffers zitten wat een heleboel was, het verbaasd me dat ik klaar ben met de kleding.
Als ik klaar ben met eten pak ik een koffer waar een code op zit en neem die mee naar de kamer met wapens.
Ik pak wat werpmessen en een aantal geweren die fijn zijn en stop die in de koffer, nu is hij al wat zwaarder. Ik pak een pen en zet de wapens en werpmessen die ik mee heb op een papier, zodat ze weten dat ik die mee heb.

Nadat ik de wapenkoffer ook op mijn bed heb gelegd is het nu zeven uur s'avonds. Ik loop uit mijn kamer en doe de deur opslot. Dan loop ik naar de garage van de Basis waar ik mijn  leren jas, moterhandschoenen en een motorbroek pak en meteen aan trek. Als laatste pak ik mijn helm en zet hem op. Ik stap op mijn motor en ga naar huis waar ik samen met mijn vader woon. Waar me waarschijnlijk weer een leuke verrassing staat te wachten, hoor het sarcasme.

 Waar me waarschijnlijk weer een leuke verrassing staat te wachten, hoor het sarcasme

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Motor van Tess.

Aangekomen thuis zet ik de motor in de garage en leg alle spullen op mijn motor. Daarna loop ik met de trap naar ons huis.
We wonen in een kleine flat waar ik en mijn vader wonen met een paar andere mensen en een paar spionnen.

Als ik de deur open doe en net binnen ben word ik al meteen tegen de muur aangeduwd door mijn vader.

Ik word mishandeld door mijn vader maar dat komt door Angelo. Ik had een keer het dagboek van mijn vader gejat en een beetje in gelezen tot ik bij een bladzijde aan kwam. Er stond in dat hij bedriegt werd door Angelo. Hij had de keuze om vermoord te worden of mij te mishandelen.
Hij deed het tweede omdat ik al veel mensen ben verloren. Pap heeft me bijvoorbeeld al een paar keer brandmerken, omdat het moest van die klootzak.

Ik word weer naar de realiteit gezogen door een klap in mijn gezicht.

Nu denk je vast, je bent een spion verzet je je niet? Papa weet wel dat ik een spion ben, omdat ik het vroeg, nadat mama was vermoord. In het begin wou hij het niet maar ik dramde steeds door dus mocht het uiteindelijk wel. En ik verzet me niet, omdat elke keer als ik hem aankijk zie ik spijt in zijn ogen. Dat was ook de reden dat ik zijn dagboek had gejat.

Mijn vader begint scheldwoorden tegen me te schreeuwen en neemt me mee naar de kamer met de brandmerk en de dingen die daar voor nodig zijn. Ik word op de tafel gesmeten en vast gemaakt met de kettingen aan mijn enkels en polsen. Het ijzer lag al in het vuur dus pap haalt het eruit en zet het op mijn buik. Mijn gezicht verstijft niet en geen enkele schreeuw verlaat mijn mond.

In het begin, toen hij het voor de eerste keer deed schreeuwde ik het uit van de pijn terwijl de tranen over mijn wangen rolde, maar nu voel ik geen pijn meer. Dat komt doordat mijn vader dit vaak heeft gedaan en door de trainingen in de Basis.

Mijn vader haalt het ijzer er vanaf en maakt mijn polsen en enkels los. Vervolgens loopt hij de kamer uit en gooit de deur dicht.
Ik kijk naar mijn buik en zie dat het begint te bloeden. Ik loop naar mijn kamer, pak gaasjes en leg het op mijn buik. Ook doe ik er nog verband om heen.
Als ik daar mee klaar ben, loop ik naar mijn kast en pak er een sporttas uit. Ook pak ik wat kleren uit mijn kast en prop ze in de tas die ik nog had meegenomen. Ik laat me vallen op bed  nadat ik een pyjama had mij aan gedaan en val als snel in slaap.

De Spion Buiten Dienst.Where stories live. Discover now