ჩემი ღარიბი პრინცი-კიმ თეჰიონი

შავი ფურგონი ქერა თმა

გაღვიძებას სულარ ვაპირებდი,ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ ჯერკიდევ უკუნი სიბნელე იყო გარეთ თუმცა არა,მზე უკვე დიდი ხნის ამოსული ჩანდა რისი აღიარებაც არმინდოდა

თვალები რაც შეიძლება ნელა გავახილე და ტუმბოზე ხელის ცეცება დავიწყე რათა ჩემი სიმშვიდის დამრღვევი ობიექტი,მობილური მომეძებნა

ვანგას როლის თამაში არიყო საჭირო ისედაც გასაგები იყო ვის შეიძლება გავეღვიძებინე.
არც შევმცდარვარ გამოტოვებულ შეტყობინებათა რიცხვი კარგს არაფერს გვიქადდა

ბექიონ:გესმის მაინც რამდენი ხანია ვცდილობ შენთან დაკავშირებას?!

იუ რაე:მაპატიე საპატიო მიზეზები მქონდა

არვიყავი მთლად დარწმუნებული ღირდათუარა მისთვის ყველაფრის მოყოლა მაგრამ დარწმუნებული ვიყავი რომ ყველაფერს სწორად გაიგებდა,და ცივი გონებით შეხედავდა შექმნილ სიტუაციას
(ყოველშემთხვევაში იმედი მქონდა)

ბექიონ:მაინც?

იუ რაე:ეს პირადად უნდა გითხრა შეგიძლია შემხვდე?

ბექიონ:არა პატარა ქალბატონო შარი წინა შეხვედრისასაც მეყო იქნებ შენ მოხვიდე ჩემთან ძველ აგარაკზე ვარ ახლა დასასვენებლად

იუ რაე:კარგი დღეს შევხვდებით

ეს ცუდი ჩვევა ბავშობიდან გამომყვა პირობებს მანამდე ვიძლევი სანამ დავრწმუნდები რომ მათი შესრულება მძალვიძს
რატომ ვთქვი მოვალ მეთქი არც ვიცი.ვნახო და ვესაუბრო მეგობარს ეს მხოლოდ ჩემი სურვილია მაგრამ განა შემიძლია უბრალოდ ავდგე და წავიდე

თეჰიონს რა ვუთხრა სად წავედი მეთქი

ის იყო მობილური მოვიმარჯვე მისვლაზე უარის სათქმელად რომ ოთახის კარი გაიღო და ზღურბლზე ქერათმიანი გამოჩნდა

-მეგონა ჯერკიდევ გეძინა

ისეთი უჩვეულო იყო გუშინდელის შემდეგ მასთან საუბარი ან მისი მოსმენა მისი ხმის გაგონება თუმცა როგორცჩანს მას ეს სრულიად არ აწუხებდა თავი ისე ეჭირა თითქოს არც არაფერი მომხდარა
ეს უნდა გამხარებოდა მაგრამ რატომღაც სულ არ მიხაროდა